เจ้าสาวจำยอม

“พอแล้วครับคุณเม ผมได้ยินแล้ว พอแล้วครับ” เขตแดนโอบกอดเมษารินที่ร้องไห้โฮอย่างน่าสงสาร หลังจากนั้นเขาพาเธอไปยังที่แห่งหนึ่งที่มีความสำคัญกับเขามาก เพื่อทำให้เธอคลายความทุกข์ใจ

“บ้านเก่าของผมเคยอยู่แถวๆนี้ครับ ตอนเด็กผมมาที่นี่บ่อยๆ แถวนี้คือสนามเด็กเล่นของผม มันเป็นชีวิตวัยเด็กที่มีความสุขมาก จนกระทั่งวันที่ผมเสียคุณพ่อคุณแม่ไป เหลือตัวคนเดียว โลกทั้งโลกก็ไม่น่าอยู่อีกต่อไป คนอื่นอาจเสียพ่อหรือแม่คนใดคนหนึ่งไป แต่ก็ยังเหลืออีกคนหนึ่งไว้อยู่ข้างๆ แต่สำหรับผม ผมสูญเสียพ่อกับแม่ไปพร้อมกันทั้งสองคน ไม่เหลือใครเลยสักคน”

“ฉันเสียใจด้วยนะคะคุณเขต”

“ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนโลกนี้มันว่างเปล่า ไม่รู้จะอยู่ได้ยังไง ผมเอาแต่หมกตัวเองอยู่ในห้องนอน ไม่ยอมออกมาเจอหน้าใคร แต่พอเวลาผ่านไปผมก็เริ่มทำใจและบอกตัวเองว่าผมต้องอยู่ให้ได้ ผมเรียกความกล้าของตัวเองกลับมา เดินออกจากห้อง ออกมาเผชิญกับโลกภายนอกอีกครั้ง แล้วก็เริ่มต้นชีวิตเดินไปข้างหน้าบนเส้นทางนี้...ผมออกเดินทุกวัน...ทุกวัน...จากก้าวเล็กๆช้าๆที่ไม่มั่นใจ เป็นก้าวที่กล้าขึ้น เร็วขึ้นทุกวันจนกลายเป็นวิ่งหัวเราะได้ จนวันหนึ่งผมเดินมาไกลจากความเศร้า แล้วก็เห็นต้นไม้ต้นหนึ่ง”

วันนี้เขามายืนอยู่ตรงหน้าต้นไม้ต้นนั้นพร้อมเมษาริน เขาสลักชื่อตัวเองกับพ่อแม่ไว้

“หลังจากผมสลักข้อความพวกนี้ได้ไม่นาน ปู่กับย่าของผมก็มารับตัวผมไปอยู่เมืองนอก ผมทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองว่าผมจะพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อที่ว่าถ้าคุณพ่อคุณแม่ผมมองลงมาจากบนสวรรค์ ท่านจะได้ภูมิใจในตัวผม”

“แล้วคุณก็ทำได้สมบูรณ์แบบมาก”

“ไม่มีใครจะเยียวยาหัวใจเราได้นอกจากตัวเองนะครับคุณเม คุณเองก็เหมือนกัน คุณทำได้ ผมจะคอยให้กำลังใจคุณอยู่ตรงนี้จนกว่าคุณจะก้าวข้ามความเจ็บปวดจากเรื่องราวในวัยเด็กที่คุณเคยเจอมาทั้งหมดได้”

“ฉันก็อยากให้มันเป็นแบบนั้นค่ะ

“เอาล่ะ ถึงเวลามอบของขวัญให้คุณแล้ว”

เขตแดนหยิบมีดพับออกมาสลักชื่อเมษารินลงไปอีกคน มอบเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลัง หญิงสาวน้ำตารื้นด้วยความสุข กอดและขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เขาทำเพื่อเธอ แล้วสัญญาว่าสักวันเธอจะเข้มแข็งให้ได้อย่างเขา...

ooooooo

หลังจากสร้างปัญหาให้กับเมธัสและเมษารินในตอนบ่าย พอตกค่ำนครินทร์กับวันชนะก็นัดเจ้าของร้านสองคนที่เช่าพื้นที่ในห้างเดอะเฮฟเว่นมาจ่ายค่าจ้างพร้อมสั่งให้รีบไสหัวไปกบดานที่อื่นและเปลี่ยนโฉมตัวเองใหม่อย่าให้ใครจำได้

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ข้อมูลกับบัตรประชาชนที่ฉันทำเรื่องเช่ากับไอ้ห้างนั้นไว้มันของปลอมทั้งหมด รับรองไม่มีใครหาตัวพวกฉันพบ”