นางร้าย
ตอนที่ 14
ภายในห้องพักฟื้นผู้ป่วย ภรณีคิดมากเอาแต่นั่งเหม่อลอยไม่พูดไม่จากับใคร เกศรีมองลูกด้วยความเป็นห่วง หันบอกแจ๋นให้กลับไปเอาหนังสือมาให้คุณหนูอ่าน เธอตกใจนี่คุณผู้หญิงพูดจริงๆหรือ เกศรีชักสีหน้าใส่แจ๋นไม่กล้าพูดอะไรอีกรีบแจ้นออกไป เกศรีพยายามถามโน่นนี่หวังเอาใจลูก แต่ลูกกลับนิ่งเงียบไม่หือไม่อือ
“งั้นแม่ไปหานมให้น้องณีนะ” พูดจบเกศรีออกจากห้องพักฟื้น เดินมาที่โถงหน้าลิฟต์เพื่อลงไปที่ร้านขายของชั้นล่างเจอวิชาญเดินสวนเข้ามา เขาถามว่าลูกเป็นอย่างไรบ้าง เกศรีต่อว่าเขาว่าทำไมเพิ่งมาเอาป่านนี้ เขาอ้างติดงานด่วน เธอโวยวายว่างานอะไรหายไปทั้งคืน
“คุณจะเสียงดังทำไม อายคนอื่นเขา ผมไปทำงานก็ทำงานไง หาเงินมาให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุข”
“อ๋อ เดี๋ยวนี้จะบอกว่าแค่ให้เงินอย่างเดียวพอไม่ต้องการอะไรไม่ต้องยุ่งอะไรอย่างนั้นเหรอคะ”
“คุณเกศรี มันไม่ใช่อย่างนั้น คือผมบินไปเซ็นสัญญาด่วนที่ฮ่องกงมาพอดีซื้อหนังลอตใหญ่ ที่ผมไม่ได้บอก เพราะมันด่วนมากทางเอเจนซีก็กลัวจะมีเจ้าอื่นมาตัดหน้า ถ้าคุณไม่เชื่อคุณโทร.ถามคุณออดก็ได้นะ...แล้วน้องณีเป็นอะไร” คำพูดน่าเชื่อถือของวิชาญทำให้เกศรีไม่ต่อว่าอะไรอีกยอมเล่าถึงอาการป่วยของลูกให้ฟัง
ooooooo
คุยเรื่องอาการของลูกจบ สองผัวเมียพากันมาที่ห้องพักฟื้น ปรากฏว่าภรณีหายตัวไป เกศรีใจคอไม่ดีรีบโทร.แจ้งภวาภพว่าน้องหายไปไหนไม่รู้ สงสัยจะหนีออกจากโรงพยาบาล เขากำลังอยู่ที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาล ตกใจถึงกับร้องเอะอะนี่ภรณีหนีไปหรือ บันดาลเดินถือน้ำส้มจะเอาไปเยี่ยมเธอได้ยินพอดีก็หยุดฟัง
“คุณแม่ใจเย็นๆนะครับ เดี๋ยวผมตามน้องกลับมาเองครับ” วางสายภวาภพหันหลังกลับ บันดาลเข้ามาแนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนกับภรณีขอไปช่วยตามหาเธออีกแรงหนึ่ง...
คนที่ทุกคนตามหาเดินถอดรองเท้าร้องไห้มาตามทางมุ่งหน้าสู่สะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาทั้งที่ยังสวมชุดคนไข้ของโรงพยาบาล...
ขณะที่ภวาภพ แขวลัยและบันดาลตระเวนไปตามถนนใกล้ๆโรงพยาบาลคิดว่าภรณีคงยังไปไหนไม่ไกล วิชาญบอกกับเกศรีว่าโทร.หาเพื่อนที่เป็นตำรวจท้องที่แล้ว เพื่อนจะช่วยจัดกำลังออกตามหาอีกทางหนึ่ง เธอร้องไห้โฮเสียใจที่ลูกมาหนีไป หรือว่าเราสองคนคาดหวังกับแกมากเกินไป วิชาญปลอบเธอให้ใจเย็นๆ อย่าโทษตัวเอง สิ่งที่เราทำไปทั้งหมดก็เพื่อประโยชน์ของลูก
“คุณคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ”
วิชาญยังไม่ทันตอบคำถามของเกศรี ปรางค์ทิพย์โทร.มาหาเสียก่อน เขารีบปลีกตัวไปรับสาย เธอโทร.มาถามว่าต้องการอะไรไหมตอนนี้เธออยู่ที่ห้างฯ เขา
ไม่อยากได้อะไรกำลังยุ่งอยู่เสร็จธุระแล้วจะรีบไปหา เธอแกล้งถามเพื่อยื้อเขาไว้นานๆว่าอยากกินอะไรเย็นนี้ เขากินอะไรก็ได้ทั้งนั้นแล้วรีบวางสายกลัวเกศรีจะสงสัย
ooooooo
