บ่วงสไบ
ตอนที่ 9
ในดินแดนที่มีแต่หมอกควัน พุดจีบปรากฏตัวขึ้น เห็นแสงสว่างเป็นเส้นทางสู่สวรรค์ เชิญชวนให้ก้าว เข้าไป เธอจะก้าวแล้วชะงักถอยออก เจอหลวงปู่ยืนอยู่จึงนั่งพนมมือ
“หลวงปู่...หลวงปู่นำพาอิฉันมายังที่แห่งนี้รึเจ้าคะ”
“ใจของโยมยังบริสุทธิ์ อย่าเอาตัวไปมัวหมองด้วยกิเลส คุณงามความดีของโยมมากพอจะนำพาโยมสู่ภพภูมิใหม่ ไปสู่ดินแดนของโยม”
“หลวงปู่เจ้าคะ อิฉันจะไปได้อย่างไร พวกทำเลวยังคาเรือน พวกมันต้องรับกรรมที่ก่อ”
“ไม่ใช่หน้าที่ของโยม โยมใช่เกิดมาพิพากษาชีวิตผู้ใด...ไม่มีใครเกิดมาเพื่อทำหน้าที่นั้น หน้าที่ของเราล้วนต้องเกิด เจ็บและตาย ณ ขณะนี้วาระความตายมาถึงแล้ว” พุดจีบฟังแล้วคาใจ
“หลวงปู่เคยเทศน์สอน กระทำดีย่อมได้ดี แล้วเหตุใดอิฉันหมั่นทำดีถึงต้องตายด้วยน้ำมือคนเลวเยี่ยงนั้นเจ้าคะ”
“โยมรับกรรมที่ก่อ...”
ภาพในอดีตผุดขึ้น พุดจีบเกิดเป็นบ่าวนั่งมองแก้วซึ่งเป็นนางรำ หมื่นเทพจ้องมองพุดจีบ แก้วเห็นไม่พอใจด้วยหึงหวง...หมื่นเทพได้มอบสไบสีดอกตะแบกให้พุดจีบ แก้วโกรธตามช่วงชิงตบตีและดึงมีดออกมาจะจ้วงแทง
พุดจีบปัดป้องทำให้แก้วล้มลง มีดในมือเสียบแทงร่างตัวเองตาย สายตาแก้วจ้องมองพุดจีบอย่างอาฆาตแค้น... วิญญาณพุดจีบอึ้งกับอดีตที่เห็น
“ถึงเวลาที่โยมต้องไปแล้ว ปล่อยวาง...ละทิ้ง...ไม่ว่าจะเป็นกาลแห่งอดีตหรือขณะจิตนี้”
“อิฉันทำใจไม่ได้ อิฉันเจ็บปวดและแค้นใจเจ้าค่ะ”
“ความเจ็บ ความอาฆาตแค้น ไม่ใช่ของโยม เราเกิดมาจากความว่างเปล่า ถ้าโยมถือไว้ มันจะติดตัวไปอีกนาน”
พุดจีบก้มกราบ “หลวงปู่เคยพาอิฉันกลับร่างเดิม อิฉันกราบเจ้าค่ะ พาอิฉันกลับไปอีกสักครั้ง อิฉันขอเพียงไปร่ำลาไม่ให้คนข้างหลังต้องเป็นห่วง”
“โยมเห็นแจ้งแล้วมิใช่รึ ร่างโยมเสื่อมถอย สิ้นชะตาแล้ว...จงไปเถิด...”
พุดจีบสะอื้นก้มกราบ พอเงยหน้าไม่เห็นหลวงปู่แล้ว จึงลุกเดินหายไปในหมอกควัน
ooooooo
เช้าวันใหม่เมี้ยนแปลกใจที่ไม่มีใครมาทำงานในโรงครัว ชดบอกว่าทุกคนไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่คุณหนูผูกคอตาย จึงตามไป
บวบ ดี เม้ยและเอี้ยงกำลังเล่าถึงฝันเมื่อคืนให้พวกทาสฟัง ต่างฝันเหมือนกันว่าแก้วกับมิ่งถูกผีคุณหนูหลอกจนมาหกล้มใต้ต้นไม้นี้ แล้วมิ่งก็ชักดาบออกมาจะแทงผี จึงถูกบีบคอ เมี้ยนกับชดมาถึงเล่าต่อได้ตรงกันว่า ฟ้าผ่าเปรี้ยงแสงวาบขึ้น ผีคุณหนูหายไป มิ่งรอดจากความตาย
ทุกคนเริ่มขยาดที่ผีคุณหนูเฮี้ยนหนักเข้าฝันทุกคน เอี้ยงร้องไห้ขึ้นสงสารคุณหนูพุดจีบ เมี้ยนหาว่าทำเป็นจิตใจดี ชดร้องไห้ขึ้นมาอีกคนแต่กลับสงสารเทพ เมี้ยนชื่นชมลูกทันทีว่าจิตใจดีราวนางฟ้ามาเกิด พวกบวบทำหน้าหมั่นไส้สองแม่ลูก
