เรือมนุษย์
ตอนที่ 10
เพลาเอาเงินมาให้เกียว ไสดีใจรีบบอกว่ามาแบบนี้มาได้ทุกวัน เกียวขอให้เพลาพาไปซื้อของ จึงนัดกันเที่ยงที่ห้างใกล้กระทรวง เพลาพยักหน้าส่งๆ เกียวโผกอดด้วยความดีใจ...พอเพลาเดินกลับออกมา เจอผ่องกับชาวบ้านแซวกันสนุกปาก...
สิรินทร์อยู่ในห้องทำงานที่โรงแรม มองโต๊ะทำงานอนงค์ที่ว่างเปล่า โต๊ะทำงานนพคุณก็ว่างแล้วน้ำตาคลอสะท้อนใจว่า...นักธุรกิจหญิงดีเด่นอย่างตนต้องเดียวดายถูกผัวทิ้งหรือ
มธุรสโผล่เข้ามา สิรินทร์โผกอดร้องไห้โฮ “เขาไปตามหากันรส เขาไปตามหากัน เขาไม่แคร์ฉันเลย”
มธุรสกอดปลอบให้เพื่อนใจเย็น...ทางเฟื่องทองตั้งใจมาบ้านเดชเพื่อป่วนความสุขของพิมพ์รสกับชัยพร ทำทีมาพูดให้ชัยพรคล้อยตาม
“ป้าอยากเห็นหลานมีอนาคตดีๆได้ดิบได้ดี
เป็นผู้บริหารธุรกิจต่อจากพ่อเขา”
“พ่อไม่เคยเชื่อใจผมเลย เขาแทบจะไม่เห็นว่าผมเป็นลูกด้วยซ้ำ กับพิมพ์พ่อเขายังเมตตามากกว่าเลย”
“ตายจริง นั่นน่ะคนอื่นแท้ๆ ถึงแม้จะเป็นสะใภ้ก็เถอะ ออกลูกแล้วออกจากบ้านไปก็เป็นคนอื่น จริงไหมคะพี่เฟื่อง” ฟ้าทองช่วยเสริม พิมพ์รสผ่านมาแอบฟังหน้าเจื่อน
เฟื่องทองยุแยง “จริงซะยิ่งกว่าจริง บางทีสะใภ้ที่มาจากตระกูลที่ต่ำกว่าน่ะ คุณเดชก็ไม่จำเป็นต้องให้เกียรติ ป้าว่าที่พ่อเขาเมตตาเมียเราก็เพราะเห็นแก่ลูกในท้องมากกว่า”
“ป้าเฟื่องกำลังจะบอกอะไรผมหรือครับ”
“ดูสิ รู้ทันเราด้วยนะพี่เฟื่อง” ฟ้าทองหัวเราะกับเฟื่องทอง
“ฉลาดยังงี้ เหมาะจะเป็นผู้บริหารแทนพ่อเราในอนาคต” ชัยพรเอะใจให้พูดให้กระจ่าง “ป้าว่าถ้าเราปล่อยเวลาไปวันๆมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เรื่องที่คุณพ่อเคยบอกว่าจะส่งเราไปเรียนเมืองนอกน่ะ ทำไมไม่ลองถามดูอีกทีล่ะจ๊ะ”
“แต่เมียผมกำลังท้อง ป้าเฟื่องก็เห็น อีกไม่นานก็คลอดแล้ว”
ฟ้าทองยุให้ไปเรียนให้จบแล้วกลับมาเป็นพ่อ
ที่ดีของลูก เฟื่องทองย้ำถ้าเรามีปริญญา พวกคนงาน
ก็จะก้มหัวให้ ยิ่งมาจากนอกจะจบหรือไม่จบก็ยังดี ตนจะช่วยพูดกับเดชให้ ชัยพรครุ่นคิดตัดสินใจ โดย ไม่รู้ว่าพิมพ์รสแอบฟังแล้วรู้สึกอย่างไร
ooooooo
