ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"
ตอนที่ 6
พอดีปัทม์กับรสสุคนธ์กลับมา ปัทม์ถามว่าโวยวายอะไรกัน อ้ายคำบอกว่าเพื่อนปัทม์น่ะสิทำกับลุงขนาดนี้ รสสุคนธ์รีบขอโทษบอกว่าตนไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษไม่พอยังจะทำพิธีขอขมาด้วย
“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกหนู อ้ายคำหายโมโหแล้ว” สมพรเอ่ยขึ้น
“ยัง!” อ้ายคำเสียงแข็งแล้วหันเดินหนีแต่แอบยิ้ม รสสุคนธ์มองตามงงๆ
เอ้เอาน้ำกระเจี๊ยบมาให้รสสุคนธ์ตามที่ปัทม์บอก พอดื่มเธอชมว่ารสชาติดี กลมกล่อมมาก พอปัทม์บอกว่าตนทำเองก็ชมว่า “เก่งอ่ะ น่าจะทำขายนะ”
สมพรเลยให้ลองชิมน้ำอัญชันผสมมะนาวของน้าบ้าง รสสุคนธ์ชิมแล้วชมว่ารสดีมากเลย
ปัทม์ถามว่าเธอพักที่ไหน รสสุคนธ์บอกว่าพักที่โรงแรมในตัวเมือง
“จะต้องไปพักโรงแรมทำไมกัน มานอนที่นี่เลยจะอยู่กี่วันก็แล้วแต่หนูเลย” สมพรชวน เธอบอกว่าเกรงใจ “คราวหลังมาก็ไม่ต้องเปลืองเงินไปพักที่โรงแรมหรอกจ้ะ มาพักที่นี่ก็ได้”
ปัทม์ถามว่าอยู่หลายวันหรือเปล่า รสสุคนธ์ทำเป็นหยอกว่า
“อยู่จนกว่าปัทม์จะไล่เลยดีไหม” ปัทม์อุบอิบว่าใครจะไปไล่ “ล้อเล่นน่ะ รสต้องกลับไปทำงานเหมือนกัน คงจะอยู่สักอาทิตย์นึง”
ปัทม์กับรสสุคนธ์ต่างคุยกันเคอะเขิน สมพรเห็นแล้วแอบยิ้ม ส่วนอ้ายคำกับมิ่งและเอ้แอบดูอยู่อีกมุม อ้ายคำฟันธงว่า “ลุงยืนยันว่าเขาเป็นแฟนกันแน่” มิ่งบ่นว่าไม่เหมาะสมกันเลย อ้ายคำถามว่าไม่เหมาะยังไง มิ่งบอกว่าพี่รสดูสวยแต่รู้สึกจะเยอะไปหน่อย ซึ่งตรงกันข้ามกับพี่ปัทม์ที่ดูทื่อๆ เอ้บ่นแทรกว่า
“แล้วยังอยู่อีกตั้งหลายวัน”
“เอ้เอ๊ย...ลุงเข้าใจเอ็งนะ ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งเจ็บ” เอ้ถามหน้าตายว่าลุงพูดอะไรตนไม่เข้าใจ
“แหมพี่เอ้...พวกเรารู้กันหมดแล้วว่าพี่เอ้แอบชอบใครอยู่” มิ่งแทรกขึ้น
“บ้า อย่างพี่น่ะเหรอจะมีเวลาไปชอบใคร” เอ้ด่าแก้เขินแล้วเดินหนีไป
สายวันนี้เอง ปัทม์กับรสสุคนธ์จะเข้าเมือง สมพรจะไปซื้อของใช้ที่ตลาดด้วย ปัทม์ถามเอ้ว่าอยากได้อะไรไหมเดี๋ยวจะซื้อมาให้ เอ้ส่ายหน้าจ๋อยๆมองทั้งหมดขึ้นรถไปใจห่อเหี่ยว
พอไปถึงตลาด สมพรบอกปัทม์กับรสสุคนธ์ว่า
“เดี๋ยวน้าจะไปดูของก่อน ปัทม์ก็พาหนูรสไปเดินเล่นแล้วกัน หนูรสจะได้ไม่เบื่อ แล้วเดี๋ยวสักครึ่งชั่วโมงค่อยกลับมาเจอกัน”
“ครับ”
ปัทม์กับรสสุคนธ์แยกไปอีกทาง สมพรกำลังจะข้ามถนนนึกอะไรได้หันมาเรียกปัทม์
“เอ้อ...ปัทม์ น้าฝาก...”
ปัทม์กับรสสุคนธ์หันกลับมามอง ทันใดนั้นมีรถเก๋งพุ่งเข้าชนสมพรอย่างจังจนล้มไปต่อหน้าต่อตา ทั้งสองตกใจสุดขีดร้องสุดเสียง...
“น้าพร!!”
ooooooo
