ตอนที่ 12
“อีประสาท เธอแค่ใช้ความรู้ที่เธอมีมาทำตัวเป็นนางเอกมาช่วยเหลือ ที่แท้เธอก็จะมาแย่งทุกอย่างไปจากฉัน เธอมันก็ไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหนหรอกอีลวงโลก” หนึ่งเห็นชาวบ้านที่เดินผ่านมองมาทางตัวเองเป็นตาเดียวกันก็พาลใส่ “มองอะไร พวกแกก็กำลังด่าฉันอยู่ในใจใช่ไหม ไป...ออกไป ไม่ต้องสาระแนเรื่องชาวบ้าน”
สองเห็นพี่พาลใส่คนอื่น ขอร้องให้พอได้แล้ว หนึ่งยิ่งอาละวาดหนักเข้ามาทุบตีสองอุตลุดฐานทำให้พวกชาวบ้านคิดว่าตนบ้า สองได้แต่ปัดป้อง อาตม์ต้องเข้ามาช่วยกันสองไว้ หนึ่งไม่พอใจที่สองมีแต่คนรักและเป็นห่วง ขู่จะเอาเรื่องเธอถึงคุกถึงตะรางฐานหมิ่นประมาทว่าตนบ้า สองเห็นพี่สาวเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ ขอร้องอาตม์ช่วยพาพี่ไปแผนกจิตเวชเพื่อให้หมอดูอาการ เขาเข้าไปล็อกตัวแต่หนึ่งทั้งดิ้นทั้งโวยวายว่าไม่ได้ป่วย
“จับมันสิ มันป่วย มันแย่งแม่ฉันไป มาจับฉันทำไม...อ๋อ ใช่สิคุณก็เป็นพวกอีสอง ตำรวจรังแกประชาชน ฉันจะฟ้องสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ฉันต้องการทนาย”
อาตม์กับสองช่วยกันจับตัวหนึ่งไว้จนได้
เธอรู้ว่าหนีไม่รอด จากที่ก้าวร้าวเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นร้องไห้กระซิกๆราวกับเป็นเด็กอ้อนวอนสองอย่าจับเธอไปเลย เธอไม่ได้เป็นอะไร สองขอร้องอย่าขัดขืนเรากำลังช่วยพี่อยู่ ทันใดนั้นหนึ่งกลับมาก้าวร้าวอีกครั้งทั้งด่าทั้งผลักสองกับอาตม์กระเด็นไปคนละทิศละทาง เขารีบเข้าไปดูแลสอง หนึ่งอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนีไปได้ ตลอดทางที่หนีหนึ่งจะผลักทุกคนที่ขวางหน้าราวกับคนคลุ้มคลั่ง...
หลังประสานกับเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลให้ช่วยตามหาหนึ่งอยู่พักใหญ่ไม่เห็นแม้เงา อาตม์จึงมาแจ้งกับสองว่าหนึ่งคงจะหนีออกไปจากโรงพยาบาลแล้ว สองเชื่อว่าเธอป่วยทางจิตถึงขั้นควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ถึงได้แสดงออกด้วยท่าทางแปลกๆ
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อาตม์อยากรู้ว่าเธอป่วยเป็นโรคอะไร
“ฉันยังไม่แน่ใจค่ะ คงต้องคุยกับคุณแม่ คุณยิ่งยวดและคนที่ใกล้ชิดพี่หนึ่ง ถึงจะประเมินเบื้องต้นได้ แต่ยังไงต้องให้จิตแพทย์เป็นคนวินิจฉัยโรค”
ooooooo
หนึ่งเครียดจัดที่ทะเลาะกับสองเรื่องแม่ สั่งเหล้ามาดื่มตั้งแต่ตะวันยังไม่ตรงหัว เบลเห็นเพื่อนดื่มจนเริ่มเมาปรามให้เพลาๆมือหน่อย เธอไม่ฟังยกแก้วกระดกรวดเดียวหมด
“หนึ่ง ฉันว่าแกไม่น่าไปแย่งแม่กับน้องแกเลย ปล่อยให้มันเอาไปเลี้ยงเถอะ”
เบลเห็นด้วยกับจอยให้น้องเอาแม่ไปเลี้ยง หนึ่งจะได้ไม่ต้องมีภาระ อยากแรดก็แรดได้ไม่มีใครห้าม หนึ่งสวนทันทีคนไม่มีพ่อไม่มีแม่อย่างเบลกับจอยไม่มีวันเข้าใจเรื่องแบบนี้ ทั้งคู่ถึงกับสะอึกเพราะกำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก หนึ่งคิดถึงอดีตแล้วเสียใจน้ำตาซึม










