นางร้าย
ตอนที่ 14
ออกจากห้องตรวจแขวลัยยังคงหน้านิ่งเหมือนจะรับมือกับข่าวร้ายนี้ได้ ผิดกับอนุวดีที่ทำใจไม่ได้เข้ามากุมมือเพื่อนรักไว้แต่พูดอะไรไม่ออกทั้งที่ปกติพูดเป็นต่อยหอย แทนที่เธอจะเป็นคนปลอบ คนป่วยกลับเป็นฝ่ายปลอบ
“ฉันไม่เป็นไรวดี ฉันทำใจไว้บ้างแล้วเพราะคำว่าโชคดีกับฉันมันห่างไกลน่ะ สุดท้ายชีวิตมักจะเลือกสิ่งเลวร้ายให้ฉันเสมอ แต่นั่นมันคือชีวิต”
“แข...แขต้องสู้นะ โรคนี้มันต้องใช้พลังกายพลังใจอย่างมาก แขต้องเข้มแข็งและผ่านมันไปให้ได้” อนุวดีปลอบเสร็จร้องไห้เสียเอง แขวลัยต้องเข้ามากอดปลอบใจย้ำว่าไม่ต้องเป็นกังวลไปตนไม่เป็นอะไร
ต่อหน้าเพื่อนแขวลัยทำเหมือนเข้มแข็งแต่พออยู่ลำพังคนเดียว เธอร้องไห้อย่างหมดความอดกลั้น...
เกศรีออกอาการหงุดหงิดเมื่อโทร.หาสามีอยู่หลายครั้งกว่าจะรับสาย โวยวายใส่ทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์จากเธอ เขาอ้างว่าเพิ่งประชุมเสร็จ เธอต่อว่าอีกชุดใหญ่ว่าไม่สนใจครอบครัว น้องณีเข้าโรงพยาบาลก็แวะมาดู
พอจบเรื่องก็ไม่สนใจไยดี เขาปรามเธออย่ามากล่าวหาว่าไม่สนใจลูก
“ก็จริงไหมล่ะที่ฉันพูด อย่างน้อยเรื่องตาภพคุณก็น่าจะจัดการอะไรบ้าง ตอนนี้ไม่รู้ว่านังแขมันจะท้องไปหรือยัง ถ้าคุณไม่คิดจะทำอะไรก็เตรียมเลี้ยงหลานสายเลือดคนชั้นต่ำได้เลย” ต่อว่าจบเกศรีวางสายใส่ วิชาญไม่พอใจ เรียกเลขาฯเข้ามาสั่งการให้ทำบางอย่าง...
ในเวลาต่อมาหลังจากแขวลัยเข้าฉากเสร็จ คุณออด เลขาฯของวิชาญเข้ามาพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้ บอกว่าเจ้านายของตนอยากเรียนสายด้วย แขวลัยรับโทรศัพท์แล้วเดินเลี่ยงออกมา
การโทร.มาครั้งนี้ของวิชาญเพื่อยื่นข้อเสนอให้แขวลัยเลิกยุ่งกับภวาภพแลกกับเงิน 10 ล้านบาท เธอปฏิเสธไม่รับข้อเสนอ เคยพูดให้เขาฟังไปแล้วว่าคุณค่าของเธออาจจะเทียบกับวงศ์ตระกูลของเขาไม่ได้ แต่คุณค่าของคน เธอกับเขามีเท่ากัน วางสายแล้วส่งโทรศัพท์คืนคุณออด วิชาญโมโหสุดขีดให้กับความหยิ่งยโสของเธอ...
ภวาภพมารับแขวลัยไปกินมื้อเย็นด้วยกัน ระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟ เธอนั่งยิ้มมองเขาไม่วางตา เขาทักว่าช่วงนี้เธอยิ้มบ่อยมากมีอะไรพิเศษหรือเปล่า เธอส่ายหน้าไม่มีอะไรพิเศษแค่เป็นเพราะเธอลองทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อนแล้วบอกว่ารักเขา ยืนยันจะบอกรักเขาแบบนี้ทุกวัน
“แน่ใจนะ เพราะตั้งแต่วันนี้ไปเราจะไม่มีวันจากกัน เราจะอยู่ด้วยกันสัก 140 ปีเลยดีไหม”
