มนตราลายหงส์

พัสกรเดินไปทางที่กวงไปกับแหวนพลอย พยายามมองหาแต่ไม่เห็นแล้ว บ่นหงุดหงิดว่าไปเซลฟี่กันถึงไหน แล้วเดินหาต่อ จู่ๆก็แว่วเสียงเพลงที่เด็กๆในทีมหงส์เหินใช้เต้นประกวดดังขึ้น

“หือ...เพลงนี้...” พัสกรหยุดฟังเพลงของตัวเอง อย่างตั้งใจ

ooooooo

เมื่อจันทิมาบอกว่าจะช่วยสารวัตรนิรุตต์สืบฉัตรชัยก็ลงมือทำทันที วันนี้เธอชวนฉัตรชัยไปกินข้าวกันเพราะตนได้กิฟต์วอชเชอร์บุฟเฟต์ร้านปิ้งย่างมาสองใบ 5 พันบาทและจะหมดอายุวันนี้ด้วย ชวนไปกันให้หมด

ที่แท้จันทิมาวางแผนชวนทุกคนไปกันให้หมดเพื่อเปิดโอกาสให้สารวัตรนิรุตต์เข้าค้นหาหลักฐานในห้องฉัตรชัย

สารวัตรเข้าไปในห้องฉัตรชัยก็ทำงานอย่างเร่งรีบ เปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานของฉัตรชัย ลิ้นชักแรกเจอเครื่องประดับ ลิ้นชักที่สองเจอของขบเคี้ยว ลิ้นชักที่สามว่างเปล่า แต่ก็มีบางอย่างสุดตา เขาล้วงมือลึกเข้าไปหยิบกล่องมาเปิดดูเป็นรูปของโรงเรียนหงส์เหินทุกแง่ทุกมุม เลยเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปเก็บไว้ แต่พอหยิบรูปออกจากกล่องอีกก็เห็นมีดพับซ่อนอยู่ เขานึกถึงคำให้การของพัสกรที่ว่า คนร้ายถือมีดพับด้วย รีบบันทึกภาพไว้

ทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตูพร้อมเสียงร้องทัก “hello honey” แล้วกุ๊งกิ๊งก็โผล่เข้ามากวาดตาดูบ่น “อ้าว...ไม่อยู่...”

นิรุตต์แอบอยู่ใต้โต๊ะมือกอดกล่องไว้เงียบกริบแต่มีดยังตกอยู่ที่พื้นเขาพยายามเอื้อมมือไปหยิบ ขณะเดียวกันกุ๊งกิ๊งก็เดินเข้ามาพูดคนเดียวอย่างพยายาม

ข่มใจว่า ไม่เหวี่ยง ไม่วีน ไม่งี่เง่าไร้เหตุผล มองไปที่ประตูทีไรก็ไม่เห็นฉัตรชัยมา เธอทุบโต๊ะ ตะโกน “ไม่ทนแล้วโว้ย!!”

ขณะบรรยากาศตึงเครียดนั้น พอดีฉัตรชัยรับสายของกุ๊งกิ๊ง เธอโวยทันที

“ฉัตรชัย คุณอยู่ไหน!! ฉันมารอคุณที่ห้องทำงานคุณตั้งห้านาที คุณไปไหนไปกับใคร ไปทำอะไร ทำไมไม่บอกฉัน”

ฉัตรชัยอยู่ที่ร้านปิ้งย่างกำลังกินกันอร่อย รีบทำเสียงปกติแต่อ่อนแรงบอกว่าตนมาหาหมอ กุ๊งกิ๊งเปลี่ยนจากเหวี่ยงเป็นห่วงทันทีถามว่าเป็นอะไรมากไหม อยู่ไหนตนจะไปหา ฉัตรชัยบอกว่าซ้อมมากเลยปวดหัวไหล่แต่ไม่ต้องมาตนกินยาคลายกล้ามเนื้อไปแล้ว นอนพักสักตื่นคงดีขึ้น ไม่อยากขับรถกลับตอนนี้กลัวหลับกลางทาง อ้อนก่อนวางสายว่า “คุณอย่าโกรธผมเลยนะที่รัก”

“แหม ฉันก็ไม่ใจร้ายขนาดนั้นนะ โอเค มันคือเหตุสุดวิสัย ฉันไม่แฉความลับที่เลวร้ายของคุณก็ได้ค่ะ...ได้ค่ะ เย็นนี้เจอกันที่ประจำ เวลาเดิม รักนะคะ” กุ๊งกิ๊งจุ๊บใส่โทรศัพท์แล้วเดินออกไป

“ความลับที่เลวร้ายทั้งหมดหรือ?” นิรุตต์ทวนคำ อย่างครุ่นคิด คว้ามีดใส่กล่องเก็บในลิ้นชักแล้วรีบตามกุ๊งกิ๊งออกไป

ooooooo