ตอนที่ 14
“พี่ใหญ่ไม่ได้เกิดมาตัวคนเดียวนะคะ พี่ใหญ่มีคุณพ่อคุณแม่ มีน้องสาว มีป้าแขที่คอยช่วยเหลือ
ทุกคนที่เกี่ยวข้องและสัมพันธ์กันหมด ถ้าใครคนหนึ่งเสียใจไม่สบายใจ เราทุกคนก็รู้สึกแย่ไปด้วยเพราะเราแคร์กัน เราเป็นครอบครัวเดียวกัน พี่ใหญ่คะ ทุกคนยอมรับผิดแล้ว มันไม่สายไปหรอกค่ะ เราเริ่มต้นกันใหม่ได้ ขอแค่พี่ใหญ่ยอมรับความจริงและยอมรับความผิดของตัวเองด้วย”
“ยัยสองล้างสมองแก แล้วโยนผิดให้ฉัน แกรู้ตัวหรือเปล่าว่ามันโกรธที่ฉันเคยไล่มันออกจากบ้าน มันถึงเสี้ยมให้ทุกคนเกลียดฉัน มันอิจฉาฉัน แกมันโง่ถูกมันหลอกใช้”
คุณใหญ่ผลักคุณน้อยพ้นทางแล้วผละไป
คุณน้อยมองตามผิดหวังที่พี่ไม่ยอมรับความจริง ณรงค์รู้สึกผิดเข้าไปขอโทษพะวงดาวที่ตามใจคุณใหญ่จนเสียคน
“เราผิดด้วยกันทั้งคู่ เราหาข้าวหาน้ำให้กิน หาเสื้อผ้าดีๆให้ใส่ ส่งเงินให้ใช้ เราเลี้ยงแค่ตัว ลืมดูแลหัวใจลูก” พะวงดาวพึมพำทั้งน้ำตา คุณน้อยมองพ่อกับแม่ด้วยความสงสารแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร...
ขณะที่คุณใหญ่ยังคงทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาล หนึ่งดูโบรชัวร์ท่องเที่ยวยุโรปด้วยความตื่นเต้นเพราะสถานที่ท่องเที่ยวสวยไปหมดทุกแห่ง ศานต์เห็นเธอเลือกไม่ได้ตัดสินใจเหมาทัวร์รอบโลกไปเลย
“หนึ่งดุนะ คุณไหวเหรอ”
“ก็มาดิครับ” ศานต์เข้ามาโอบกอดแล้วจูบหนึ่งด้วยความรัก เธออบอุ่นใจมีความสุข ไล่นิ้วไปตามสถานที่ท่องเที่ยวในโบรชัวร์ เขาสังเกตเห็นรอยแดงที่มือเธอก็ร้องทักว่าเป็นอะไร เธอมองมือตัวเองเห็นรอยผื่นแดง นิ่วหน้าแปลกใจเพราะเพิ่งเห็นเหมือนกันไม่รู้เป็นตอนไหน เขาตั้งข้อสังเกตหรือว่าเป็นไข้ไม่สบาย
“ไม่นะ หนึ่งสบายดี”
“งั้นพรุ่งนี้ผมพาไปหาหมอนะ ให้คุณหมอดูว่าเป็นอะไร”
หนึ่งไม่ยอมไปอ้างว่าแพ้ครีมทาผิวตัวใหม่ที่เพิ่งสั่งซื้อทางออนไลน์ แล้วขอตัวไปอาบน้ำก่อน...
หลังอาบน้ำเสร็จ หนึ่งมองมือตัวเองงงไม่หายว่าผื่นแดงเกิดจากอะไร คิดว่าเป็นครีมทาผิวจริงๆ
ก็เลยเอาครีมหลอดนั้นทิ้ง แล้วบอกศานต์ที่จะ
เข้ามาอาบน้ำว่าจะไปให้หมอตรวจว่านิ้วเป็นอะไร เขาพยักหน้าเห็นดีด้วย
ooooooo
สองเห็นกับข้าวที่แม่จัดเตรียมไว้บนโต๊ะอาหาร ชมว่าน่ากินทั้งนั้นเลย มีอะไรให้เธอช่วยไหม ท่านขอแค่ช่วยกินให้หมดอย่าให้เหลือก็พอ สองบ่นอุบทำตั้งหลายอย่างขืนกินหมดอ้วนตาย
“ลองเป็นยัยหนึ่งกินหมดไม่มีบ่นสักคำ เห็นกับข้าวพวกนี้อดคิดถึงหนึ่งไม่ได้ เขาชอบสั่งให้แม่ทำให้กิน”
“คุณแม่คะ คุณแม่เล่าเรื่องของพี่หนึ่งให้สองฟังได้ไหมคะ สองอยากรู้ว่ายี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาพี่หนึ่งเป็นคนอย่างไร เก่งเรื่องอะไร ชอบทำอะไร ไม่ชอบทำอะไร”
“ลูกนึกอย่างไรถึงอยากรู้เรื่องของหนึ่งล่ะ”
“เราเป็นฝาแฝดกัน นอกจากรูปร่างหน้าตาแล้ว สองอยากรู้ว่าเรามีอะไรที่เหมือนกันบ้าง”
“แม่จะเริ่มจากเรื่องไหนดีล่ะ”
“เริ่มจากอะไรก็ได้ค่ะ สองขอฟังทุกเรื่องเลยนะคะไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย”
ปรียายิ้มรับ จากนั้นเรื่องราวต่างๆของหนึ่งก็พรั่งพรูออกจากปากเธอ โดยมีสองฟังอย่างตั้งใจ...










