ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"
ตอนที่ 8
“แต่หน้าที่ของคุณคือทำให้บริษัทมีกำไรมากที่สุด มองทุกอย่างให้เป็นเรื่องปกติ แล้วคุณจะผ่านสภาวะนี้ไปได้”
เล่าถึงตอนนี้แล้ว ปัทม์บอกนักข่าวที่มาสัมภาษณ์ว่า...
“ตอนนั้นก็เริ่มมั่นใจแล้วนะว่าสิ่งที่ทำอยู่มัน
ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองอยากให้เป็นแน่นอนแล้ว สุดท้ายแล้วผมว่าผมเหมือนหุ่นเชิดในบริษัทมากกว่า แต่หลังจากนั้น... สถานการณ์ของบริษัทก็แย่ลงเพราะว่ามีข่าวออกไปทั่วประเทศ”
ปัทม์เล่าถึงสถานการณ์ที่ย่ำแย่ตอนนั้นว่า นอกจากถูกสื่อลงข่าวของบริษัทในทางลบแทบทุกวันแล้ว
ยังมีข่าวเด็กดื่มน้ำอัดลมของเรามากเกินไปจนต้องหาม
ส่งโรงพยาบาล แม้ไม่รู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงเป็นอะไร
แต่ข่าวแพร่ไปเหมือนไฟลามทุ่ง ส่งผลให้ยอดขายลดลงมากกว่า 70% ร้านค้าต่างๆเริ่มไม่ขายน้ำอัดลมของบริษัท
เมื่อประชุมบอร์ด ทยุตแสดงความเสียใจที่บริษัทมาถึงจุดนี้ และแสดงความรับผิดชอบด้วยการลาออก หัวหน้าแผนกก็ลาออก ปัทม์ถามว่าลาออกเพื่อรับผิดชอบ หรือลาออกเพื่อหนีปัญหากันแน่
หัวหน้าแผนกคนหนึ่งบอกว่านี่เป็นทางที่ดีที่สุด อีกคนก็ว่าเชื่อว่าต้องมีคนดีๆอยากเข้ามาทำงานกับปัทม์แน่ แล้วทยุตและหัวหน้าแผนกทั้งสอง
ก็เดินออกจากห้องประชุมไปทันที รสสุคนธ์หน้าเสีย ปัทม์พูดไม่ออก
ต่อมาปัทม์ถามรสสุคนธ์ว่าเธอจะลาออกด้วยหรือ รสสุคนธ์ตอบหน้านิ่งว่าบริษัทล้มแต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะล้มตามไปด้วย ทยุตชวนปัทม์ไปเริ่มต้นใหม่ด้วยกันไหม ตนกับรสสุคนธ์ลงขันกันเปิดบริษัทใหม่ได้พักหนึ่งแล้ว ถามปัทม์ว่า
“จะสนใจทำไม อนาคตพี่ไม่ได้จบอยู่ที่นี่ซะหน่อย”
“ผมต้องอยู่ อยู่เพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่พวกคุณทำทิ้งไว้นั่นแหละ”
“ในเมื่อพี่อยากเป็นคนดีอยู่ที่นี่ ผมก็คงต้องตามใจพี่ล่ะครับ” แล้วทยุตก็เดินออกไป รสสุคนธ์ไม่กล้าสบตาปัทม์หันเดินตามทยุตออกไปเงียบๆ
ooooooo
ปัทม์ไปหารสสุคนธ์ที่บ้าน เขาหยุดที่หน้าบ้านจินตนาการว่ารสสุคนธ์กับทยุตกำลังดื่มฉลองกัน พอเห็นปัทม์รสสุคนธ์ก็ชวนเข้าไปดื่ม ปัทม์ถามอย่างรับไม่ได้ว่า
“คุณยังมีหน้ามาชวนผมดื่มอีกเหรอ”
ปัทม์ถามรสสุคนธ์กับทยุตว่ารวมหัวกันหลอกใช้ตนเป็นเครื่องมือโกงบริษัทมานานแค่ไหนแล้ว ทยุตรับหน้าแทนรสสุคนธ์ว่าพูดแบบนี้พวกตนฟ้องหมิ่นประมาทได้ ปัทม์ท้าว่าตนก็จะแจ้งความจับพวกเขาฐานฉ้อโกง แต่ปัทม์ก็ถูกทยุตชกเข้าเต็มหน้าโดยไม่ทันตั้งตัว
ปัทม์สะบัดหัวจากจินตนาการ รวบรวมสติก้าวเข้าไปในห้องโถงบ้านรสสุคนธ์ เจอรสสุคนธ์จิบไวน์อยู่กับทยุตจริงๆ รสสุคนธ์ชวนปัทม์นั่ง ถามว่ามาหาถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่า
“คุณคิดดีแล้วใช่ไหมเรื่องที่จะลาออก”
รสสุคนธ์พยักหน้ารับ ปัทม์ตั้งคำถามต่อ
“แล้วทำไมคุณไม่บอกผมแต่แรกว่าคุณเปิดบริษัทใหม่รอไว้แล้ว”
