เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 1
หาญพาตัวเองย้อนอดีตด้วยสีหน้าเจ็บปวด เขาถูกพ่อแม่แท้ๆนำมาทิ้งหน้าวัดตั้งแต่เด็ก โชคดีที่มัคนายกผวนกับหลวงตาบุญช่วยกันกล่อมและเลี้ยงเขาไว้ด้วยข้าววัด
“ฉันก็เป็นเด็กกำพร้าที่หลวงตาบุญเก็บมาเลี้ยงเหมือนแก แต่ฉันไม่เจ็บปวดกับการถูกทิ้งเพราะฉันมองอีกมุม ดีนะที่พ่อแม่ฉันเอาฉันมาทิ้งวัดแทนที่จะไปทิ้งถังขยะ ฉันถึงมีชีวิตอยู่ มีข้าวกินสามมื้อ มีหลวงตาบุญคอยอบรมสั่งสอน มีโอกาสเรียนในโรงเรียนวัดแล้วฉันก็โต...มีความฝันจะเป็นนักร้อง แกล่ะ...แกไม่มีความฝันเป็นของตัวเองเลยหรือ”
หินเห็นใจเพื่อนเก่าแต่ตัวเองก็มีเรื่องความแค้นที่ปล่อยวางไม่ได้
“ฉันฝันจะล้างแค้นให้พ่อแม่กับพี่สาว ฉันจะเชือดเนื้อเถือหนังมันเหมือนที่มันทำกับครอบครัวฉัน...ไอ้เสือชง!”
“แล้วแกจำมันได้หรือว่าหน้าตามันเป็นยังไง”
“ฉันจำได้!”
ไม่ใช่แค่หินที่จำความแค้นเมื่อยี่สิบปีก่อนได้ เสี่ยภุชงค์หรืออดีตเสือชงก็ไม่เคยลืมที่มาของแผลเป็นยาวบนใบหน้าเลย สีดาไม่รู้เรื่องยกมือลูบแผลเป็นของเขาและถามเสียงอ้อน
“คุณไม่เคยเล่าให้ฉันฟังเลยว่าแผลเป็นนี่คุณได้มาจากไหน”
คำถามของเมียเก็บคนสวยทำให้เสี่ยภุชงค์หัวเสีย สะบัดมือตบอีกฝ่ายอย่างแรง
“ว้าย...คุณภุชงค์ นี่คุณตบสีดาทำไม”
“อย่าสาระแนอยากรู้เรื่องแผลเป็นของฉัน อย่าขุดคุ้ยเรื่องนี้ ฉันพยายามลืมมันมาเกือบยี่สิบห้าปี...จำไว้!”
ด่าจบก็ผละไปสงบสติอารมณ์ด้านนอก เสี่ยภุชงค์ยกมือแตะแผลเป็นบนหน้าตัวเองแล้วพึมพำเสียงเครียด
“ใช่...เราต้องลืมมันให้ได้ ต้องลืมมันให้ได้!”
ooooooo
ดนัย ปลัดหนุ่มคนใหม่ขับรถถึงบ้านโคกก็เจอฤทธิ์เดชสี่สมุนของเสี่ยภุชงค์ปาหินใส่กระจกรถ จนแฉลบข้างทางหวังปล้นทรัพย์แต่ปลัดหนุ่มไม่ยอมง่ายๆขับรถหนีสุดชีวิต
คณะลำตัดของก้านกับแก้วไปเปิดการแสดงในงานบวชนาคเพราะมีคนว่าจ้างแต่ดันเกิดเรื่องวุ่นวายเพราะวัยรุ่นในงานพูดจาดูถูกการแสดงลำตัด เปรียวทนไม่ไหวเอาเรื่องเต็มที่ กว่าก้านกับแก้วจะจับแยกได้ก็สะบักสะบอมทั้งสองฝ่าย แก้วเคืองที่ลูกสาวก่อเรื่องและอดบ่นไม่ได้ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้าน
“ดีนะที่เจ้าภาพเขาไม่เอาเรื่อง เขาเห็นแก่พ่อนาค ไม่ยังงั้นละก็ได้ใช้ค่าโต๊ะค่าเก้าอี้ ค่าเครื่องไฟกับค่าขวัญหนีดีฝ่อของพ่อนาค งานบวช งานขึ้นบ้านใหม่น่ะมันก็มีขี้เมายังงี้ทุกงาน ไม่รู้จักอดทนก็น่าจะอดกลั้นบ้าง เราเป็นศิลปินต้องทำมาหากินบนความพอใจของคนดูนี่กลับก่อเรื่องวิวาทเสียเอง”
เปรียวนั่งเฉยไม่ได้สลด ก้านเสียอีกที่แก้ต่างแทนลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน
