เรือมนุษย์
ตอนที่ 10
ชัยพรจี๊ดในใจ แย็บอยากให้เธอทำตัวเหมือนเดิม เธอตวาดกลับว่าไม่ได้ เดชยืนฟังอยู่กลางบันได ลงมาหัวเราะใส่หน้าลูกชาย เขาฮึดฮัดไม่พอใจ เดชเปรยไม่ใช่แค่เขาที่เซ็ง ตนก็เซ็ง ชัยพรรู้ว่าพ่อหมายถึงเรื่องอะไร
ในขณะเดียวกัน นิธิมาตื่นมาทำอาหารเช้าให้ทุกคนในบ้านเพราะรู้ว่าพึ่งพาเกียวไม่ได้ เพลาเดินเข้ามาจะช่วยบอกมีประชุมที่กระทรวงสิบโมงแต่ต้องรีบไปแต่เช้าเพราะจะไปเอารถที่บ้านพิมพ์รสก่อน นิธิมาจึงให้พี่ชายไปอาบน้ำแต่งตัวไม่ต้องช่วย
“ขอบใจที่นิพยายามเข้าใจพี่ ไม่รู้ว่าคุณรสจะให้พี่ทานข้าวด้วยหรือเปล่า เขารังเกียจพี่ ถูกตัวยังไม่ได้...”
“เวลาจะช่วยทุกอย่างดีขึ้น อย่าคิดอะไรมากสิคะ” นิธิมาให้กำลังใจ พลันเสียงเกียวดังขึ้น
“โอ๊ย...คุณอยู่ไหนเนี่ย” เกียวอยู่ในชุดนอนเดินอ้าปากหาวเข้ามาแล้วชะงัก “อุ๊ย หนูขอโทษ ลืมไปว่าอยู่บ้านผู้ดี”
“ล้างหน้าล้างตาแล้วไปช่วยคุณนิในครัว” เพลาเอ็ดเบาๆแต่เกียวไม่พอใจ
“มีแต่ใช้ๆๆ หนูแค่อยากบอกว่าถ้าคุณจะไปทำงานก็ทิ้งเงินไว้ให้หนูด้วย เพราะเมียคุณคงไม่มีวันเจียดเศษเงินให้หนูใช้หรอก” พูดจบเกียวสะบัดหน้าเดินกลับไป เพลาส่ายหน้าหันมาสบตานิธิมาเชิงขอโทษแทน
ooooooo
บนโต๊ะอาหารในคฤหาสน์ เดชนั่งกินข้าวกับพิมพ์รสสองคน เขาแย็บถามเธอว่านิธิมาจะมาดูแลเธอบ้างไหม หรือจะไม่ดูดำดูดีกันแล้ว พิมพ์รสแก้ตัวแทนว่าอาต้องพาไปพบหมอตามนัด หรือไม่ก็ให้อาดัมพ์พาไปแทน เดชฉุนกึกขึ้นมาทันทีสั่งเสียงเข้ม
“บอกอานิมาที่นี่แล้วไปพร้อมกันกับฉัน อย่าลืมล่ะ”
พิมพ์รสเห็นสายตาบังคับอยู่ในทีแล้วอ่อนใจ ในขณะที่นิธิมาจัดอาหารเช้าแบบฝรั่งเสร็จและทำแยกอาหารธรรมดาไว้ให้เกียว แต่กำชับว่าให้รอกินในครัวหลังจากทุกคนกินเสร็จแล้ว เกียวไม่พอใจที่ไม่ให้ตนร่วมโต๊ะ นิธิมาจึงถามกลับ
“ก่อนฉันมาเธอทานที่ไหน ฉันไม่ได้รังเกียจเธอหรอกนะ แต่ฉันไม่อยากให้ระเบียบในบ้านนี้เสีย” เกียวสวนว่าใครตั้งระเบียบ มธุรสเดินเข้ามาพอดี
“ฉันไง...บ้านนี้เป็นบ้านของฉัน ฉันย่อมมีสิทธิ์จะให้ใครทำอะไรก็ได้”
“แต่ตอนนี้คุณเพลามาอยู่ด้วยแล้ว” เกียวแย้งแต่มธุรสสวนกลับ
“ถ้าจะอ้างเรื่องผัวเรื่องเมียก็ยกจานผัวเธอไปกินด้วยกันในครัว”
พจนากับมาลาทิพย์ได้ยินไม่ยอม ต้องการกินข้าวร่วมกับพ่อแต่ไม่เอาเกียว พวกเขารอมานานที่จะอยู่กับพ่อ นิธิมามองว่ามธุรสจะยอมลูกๆหรือไม่ สุดท้ายเธอก็ยอม...เพลาดีใจ พยายามเอาใจมธุรส ตักอาหารที่เธอชอบให้ เกียวทนไม่ได้เดินลงส้นกลับเข้าครัว
ooooooo
