ตอนที่ 6
ชาญโกรธลูกชายทั้งสองมากโดยเฉพาะหริทธ์ที่โกหกและทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง เหมันต์อึดอัดใจมากพยายามไกล่เกลี่ยให้พ่อกับน้องชายคืนดีแต่ชาญใจแข็งและต่อต้านด้วยการไม่กินข้าวกินยา
ผาณิตาไม่มีทางเลือกต้องทำตามที่เหมทองต้องการคือกล่อมเหมันต์มาทำงานที่เหมทองกรุ๊ปให้ได้แลกกับค่ารักษาพยาบาลของชาญ เธอติดต่อคนรู้จักจนได้แพทย์เฉพาะทางจึงเรียกเหมันต์มาพบเพื่อเจรจา
เหมันต์ยอมรับข้อเสนอเพราะอยากให้พ่อหาย ส่วนหริทธ์อดข้าวอดน้ำเป็นเพื่อนพ่อจนชาญใจอ่อนยอมกินข้าวกินยาเพราะไม่อยากให้ลูกชายคนเล็กไม่สบาย เหมันต์สบายใจขึ้นมากเมื่อเห็นว่าพ่อหายโกรธน้องชายแล้วและยิ่งกว่าปลื้มใจเมื่อเห็นหริทธ์กราบขอโทษที่ไหล่พ่อ
ชาญสะเทือนใจมากเมื่อสัมผัสได้ถึงน้ำตาอุ่นๆของลูกชายคนเล็กบนไหล่ “ไอ้ลูกเลว! แกไม่รู้หรือว่าความหวังของพ่อกับพี่ชายแกคืออะไร ไอ้ที่ทำงานอาบเหงื่อต่างน้ำกันงกๆมาตั้งไม่รู้กี่สิบปีเพื่อใคร”
“ผมมันโง่เอง ผมจะไม่หนีเรียนอีกแล้ว ผมจะเอาปริญญามาให้พ่อกับพี่ให้ได้”
“พ่อก็จะรอวันนั้น...ไม่ยอมตายง่ายๆเหมือนกัน!”
เหมันต์ปล่อยเรื่องรักษาพ่อเป็นหน้าที่ของแพทย์ในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังซึ่งผาณิตาจัดหา ส่วนตัวเองไปหาอาคมพร้อมถุงข้าวสารและอาหารมากมายเพื่อขอวิชาสอนเย็บรองเท้าที่เขาเห็นกับตาว่าอีกฝ่ายมีฝีมือไม่ธรรมดา รอยเข็มบนรองเท้าของเหมทองเป็นหลักฐานที่ดี
อาคมถ่ายทอดวิชาเย็บรองเท้าให้เหมันต์ด้วยความเต็มใจ ทั้งเพื่อตอบแทนบุญคุณและเพราะถูกชะตาอย่างประหลาด เหมันต์ตั้งใจเรียนเพื่อนำไปสอนในชั้นเรียนโรงงานผลิตของเหมทองกรุ๊ปในเช้าวันต่อมา
ผาณิตารับหน้าที่เตรียมความพร้อมในโรงงานโดยเลือกคนงานที่มีแววมาเป็นนักเรียนรุ่นแรกของเหมันต์ และหนึ่งในนั้นที่เธอต้องเกลี้ยกล่อมให้สำเร็จตามคำสั่งของเหมทองก็คือทศนาถ
เหมทองต้องการฝึกทศนาถเพื่อสืบทอดกิจการแต่หลานชายคนเดียวของบุญญาฉัตรพงษ์กลับเสเพลจนเขาต้องใช้ไม้แข็งให้ผาณิตายื่นข้อเสนอเรื่องหัวหน้าแผนกรองเท้าชายของแบรนด์มนตราแลกกับการเรียนเย็บรองเท้ากับเหมันต์
ทศนาถซึ่งภาพลักษณ์ไม่ดีในสายตาคนในครอบครัวโดยเฉพาะปู่ต้องรับเงื่อนไขจากผาณิตาแบบเสียไม่ได้ จนกระทั่งเห็นเต็มตาว่าใครเป็นอาจารย์สอนเขาเย็บรองเท้า
เหมันต์ช็อกไม่ต่างจากทศนาถแต่เก็บอาการได้ดีกว่าเพราะเป็นหน้าที่แลกกับค่ารักษาพยาบาลของพ่อ ผาณิตามองสถานการณ์ร้อนแรงตรงหน้าด้วยความหนักใจแต่ยังชี้แจงอย่างใจเย็น
“คุณปู่เป็นคนรับไว้ค่ะ เขาสมัครงานเข้ามาอย่างถูกต้องตามระเบียบทุกอย่าง”










