เรือมนุษย์

“นิไม่ชอบเลยที่เอาคนมาต่อรองเพื่อประโยชน์บางอย่าง มันมีเล่ห์เหลี่ยมยังไงก็ไม่รู้...”

“ชีวิตผมมันชอบเสี่ยงซะด้วย” เสียงเดชแทรกขึ้น ทุกคนสะดุ้ง มีเพียงนิธิมายืนนิ่ง “ถ้ามนุษย์ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมใส่กัน โลกนี้ก็คงขาดสีสันน่าไปบวชนะครับ”

“คงไม่หรอกค่ะ เพราะนิไม่แน่ใจว่าวัดที่นิไปบวชจะสงบพอหรือเปล่า”

“แล้วงั้นคุณนิจะทำยังไง”

“นิก็จะต่อสู้กับกิเลสตัณหาของมนุษย์ต่อไป ขอโทษค่ะ นิมาใหม่วันหลัง ฝากบอกยัยพิมพ์ด้วย” นิธิมาเดินออกไปนิ่งๆ เดชมองตามหลังด้วยความโกรธก่อนจะปึงปังออกไปบ้าง

ooooooo

วันต่อมา นิธิมากับดัมพ์พาเกียวมาพบหมอพัลลภ พอตรวจเสร็จ สีหน้าหมอไม่ค่อยดีบอกนิธิมาให้เตือนเกียวทานยาบำรุงให้ครบ เกียวโพล่งขึ้นว่ายาเยอะแยะใครจะกินไหว คนแถวบ้านไม่เห็นยุ่งยากแบบนี้ คลอดลูกกันโครมๆ

นิธิมาเอ็ดเกียวให้ทำตามหมอสั่ง พัลลภหวั่นใจว่าเด็กในท้องจะไม่สมบูรณ์...เมื่อนิธิมากลับบ้านเล่าให้มธุรส กับเพลาฟัง เพลาหวั่นใจรีบดึงเกียวไปดูยาในห้อง พลันก็พบว่าเกียวไม่ได้กินยาที่ได้มาก่อนหน้านี้เลย เธออ้างว่ากินไม่ถูกอ่านหน้าซองไม่ออก เพลาให้ถามใครก็ได้

“ถามใคร ในบ้านนี้ใครเป็นพวกหนูบ้าง คุณเองก็กลัวเมีย ทำตัวเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงของนังมธุรส นั่งเซื่องๆรอรับคำสั่ง”

“เกียว! มันจะมากไปแล้วนะ เธอไม่มีสิทธิ์ไปว่ามธุรสยังงั้น”

เกียวไม่พอใจจะออกจากบ้าน เพลารีบตามมาดึงรั้งไม่ให้ไปเพราะเกรงไสจะมาอาละวาดที่บ้านให้ทุกคนเดือดร้อนอีก เกียวเยาะหยันที่รู้ฤทธิ์ของแม่ เธอสะบัดตัววิ่งผ่านทุกคนออกไป

“ใครเป็นเจ้ากรรมนายเวรใครก็ชดใช้กันเอาเองเถอะ ฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วย” มธุรสยืนยิ้มสะใจอยู่ในที เพลาเครียด นิธิมากับดัมพ์รู้สึกสงสารและเห็นใจ

เมื่อไสรู้เรื่องเกียวก็โวยว่าออกจากบ้านมาทำไม ต้องอดทนจนกว่าจะคลอดแล้วเพลาจะหลงลูกจนยอมให้ทุกอย่าง เกียวไม่อยากทนและไม่อยากมีชีวิตแบบนี้อีกต่อไป ไสเตือนว่า ถ้ากลับมาอยู่บ้าน คิดหรือว่าจะได้ค่าเลี้ยงดูรายเดือน

เช้าวันใหม่ มธุรสมีท่าทีสดชื่นที่ตื่นมาไม่เห็นหน้าเกียว แถมถามลูกๆอยากกินอะไรมื้อเย็นจะทำไว้ให้ ทุกคนดูสดชื่นขึ้น เพลาเห็นแล้วสลดใจขับรถออกไปทำงานเศร้าๆ นิธิมาเข้ามาเตือนมธุรส อย่าซ้ำเติม เพลามากไปกว่านี้ เท่านี้เขาก็เจ็บปวดมากพอแล้ว

“คนเจ็บคือฉันต่างหากล่ะ ไม่ใช่พี่ชายแก” มธุรสตอกกลับ

พจนารีบดันนิธิมาให้ออกไปส่งโรงเรียน กลัวจะทะเลาะกับแม่...พอรถนิธิมาแล่นออกมาก็เห็นรถเพลาจอดอยู่ปากทางเข้าสลัมบ้านเกียว พจนากับมาลาทิพย์ผิดหวังในตัวพ่อมาก