บ่วงสไบ
ตอนที่ 14
เจิมขยายความ “ข้าจะละบาป ตั้งมั่นในความดี สร้างกรรมดี เมื่อถึงคราวตายไม่ต้องแบกกรรมติดตัวไปชดใช้ในชาติหน้า...”
“เอ็งไม่เคยตายและไม่เคยเกิด เอ็งจะแน่ใจอย่างไรว่าผลแห่งกรรมมีอยู่จริง” เมี้ยนสงสัย
“ไม่มีใครเกิดมาแล้วระลึกชาติ ว่าเคยทำสิ่งใดมา และฉันก็ไม่รู้ดอก เกิดใหม่จะดีได้ดั่งใจ แต่ทุกครั้งที่ฉันทำความดี ใจฉันเป็นสุข ฉันพอใจแล้ว”
ทุกคนที่ฟังเจิมพูดคิดคล้อยตาม ต่างยกมือกล่าว ...สาธุ แต่เมี้ยนสวนขึ้นว่า
“ใจข้าเป็นสุข...ถ้าอีแก้วตาย...”
เจิมถอนใจที่เมี้ยนยังอาฆาตแค้นคิดเอาคืนอยู่
ooooooo
ค่ำนั้นแก้วนอนลูบท้องร้องเพลงกล่อมที่แม่อิ่มร้องบ่อยๆ ทันใดมิ่งโผล่พรวดเข้ามาในห้อง แก้วตกใจถามเข้ามาทำไม เขาย้อนว่าจะนอนกับเมียแก้วโวย
“ไอ้มิ่งเอ็งออกไป! ประเดี๋ยวพี่เทพเข้ามาเห็น”
“ช่างปะไร มันขวางคอ ข้าฆ่ามันสิ้นความ”
“เอ็งพูดไม่รู้เรื่องรึไง ข้าบอกกี่ครั้งกี่หนให้ลูกเกิดมาก่อน”
“ข้าล่ะอยากฆ่ามันวันละสองหน แก้ว ข้าอยากอยู่กินเป็นผัวเมีย ลูกเราเกิดมา ข้าจะดูแลให้ลูกสุขสบาย ไม่ต้องนอนกลางดินกินกลางทรายเหมือนข้าเมื่อยังเล็ก” มิ่งลูบท้องแก้ว
“ลูกต้องสุขสบาย ไม่ตรากตรำลำบากเหมือนแม่มัน” แก้วรั้งมือมิ่งออก “เอ็งหักห้ามใจบ้างเถอะ ไม่ไหวก็ไปคอกควายโน่น”
“ข้ารักเอ็ง ต่อให้มีนางฟ้ามากองตรงหน้า ข้าก็เอาเอ็ง” มิ่งยื้อขอนอนด้วย
แก้วห้ามกลัวเทพเข้ามา มิ่งอ้างว่าถ้าเทพมาเห็นก็ให้ใช้ผงพรายควบคุม แก้วคิดตามเผลอปล่อยกายให้มิ่งเล้าโลมจนคลายความกำหนัด
ในขณะที่เทพนั่งทำสมาธิอยู่ที่ห้องพระ เห็นภาพเหตุการณ์ที่เหมจะสะกดวิญญาณพุดจีบ เทพเป็นคนใช้มีดฆ่าพุดจีบเอง แล้วเหมสะกดวิญญาณลงสไบใส่กล่องฝังใต้ต้นไม้ใหญ่
เทพสะดุ้งหลุดจากสมาธิได้ยินเสียงพุดจีบร้องให้ช่วย เขารีบออกจากห้องพระ เห็นชายสไบของพุดจีบไหวๆก็เดินตาม ผ่านห้องแก้วที่ประตูแง้มอยู่ ภายในห้องแก้วกับมิ่งนอนกกกอดกันอยู่ เทพเดินตามพุดจีบลงเรือนไปถึงต้นไม้ใหญ่ เขารู้สึกตัวว่าเหยียบอยู่บนจุดที่เห็นกล่องใส่สไบฝังอยู่ก็ถอยออก เสียงพุดจีบขอให้ช่วยดังขึ้นอีก เขาจึงหาจอบมาขุดดินเพื่อช่วยพุดจีบ
“พี่เทพ...ช่วยน้องด้วย...”
“น้องพุดจีบ...”
เทพเร่งมือขุดลึกลงไปจนเจอกล่องก็ดีใจ หยิบขึ้นมาวางบนพื้นเห็นบนกล่องมีผ้ายันต์ ตัดสินใจกระชากออก เกิดลมพัดแรง วิญญาณพุดจีบออกมาปรากฏร่าง เทพดีใจโผกอดน้ำตานองหน้าที่ได้เจอกันอีก
“พี่เทพ...น้องคิดถึงพี่...”
“น้องหลุดพ้นจากอาคมมันแล้ว น้องไปเถอะ”
“น้องจะไป พร้อมวิญญาณชั่วอย่างพวกมัน!” พูดจบวิญญาณหายวับเทพร้องห้าม
“น้องพุดจีบ อย่า!” เทพวิ่งกลับเรือน
ooooooo
