เจ้าสาวจำยอม
ตอนที่ 14
เขตแดนกับนครินทร์ดึงแย่งเมษารินที่อยู่ตรงกลาง ก่อนจะวางมวยแลกหมัด ผลัดกันรุกผลัดกันรับ เมธัส
วิ่งเข้ามาห้าม เลยโดนนครินทร์ต่อยล้มทั้งยืนเลือดกำเดาไหลโกรก เมษารินต้องเอาผ้าเช็ดหน้าซับเลือดให้
นครินทร์ตกใจในตอนแรก แต่แล้วเปลี่ยนเป็นสะใจ ยิ่งได้ยินสองพ่อลูกทะเลาะกันเรื่องการบริหารงานในห้างก็พึงพอใจเป็นที่สุด เขตแดนจับตามองนครินทร์ตลอดเวลา ยิ่งมั่นใจในเรื่องที่ตัวเองสงสัย แต่ยังไม่พูดบอกใคร
นครินทร์จำใจขอโทษเมธัส บอกว่าไม่ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ
“ผมไม่อยากได้ยินคำขอโทษจากคุณหรอก อยากได้ยินว่าคุณจะนัดเจรจาเมื่อไหร่มากกว่า พร้อมเมื่อไหร่ก็โทร.มา เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี”
สองคนแลกนามบัตรกันก่อนที่นครินทร์จะหันไปมองเขตแดน
“ผมดีใจนะที่ได้ฟาดปากกับคุณ...น่าเสียดายที่วันนี้ยังไม่รู้ว่าใครแพ้ใครชนะ”
“ครั้งหน้ายังมี แต่เตรียมตัวแพ้มาได้เลย” เขตแดนยิ้มกวนใส่ นครินทร์แยกเขี้ยวหมั่นไส้แล้วเดินออกไปพร้อมวันชนะ พอลับหลังคนอื่นก็สั่งวันชนะให้สั่งทุกคนข้างล่างสลายตัว แล้วอย่าลืมเก็บนาฬิกาพวกนั้นไปเป็นหลักฐานด้วย
ooooooo
เจอแต่เรื่องยุ่งยากชวนให้เคร่งเครียด แถมความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกก็ยังไม่ลงรอย เมษารินไม่ยอมกลับไปกินข้าวกับเมธัสที่บ้าน แต่ชวนเขตแดนกลับไปที่คอนโด
“คุณพ่อท่านชวนทานข้าว ทำไมคุณไม่ไปครับ ท่านอยู่บ้านคนเดียว จะปล่อยให้ท่านทานข้าวคนเดียวเหรอครับ”
“วันนี้เป็นวันพ่อหรือไงคะ ฉันถึงต้องกลับบ้านไปสร้างภาพทานข้าวด้วยที่บ้าน”
“การทำหน้าที่ของลูก ไม่ใช่การสร้างภาพนะครับ”
เหมือนทำนบแตก คำพูดนั้นทำให้เมษารินพรั่งพรูทุกอย่างในอกที่อัดอั้นมานาน
“คุณคงเห็นว่าฉันเป็นลูกสาวที่แย่มากที่ทำกับพ่อแบบนี้ใช่ไหม คุณไม่รู้หรอกว่าลูกที่ดูเหมือนอกตัญญูคนนี้ ต้องเจอกับอะไรมาบ้าง”
“พูดออกมาสิครับ อยากระบายอะไรก็พูดออกมา ผมฟังคุณอยู่”
“ตอน 6 ขวบ ฉันเสียแม่ไป ฉันต้องอยู่ในโลกที่ไม่มีแม่คอยปกป้องคุ้มครองฉัน ในหัวของฉันมีแต่ภาพเมียเก่าของคุณพ่อถูกรถชน มันตามไปหลอกหลอนฉันตลอดเวลา ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น ฉันพยายามสลัดภาพที่เลวร้ายนั้นออกไป แต่มันก็ยังอยู่ในนี้...มันยังอยู่ในนี้จนกระทั่งทุกวันนี้ ฉันลืมมันไม่ได้ คุณเข้าใจไหม มันยังอยู่”
