สวยซ่อนคม
ตอนที่ 1
“ก็จริง...ก็หนูไม่อยากไปเรียนโรงเรียนเดียวกับนังซุนเหมยแล้ว พวกเพื่อนชอบถามว่ามันเป็นน้องบ้านเราหรือ หนูอาย ขายขี้หน้า หนูเกลียดมัน!”
“เธอเกลียดเพราะเรียนสู้เขาไม่ได้มากกว่ามั้ง”
คำพูดพี่สาวแทงใจดำมากแต่ซูเจ็งยังเถียงเพื่อเอาชนะ
“สู้ได้หรือไม่ได้ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร บ้านเรารวยจะตาย ยังไงม้าก็เลี้ยงได้อยู่แล้ว”
“ถ้าเธอขี้เกียจ เรียนตกแล้วตกอีกแบบนี้พี่จะบอกม้าให้ตัดค่าขนมซะ”
“กลับมาถึงก็วางอำนาจเชียว เจ๊มีสิทธิ์อะไรคอยดูนะหนูจะฟ้องม้า”
“เอาที่สบายใจเลย พี่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าม้าจะฟังใคร”
“อีเจ๊บ้า...อีบ้าอำนาจ!”
ooooooo
ซุนหลิงสลบไสลนานกว่าจะฟื้น ตกใจมากที่เห็นว่าตัวเองนอนในบ้านคนแปลกหน้า อาฟานแม่บ้านตระกูลปึงเวทนายอมปล่อยกลับตามที่เจ้าตัวร้องขอ โดยมีส่งไห้ตามไปส่งหน้าบ้านและมอบซาลาเปาให้ด้วยความสงสาร
ทั้งสุ้ยไถ่กับส่งไห้จำซุนหลิงไม่ได้เพราะหญิงสาวเปลี่ยนไปมาก โตขึ้นแต่ก็ไม่ได้เป็นคุณหนูเหมือนเมื่อก่อนออกจากบ้านอันซินของตระกูลฟัง ซุนหลิงก็ไม่คิดเปิดเผยตัว เด็กสาวหอบซาลาเปากลับไปให้แม่กับน้องสาวที่บ้านเช่าซอมซ่อโดยไม่ปริปากเรื่องโดนเซียะเนี้ยตีจนเป็นแผลระบมทั้งตัว
ซุนหลิงสะเทือนใจมากเมื่อคิดถึงความเปลี่ยนแปลงของอ้ายผิง พี่สาวต่างมารดาที่ตนรักมากและฝากความหวังไว้ กระนั้นก็ไม่กล้าบอกแม่กับน้องสาวให้กลุ้มใจไปด้วย ได้แต่แบกรับความทุกข์ใจไว้คนเดียว
คืนเดียวกันที่บ้านเทียนซั่ง...ส่งไห้นอนไม่หลับเพราะกระวนกระวายเรื่องอ้ายผิง ตัดสินใจเปิดอกกับสุ้ยไถ่พี่ชายฝาแฝด สุ้ยไถ่พอเดาใจน้องชายได้แต่ก็อยากถามให้แน่ใจ
“นายแน่ใจหรือว่าน้องเขาอยากแต่งงานกับนาย”
“นายก็รู้อยู่แก่ใจว่าน้องกับฉันรักกัน น้องเขียนจดหมายมาอธิบายให้นายเข้าใจแล้วตั้งแต่ก่อนไป”
“จดหมายอะไรฉันไม่รู้เรื่อง ยังไงน้องผิงก็ต้องแต่งงานกับนายใหญ่ตระกูลปึงตามที่ผู้ใหญ่ตกลงกันไว้อยู่ดี”
“นายไม่ต้องเอาผู้ใหญ่มาอ้างเลย”
“ไม่อ้างก็ได้ ดูวันนี้ก็ไม่เห็นเขาจะสนใจไยดีนายสักเท่าไหร่เลย เขาคุยกับฉันมากกว่าคุยกับนายซะอีก นายรู้ได้ยังไงว่าน้องเขาไม่ได้เปลี่ยนใจแล้วน่ะ”
คำถามจี้ใจดำของพี่ชายฝาแฝดทำให้ส่งไห้หัวเสียหมุนตัวกลับห้อง ทิ้งสุ้ยไถ่ให้มองตามเครียดๆก่อนควักจดหมายเจ้าปัญหาจากอ้ายผิงที่เธอให้คนมามอบให้เขาก่อนไปเรียนต่อเมื่อหลายปีก่อน
“น้องทราบดีว่าพี่ชายใหญ่รักและเอ็นดูน้องเหมือนน้องสาวแท้ๆและน้องก็คิดตลอดว่าพี่ชายใหญ่เป็นพี่ชายของน้องจริงๆ และพี่ชายคนนี้ของน้องคงทราบดีว่าหัวใจของน้องอยู่ที่ใคร...น้องหวังว่าพี่คงจะเข้าใจ”
สุ้ยไถ่ปิดจดหมายช้าๆ สับสนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรกับสถานการณ์ตรงหน้า ยิ่งอ้ายผิงกลับมาในลุคใหม่ที่ทำให้เขากับน้องชายหัวใจเต้นแรง พลอยทำให้เขาไม่อยากตัดใจดื้อๆ กระนั้นสัญชาตญาณความเป็นพี่ก็ทำให้เขาคิดจะหลีกทางให้ส่งไห้น้องชายคนเดียวได้ทำตามต้องการ
ooooooo
