ตอนที่ 14
“ผมว่าบางเรื่องถ้าคนในครอบครัวเอาไม่อยู่ อาจต้องเป็นคนนอกช่วย”
คุณน้อยไม่คิดว่าจะง่ายอย่างนั้น พี่ใหญ่แทบไม่มีเพื่อนสนิท วิชัยแนะถ้าอย่างนั้นคงต้องใช้วิธีสุดท้ายแก้ไข คือรอเวลาให้คุณใหญ่สำนึกเอง คนเราถ้าถึงจุดแย่ๆหรือมีวิกฤติชีวิตถึงจะคิดได้ เหมือนสุภาษิตว่าไว้ ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา”
“คุณรอบรู้จัง เห่าเก่งไหมคะ”
“เสียงใสเลยครับ” วิชัยทำท่าจะเห่าแล้วนึกขึ้นได้ รีบบอกว่าตัวเองไม่ใช่หมา คุณน้อยหัวร่อคิก เขาเห็นเธอยิ้มออกมาได้ ยอมเป็นหมาถ้าทำให้เธอมีความสุข แล้วคุกเข่าแลบลิ้นทำท่าเหมือนหมา
หอบแดด คุณน้อยนึกสนุกสั่งให้กระโดด แกล้งตายและขอมือ เขาทำตามอย่างว่าง่าย แถมเข้าไปคลอเคลียเธออีกต่างหาก คุณน้อยเขินผลักเขาออกห่าง แล้วเอามือลูบหัวลูบหูเขาเล่น วิชัยยิ้มมีความสุข
ooooooo
พะวงดาวเข้าครัวแต่เช้าแสดงฝีมือทำขนมจีนน้ำเงี้ยวหม้อใหญ่ ไม่ได้ทำกินแค่ที่บ้านแต่ทำเผื่อสองด้วย ป้าแขเห็นชอบด้วยแนะให้แบ่งไปที่แกลเลอรีเยอะๆ ปรียาจะได้กินฝีมือของเธอด้วย พะวงดาวไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ได้แต่บอกป้าแข
อย่าลืมเอาพริกป่นติดไปด้วย
“จ้ะ...ดาวไปหาสองไม่กลัวคุณใหญ่จะโกรธอีกเหรอ”
“ถ้าใหญ่จะยังโกรธฉัน ฉันก็ยอมใจล่ะ ฉันพยายามทำดีที่สุดแล้ว”
ป้าแขอาสาช่วยจัดของสำหรับเอาไปฝากสองกับปรียา...
ด้านคุณใหญ่แวะมาที่แกลเลอรีตั้งใจจะมาเล่นงานสอง คุณน้อยเข้ามาขวางไว้ ถามเสียงเครียดว่ามาทำอะไรที่นี่ แทนที่จะตอบดีๆ คุณใหญ่ตวาด
น้องแว้ดจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของตน
“น้อยมาช่วยงานพี่สอง มีอะไรให้น้อยช่วยก็บอกมาเถอะค่ะ”
“งั้นช่วยออกไปไกลๆ” คุณใหญ่ผลักคุณน้อยพ้นทางแล้วเดินลิ่วเข้าไปในแกลเลอรี คุณน้อยจะตามแต่วิชัยเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วงว่าเมื่อครู่นี้
เขาเห็นคุณใหญ่ผลักเธอมีเรื่องอะไรกันอีกหรือ
“พี่ใหญ่ยังโกรธน้อยแล้วพาลว่าน้อยอยู่ข้างพี่สอง...พี่ใหญ่ต้องมาเล่นงานพี่สองแน่”
“งั้นผมโทร.หาพี่อาตม์ เผื่อช่วยปรามอะไรได้บ้างครับ” วิชัยรีบกดเบอร์อาตม์ “พี่อาตม์ พี่ถึงไหนแล้ว พี่หายตัวมาเลย ระเบิดกำลังลงตูมๆ” วิชัยเห็นคุณน้อยเดินตามคุณใหญ่ก็เป็นห่วง แต่ตัวเองยังตามไม่ได้เพราะติดคุยสายกับอาตม์ รีบบอกเขาให้มาเร็วๆ คุณใหญ่อยู่ที่นี่...
อีกมุมหนึ่งของแกลเลอรี สองกำลังคุยกับลูกค้าเรื่องผลงานที่โชว์บนผนัง ตอนที่คุณใหญ่เข้ามาโวยวายเรียกหาสอง เธอติดคุยธุระอยู่จึงบอกคุณใหญ่ให้รอสักครู่ เธอกำลังคุยงานกับลูกค้า
“ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอเดี๋ยวนี้”
สองเห็นลูกค้าตกใจกับเสียงแผดแปดหลอดของคุณใหญ่ รีบยกมือไหว้ขอโทษ ไว้วันหน้าตนจะโทร.ไปนัดอีกครั้ง ลูกค้ารับไหว้ เดินผ่านคุณใหญ่มองด้วยสายตาตำหนิแต่คนถูกมองไม่สะทกสะท้าน สองเตือนคุณใหญ่ว่าไม่ควรแสดงกิริยาแบบนี้ ใครอาจมองเธอไม่ดี
“ฉันไม่สนใจ ฉันจะดีหรือไม่ดีมันก็เรื่องของฉัน ฉันไม่เคยแบมือขอข้าวขอเงิน แต่เธอขอส่วนแบ่งทุกคนอย่างในชีวิตฉัน เธอมันยิ่งกว่าเห็บหมัด”
คุณน้อยที่ตามมาได้ยินคุณใหญ่ต่อว่าสองแรงๆก็ไม่พอใจ ตำหนิพี่สาวพูดแรงเกินไปแล้ว










