เพลิงเสน่หา

น้ำเสียงและแววตาอ้อนวอนของคุณหญิงทำให้ใบบัวใจอ่อนรับปาก “ค่ะคุณหญิง...บัวจะช่วยล้างอายให้คุณเทียน และบัวก็หวังว่าเมื่อคุณเทียนเป็นอิสระจากความแค้น คุณเทียนจะกลับมาเป็นคุณเทียนที่แสนดีของเรา”

เพราะความสงสารและเห็นแก่บุญคุณแท้ๆทำให้ใบบัวตกปากรับคำช่วยคุณเทียนล้างแค้น ร่วมด้วยโมก คุณหญิงมณฑาและขนมกล้วยที่จะช่วยให้การชำระแค้นครั้งนี้สัมฤทธิผล

คุณเทียนกระหยิ่มใจมาก ร่ายมนตร์สกุณายาสั่งเพื่อเตรียมขุนสักให้ทำตามต้องการ ขุนสักไม่มีสร้อยประพาฬคุ้มครองเลยถูกมนตร์ดำของคุณเทียนครอบงำ เรียกร้องขอกินแต่แกงนกจนชบาหน่ายใจมาก กระนั้นชบาก็ไม่ถือสาผัว วุ่นวายเตรียมงานเพื่อรักษาหน้าตัวเอง พวงชมพูเสียอีกที่ผิดสังเกตเพราะพวงแสดหายหน้าหายตาไปตั้งแต่เมื่อคืน

ชบาที่รู้เรื่องพวงแสดท้องไม่อยากให้พวงชมพูแตกตื่น เฉไฉบอก

“พวงแสดมันก็เป็นอย่างนี้แหละ ชอบทำให้ปวดกะโหลก ไม่ต้องสนใจมันหรอก ถึงเวลาเดี๋ยวมันก็มาเองแหละ”

“แต่ชมพูห่วงพี่พวงแสด พักหลังพี่พวงแสดเศร้าๆยังไงก็ไม่รู้ บางครั้งชมพูก็แอบเห็นพี่พวงแสดร้องไห้ ทำท่าเหมือนคนช้ำรัก ข้าวปลาก็ไม่กิน”

“พวงแสดมันก็คงช้ำรักเพราะเสียสละคุณมิกให้แต่งงานกับเอ็งไง นี่! อย่ามาสงสัยอะไรกันตอนนี้เลย ใกล้ถึงฤกษ์แล้ว เอ็งขึ้นไปอยู่ในห้องเถอะ”

ooooooo

ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง สนมาร่วมงานเพื่อนรักอย่างโมกด้วย ตื่นตาตื่นใจกับขบวนขันหมากของเพื่อนไม่น้อย กระนั้นก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นสีหน้าเพื่อนรักไม่รื่นรมย์

“นายให้ฉันมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวแต่ทำไมเจ้าบ่าวไม่ยิ้มเลยล่ะวะ ตกลงนี่มันงานมงคลหรืองานอะไรกันแน่”

โมกตอบเสียงเรียบ “งานมงคล”

“นายบอกว่างานมงคล แต่หน้านายยังไงก็ไม่มงคล แล้วนี่ให้น้าจงกับน้าจำปีไปนั่งเสลี่ยงอย่างนั้นเลยเหรอ ใหญ่โตมโหฬารอย่างนี้นายอุปโลกน์ให้น้าจงกับน้าจำปีเป็นอะไร...กระซิบบอกฉันด้วย... เดี๋ยวฉันปล่อยไก่ทำแผนแตก”

“ถึงเวลาก็รู้เอง”

“ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆ...นายจะทำอะไร แต่นายคงรักว่าที่เจ้าสาวมากถึงกับลงทุนทำขนาดนี้ ยังไงฉันก็อวยพรให้ชีวิตรักของนายมีแต่ความสุขสดชื่นนะพ่อไม้โมก”

สนอวยพรเพื่อนรักจากใจจริง โมกรู้สึกผิดมากแต่ก็ทำได้แค่ปั้นหน้านิ่ง ไม่ยอมบอกว่าคนที่นั่งบนเสลี่ยงไม่ใช่จงกับจำปีแต่เป็นคุณเทียนกับคุณหญิงมณฑาต่างหาก!

ชบาไม่รู้ว่าใครอยู่บนเสลี่ยง เข้าใจตามที่ว่าที่ลูกเขยอย่างมิกบอกว่าเป็นพ่อแม่นั่งรอฤกษ์สำคัญ มีเพียงอังกาบที่คิดว่าทุกอย่างแปลกๆ...ลูกชายแต่งงานทั้งทีพ่อแม่กลับนั่งหลบในเสลี่ยง

พวงแสดไม่ไปร่วมงานตามที่บอกแม่จริงๆ นอนฟุบหน้าหลุมศพของพุดตั้งแต่เมื่อคืนถึงเช้า กระทั่งซ่อนกลิ่นกับยายแซะผ่านมาเห็นและพยายามชวนให้ไปร่วมงานแต่งด้วยกัน

ซ่อนกลิ่นเอะใจท่าทางของพวงแสดที่อิดออดไม่อยากไปร่วมงานแต่งของน้องสาว ไหนจะการหายตัวไปของพุดที่จนถึงเวลานี้...บ้านอังกาบมีงานสำคัญแต่เขากลับไม่อยู่ร่วม ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้ซ่อนกลิ่นสงสัยและตัดสินใจกลับไปที่ที่เจอพวงแสดนอนฟุบอีกครั้ง...เชื่อว่าที่นั่นต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่

ooooooo