ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"
ตอนที่ 6
สมพรไม่เพียงใช้สมุนไพรรักษาสุขภาพของตัวเองและคนในไร่เท่านั้น ยังแจกจ่ายและดูแลรักษาชาวไร่ใกล้เคียงจนหายเจ็บป่วย นับวันก็ได้รับความเชื่อถือและเป็นที่พึ่งพาของชาวบ้านแถวนั้น
นอกจากต้มแจก ปลูกแจกแล้ว สมพรยังเผยแพร่ความรู้และสรรพคุณสมุนไพรต่างๆแก่ชาวบ้านให้ดูแลตัวเองตามวิถีธรรมชาติ จนปัทม์เอ่ยปากชื่นชมว่า
“น้าเป็นเหมือนหมอสมุนไพรของคนที่นี่จริงๆ”
“เรากินแล้วดี เราก็ช่วยบอกต่อ เพื่อให้คนเขาหายจากโรคภัยไข้เจ็บ มีสุขภาพแข็งแรง น้าว่านี่มันเป็นบุญเยอะนะ” ปัทม์บอกว่าตนอยากมีความรู้ได้สักครึ่งของน้าจริงๆ “วันนึงปัทม์จะรู้และเข้าใจลึกซึ้งกว่าน้าถ้าปัทม์ไม่ทิ้งมัน”
“ผมคงไม่ทิ้งหรอกครับ” ปัทม์ตอบอย่างมุ่งมั่น
ooooooo
วันนี้ขณะอ้ายคำปั่นจักรยานร้องเพลงตามประสาของแกอย่างมีความสุข โดยมีมิ่งซ้อนท้ายมาตามทาง ก็เจอรถหรูคันหนึ่งตะบึงมาฝุ่นตลบ อ้ายคำหลบข้างทางจนเสียหลัก จักรยานล้มทั้งลุงหลานลงไปคลุกฝุ่น
พอลุกขึ้นได้ อ้ายคำกับมิ่งก็ปั่นจักรยานตามไปอย่างอยากรู้ว่าเป็นใครแต่ไม่ทัน
รถคันนั้นขับมาถึงไร่สมพร ก็หักพุ่งเข้าไปในไร่อย่างมั่นใจ
รสสุคนธ์นั่นเอง!
รสสุคนธ์ถามหาปัทม์ เอ้จึงไปตามให้ พอมาเห็นหน้า ปัทม์จำเกือบไม่ได้ถามว่า
“รสสุคนธ์ใช่ไหม...ไม่น่าเชื่อว่าเป็นรสจริงๆด้วย”
ปัทม์แนะนำให้เอ้กับรสสุคนธ์รู้จักกัน บอกให้เอ้ไปเตรียมน้ำกระเจี๊ยบให้พี่เขาด้วยแล้วเดินคุยไปกับรสสุคนธ์อย่างสนิทสนม เอ้ยืนเหวอ แปลกใจที่มีหญิงสาวสวยมาหาปัทม์ถึงที่นี่ ซ้ำยังดูสนิทสนมกันมากด้วย
ปัทม์พารสสุคนธ์ชมสวนสมุนไพร เธอถามทึ่งว่าไม่เจอกันนานมากไม่น่าเชื่อว่าปัทม์จะทำได้ขนาดนี้ ปัทม์บอกว่าเป็นความต้องการของน้าพร ส่วนตนก็เรียนรู้แบบครูพักลักจำ แล้วถามว่าเธอยังทำงานที่เดิมหรือเปล่า รสสุคนธ์บอกว่าเปลี่ยนมาหลายที่แล้วแต่ตอนนี้ทำอยู่บริษัทน้ำอัดลม
ปัทม์ถามว่าแล้วรู้ที่อยู่ตนได้ยังไง เธอบอกว่าไม่ยากถ้าตนตั้งใจจะหา พลางเอาของฝากให้
“ขอบคุณรสมากที่คิดถึงกัน อุตส่าห์ขับรถมาจากกรุงเทพฯ”
“รสไม่เคยลืมปัทม์เลยนะ”
“เพื่อนกันจะลืมได้ไงล่ะ”
“เพื่อนเหรอ??” รสสุคนธ์ถามเสียงสูง แล้วสบตากันเป็นนัยๆ
ทั้งสองเดินคุยกันหนุงหนิงในสวนสมุนไพร
อ้ายคำกับมิ่งกลับมาถึงบ้านเห็นรถจึงรู้จากสมพรว่าเป็นรถของเพื่อนปัทม์มาจากกรุงเทพฯ อ้ายคำเลยบ่นว่าคนเมืองกรุงมันขับรถกันอย่างนี้เหรอ
