สองนรี
ตอนที่ 14
“พี่ลืมไว้ในรถ ไม่ต้องเอาก็ได้ สองไม่ค่อยทานเผ็ด”
“ฉันจะเอาให้ปรียา พี่รีบไปเอาสิ”
“จ้ะ” ป้าแขดีใจที่พะวงดาวให้อภัยปรียาและยอมญาติดีด้วย
ooooooo
อีกมุมหนึ่งหน้าแกลเลอรี อาตม์จ้ำพรวดๆ เข้ามาถามวิชัยที่ยืนรอท่าอยู่ว่าสองอยู่ไหน วิชัยชี้ไปข้างใน เขาจะวิ่งเข้าไปเจอคุณใหญ่เดินสวนออกโดยมีคุณน้อยตามมาด้านหลังก็ร้องทักทาย เธอรู้ว่าเขามาหาสองก็ยิ่งเสียใจและน้อยใจไม่ทักตอบไม่ยอมพูดด้วยเดินหนีไปเลย อาตม์จึงหันมาทางคุณน้อยแทน
“คุณน้อยครับ คุณสองอยู่ไหนครับ”
“พี่สองอยู่ข้างในค่ะ”
อาตม์รีบเข้าไปข้างในเพราะเป็นห่วงสอง ขณะที่วิชัยถามคุณน้อยว่าเป็นอย่างไรบ้างจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งไหม เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ
“ว่าแล้วเชียว ผมดูหน้าพี่สาวคุณ มีลุ้นโศกนาฏกรรมนะครับ”
คุณน้อยไม่พูดอะไรอีกได้แต่มองตามคุณใหญ่ที่ขึ้นรถขับออกไปด้วยความเป็นห่วง...
อาตม์จะมาหาสองแต่ชะงักเมื่อเห็นพะวงดาวเข้าไปหาปรียาทักทายด้วยสีหน้าเป็นมิตร ปรียาทักตอบ แล้วถามว่ามาหาสองหรือเดี๋ยวจะไปตามให้ พะวงดาวคว้าแขนไว้
“ฉันขอบคุณนะที่ช่วยพูดให้ลูกใหญ่เข้าใจฉัน”
“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันพูดตามความรู้สึกของฉันจริงๆ บ่อยครั้งที่เรามักจะละเลยคนใกล้ตัว พะวงดาว ฉันเองก็ต้องขอบคุณเธอมากๆที่ช่วยเลี้ยงลูกสอง”
“เธอไม่โกรธที่ฉันพรากลูกไปจากเธอเหรอ”
“ตอนนั้นฉันคิดอย่างนั้นจริงๆ แต่พอผ่านมาถึงตอนนี้ฉันเห็นลูกทั้งสองของฉัน...ฉันยอมรับแล้วว่าฉันผิดเอง ฉันทิฐิอยากเอาชนะ ฉันถึงยื้อที่จะเลี้ยงลูกหนึ่ง ทั้งๆที่ฉันไม่พร้อมจะเป็นแม่คน ขอบคุณมาก ที่เลี้ยงลูกสองเป็นอย่างดี”
“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก เป็นหน้าที่ของฉัน ...เราเป็นญาติกัน...พี่สะใภ้”
ปรียาน้ำตาร่วงดีใจที่พะวงดาวยอมรับตัวเองเป็นพี่สะใภ้ ดึงพะวงดาวมาสวมกอด อาตม์เห็นทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันได้ ยิ้มมีความสุขไปด้วย ก่อนเดินเลี่ยงออกไปตามหาสอง...
เมื่อได้ฟังอาตม์เล่าเรื่องแม่กับพะวงดาวสองยิ้มมีความสุขที่รู้ว่าพวกท่านเปิดใจให้กัน อาตม์เองเห็นเธอมีความสุขก็พลอยสุขใจไปด้วย สองนึกถึงคุณใหญ่ขึ้นมาใบหน้าเปื้อนยิ้มเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นกังวลใจ
“พี่ใหญ่มาหาฉันเพิ่งออกไปไม่นาน”
“เมื่อกี้ผมสวนกับคุณใหญ่...คุณใหญ่ไม่พูดกับผมสักคำ”
“คุณใหญ่ยังน้อยใจและโกรธสอง”
“เพราะผมใช่ไหม”
“คุณอย่าโทษตัวเองเลย มันไม่ใช่ความผิดของคุณ”
“ผมไม่อยากเห็นคุณเสียใจไม่สบายใจเพราะผมอีก ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว”
สองมองอาตม์สีหน้าครุ่นคิดสงสัยว่าเขาจะทำอะไรกันแน่
ooooooo
