หลงเงาจันทร์

“ทุกคนในหมู่บ้านต้องเดินทางลงเขา 30 กิโล ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถึงโรงพยาบาลประจำอำเภอเล็กๆ

ที่เครื่องไม้เครื่องมือก็ไม่ครบ พิมพ์ถึงเห็นว่าเราควรจะไปที่นี่ค่ะ” พิมพ์ชนกพูดไม่ทันขาดคำธนาคิมยกมือเห็นด้วย น้ำฝนกับริสาก็ไม่ขัดข้อง นั่นเท่ากับมติเป็นเอกฉันท์ดังนั้นทริปต่อไปของโครงการจะไปลงที่นี่

ooooooo

เขมจิราเฝ้าแต่ครุ่นคิดถึงคำพูดของอานนท์

ที่ว่าธนาคิมไม่ได้ออกสื่อแก้ต่างเพื่อเธอ แต่ทำเพื่อเอาชนะใจพิมพ์ชนกเพราะตอนให้สัมภาษณ์เขาพูดแต่ชื่อพิมพ์ชนกเท่านั้น ตนมองออกเนื่องจากเป็นผู้ชายด้วยกัน ยิ่งคิดถึงคำพูดนี้เขมจิราก็ยิ่งแค้น กรีดร้องออกมาระบายอารมณ์ ทิพย์อาภาได้ยินเสียงร้องก็ตกใจรีบเข้ามาดู

“เขมเป็นอะไรไปลูก ใครทำอะไรให้”

“แม่...เขมจะแต่งงานกับพี่คิม เขมต้องแต่งงานกับพี่คิมให้เร็วที่สุด แม่จัดการให้เขมด้วย”

ทิพย์อาภาตั้งข้อแม้ถ้าอยากแต่งงานต้องเรียนให้จบก่อน แล้วท่านจะจัดการเรื่องแต่งงานให้ทันที

เขมจิราบ่นอุบทำไมต้องเรียนด้วย เรียนไปก็ไม่ได้ใช้เสียเวลาเปล่าๆ ทิพย์อาภาไม่คิดอย่างนั้น ถ้าเรามี

ใบปริญญาก็จะดูมีคุณค่ามากขึ้น เธอไม่ให้ความสำคัญกับกระดาษใบเดียวถ้าแม่อยากได้นักก็ไปจัดการซื้อมาให้ ทิพย์อาภาถึงกับอึ้ง เขมจิราไม่พอใจที่แม่อึกอัก

เรื่องแค่นี้ทำให้ลูกไม่ได้หรือ ทิพย์อาภาหนีไม่ออก

จำต้องรับปาก...

หลังประชุมเสร็จ ทุกคนต่างแยกย้ายกันทำหน้าที่ของตัวเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางไปยังหมู่บ้านเป้าหมาย ธนาคิมกับพนักงานด้านไอทีรับหน้าที่ซ่อมคอมพ์ที่มีคนเอามาบริจาค ขณะที่พิมพ์ชนก ริสา น้ำฝนและอานนท์เตรียมอุปกรณ์ทางการแพทย์ จากนั้นก็ขนไปขึ้นรถตู้ที่ติดป้ายผ้า “โครงการกอดใกล้บ้าน พยาบาลอาสา” ฝ่ายธนาคิมซ่อมคอมพ์เสร็จ ช่วยกัน

กับลูกน้องขนไปใส่รถ

เมื่อคนพร้อมและทุกอย่างพร้อม คาราวานแพทย์พยาบาลอาสากับธนาคิมและทีมไอทีเคลื่อนขบวนออกจากกรุงเทพฯในคืนนั้นเลย มุ่งสู่หมู่บ้านที่อยู่ห่างไกล

ooooooo

กว่าคณะของพิมพ์ชนกจะมาถึงหมู่บ้านเป้าหมายซึ่งอยู่ชายป่าก็สายมากแล้ว เด็กๆชาวบ้านเห็นพวกเธอมาดีใจกันใหญ่ตะโกนโหวกเหวกว่าหมอมาแล้วซ้ำๆอยู่อย่างนั้น พวกผู้ชายซึ่งนำโดยธนาคิมกับอานนท์เกลี่ยพื้นที่สำหรับกางเต็นท์ผ้าใบเพื่อใช้เป็นโรงหมอชั่วคราว ส่วนริสา น้ำฝนกับพวกพยาบาลช่วยกันเตรียมข้าวของ

เจ้าหน้าที่อนามัยที่มารอต้อนรับขอบคุณพิมพ์ชนกมากที่เลือกหมู่บ้านของพวกเราเข้าโครงการ เธอเองก็ดีใจ ที่โครงการของเธอเป็นประโยชน์กับพวกชาวบ้าน