ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

“ประเมินความเสียหายแล้วแจ้งผมด้วยนะ” ปัทม์บอก ทยุตพยักหน้าแล้วหันไปคุยงานต่อ

ปัทม์เดินกลับห้องทำงานนั่งไม่ทันไร รสสุคนธ์ก็หน้าตาตื่นมาบอกว่า

“มีเจ้าหน้าที่จากสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภคมาพบ”

“เรื่องอะไร”

ปัทม์สีหน้ากังวล รีบเดินออกไปอย่างร้อนใจ รสสุคนธ์ตามไปติดๆ

ooooooo

เจ้าหน้าที่จากสำนักงานคุ้มครองผู้บริโภค 3 คน มองหน้าปัทม์กับรสสุคนธ์ที่เข้ามา คนหนึ่งบอกว่าพอดีมีหนังสือร้องเรียนมามากว่าน้ำอัดลมของที่นี่หวานมากกว่าปกติ ปัทม์ถามว่าแล้วเราต้องทำยังไง?

เจ้าหน้าที่บอกว่าต้องขอตรวจสอบโรงงานเพื่อดูว่ามีความผิดปกติในขั้นตอนไหน แต่ในการตรวจสอบขั้นต้นพบว่ามีปริมาณน้ำตาลในเครื่องดื่มสูงกว่าที่กำหนด เจ้าหน้าที่แสดงการเปรียบเทียบกับเครื่องดื่มอื่นๆให้เห็นว่าปริมาณน้ำตาลทะลุมาตรฐานที่กำหนด

ปัทม์ถามว่าถ้าตรวจสอบแล้วบริษัทผิดจริงจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าหน้าที่บอกว่าขั้นแรกโดนปรับแล้วต้องดูข้อกฎหมายว่าโรงงานสร้างมลภาวะรอบๆชุมชนหรือไม่

รสสุคนธ์ถามว่าโทษร้ายแรงขนาดไหน เจ้าหน้าที่บอกว่า “ฟ้องร้อง สั่งปิดโรงงานครับ”

ทยุต ปัทม์ และรสสุคนธ์ขอตัวมาคุยกันด้านนอก ปัทม์ถามว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ทยุตพูดสบายๆว่า มันเป็นเรื่องปกติ ธุรกิจไหนๆก็มีคนร้องเรียนกันทั้งนั้น ปัทม์ทักท้วงว่าแต่สถานการณ์ตอนนี้มันไม่ปกติ ตนไม่อยากให้เรื่องบานปลายบริษัทจะเสียชื่อ

“เอาเรื่องจริงๆไหม” ทยุตถามเป็นนัย ปัทม์ถามว่าเรื่องอะไร “คนพวกนี้กำลังเรียกร้องผลประโยชน์จากกำไรที่เราได้ต่างหาก”

ปัทม์เชื่อว่าเขากำลังเอาผิดกับเรา ทยุตทำเสียงสูงบอกว่าเราไม่มีความผิดอะไรทั้งสิ้น ขอให้เชื่อใจตนว่าตนจะทำทุกสิ่งให้เหมือนกับว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปัทม์ถามว่าเขามีวิธีหรือ ทยุตทำสัญญาณมือว่า

“ค่าน้ำร้อนน้ำชาเล็กๆน้อยๆ มันก็มีอยู่

ทุกวงการล่ะครับ...ก่อนที่พี่ปัทม์จะมาอยู่ที่นี่เราก็ทำกันแบบนี้ ผมจะไปเคลียร์เอง”

ทยุตสั่งเลขาหน้าห้องให้เตรียมวิสกี้ 4 แก้วไปเสิร์ฟในห้องประชุม ตนจะเข้าไปเคลียร์กับเจ้าหน้าที่เอง

รสสุคนธ์บอกปัทม์ว่าเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

ไม่ต้องกังวล วงการธุรกิจก็เป็นแบบนี้แหละ ปัทม์ติงว่าเรื่องเล็กน้อยของเธอแต่เป็นเรื่องใหญ่ของตน บ่นว่าตนคงวางใจอะไรง่ายเกินไป ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน

รสสุคนธ์กลับเห็นว่านั่นคือข้อดีของเขา ตนไม่อยากเห็นเขาเป็นนักธุรกิจที่มีเล่ห์เหลี่ยมเพราะมันไม่ใช่คนที่ตนรู้จัก ปัทม์ถอนใจบ่นเบาว่า ไม่รู้ตนจะอยู่แบบนี้ได้นานแค่ไหน

“ตั้งแต่ปัทม์มาอยู่ที่นี่ ทุกอย่างมันดีขึ้นหมดเลยนะ พนักงานทุกคนรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณปัทม์”