ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"

ทอรุ้งเข้าไปสั่งโกโก้แก้วนึง เวหาอยู่ในบ้านพอเห็นทอรุ้งก็ตกใจรีบหลบไปหลังร้าน ทอรุ้งสังเกตหาอาม่า พอรู้ก็หาทางส่งข่าว โอกาสหายากเพราะเส็งขายกาแฟอยู่ตรงนั้น จึงเอากระดาษสำหรับเขียนสั่งของมาเขียนและหาโอกาสส่งให้อาม่าแล้วรีบออกจากร้านไป พออาม่าอ่านก็ตกใจรีบไปโรงพักทันที

ภูผาเห็นอาม่าก็ดีใจจนน้ำตาไหล เขาขอโทษที่ทำให้อาม่าเดือดร้อน อาม่าบอกว่าไม่เป็นไร ลื้อปลอดภัยก็ดีแล้ว ทีแรกนึกว่าลื้อจมน้ำตายไปแล้วเสียอีก ภูผาถามว่าป๊ารู้เรื่องรึเปล่า อาม่าบอกว่าไม่รู้ ขืนให้รู้ลื้อโดนตีตายแน่ ถามว่าแล้วไปทำอะไรมาเล่าให้อาม่าฟัง

ฝ่ายทอรุ้งพอส่งข่าวอาม่าแล้วก็รีบกลับบ้าน ถูกแม่จับได้ว่าหนีไปช่วยภูผามาก็โมโหถามว่าทำไมต้องไปช่วยคนพรรค์นั้น

“ไอ้คนพรรค์นั้นที่คุณแม่ว่าเขาคือคนที่ช่วยชีวิตรุ้งนะคะ ไม่งั้นป่านนี้ศพรุ้งลอยออกอ่าวไทยไปแล้ว”

ดารกาหาว่ากล้าขึ้นเสียงกับแม่หรือ ทอรุ้งโต้ว่าก็คุณแม่ไม่มีเหตุผลเลย

“เหตุผลของฉันก็คือ ฉันไม่ต้องการให้เธอไปยุ่งกับอันธพาล...ยัยรักคอยดูให้แม่ด้วย ถ้ายัยรุ้งไปยุ่งกับไอ้เด็กนั่นอีกเมื่อไหร่ให้มาบอกแม่” พูดแล้วออกไปเลย ทอรักบอกทอรุ้งหน้าเครียดว่า

“พอแล้วนะรุ้ง อย่าทำให้พี่ต้องเดือดร้อนไปด้วย แล้วพี่ก็ไม่สนับสนุนให้ไปรู้จักกับพวกจิ๊กโก๋หรอกนะ”

อาม่าพาภูผากลับบ้าน เส็งกับเดือนไม่อยู่หน้าร้านจึงให้ภูผารอนอกบ้าน อาม่าจะไปเอาใบทับทิมมา

ไล่ซวยให้ก่อน แต่พออาม่าเข้าไปเดือนก็ออกมาเห็นภูผาร้องบอกเส็งว่าภูผากลับมาแล้ว พอเส็งออกมาเห็นภูผาก็สั่งเดือนให้เอาไม้เรียวมาทันที เดือนไม่เอาให้ก็เข้าไปหยิบมาเองแล้วหวดภูผาสุดแรง อาม่าออกมาเห็นพุ่งเข้าไปบอกว่าอีไม่ได้ทำอะไรอีไม่รู้เรื่อง เส็งหาว่าอาม่าปกป้องเด็กเลว อาม่าบอกว่า

“ลื้อต้องฟังลูกบ้าง อาภูผาอีไม่ผิด” เส็งโกรธ ปาไม้ทิ้งหันไปจับตัวอาม่า ภูผาเห็นเช่นนั้นก็โผเข้าหาอาม่า ถูกเส็งถีบกระเด็น แล้วผลักอาม่าเข้าห้องปิดประตูขังไว้เลย ขณะอาม่าโวยวายอยู่ในห้อง เส็งก็ด่าภูผา

“ตั้งแต่มึงเกิดมา พวกกูไม่เคยอยู่เป็นสุข มึงไปให้พ้นเลย บ้านนี้ไม่ต้องการไอ้ตัวซวยอย่างมึง! ไป!!”

ภูผาปาดน้ำตาวิ่งเตลิดออกจากบ้านไปเลย แต่ไม่รู้จะไปไหน จนไปถึงทางรถไฟก็หมดแรงเพราะเสียงป๊าด่าและไล่ยังก้องอยู่ในหัว ภูผาเหนื่อยล้าจนเดินสะดุดทางรถไฟล้มลง เขานอนบนรางรถไฟอย่างหมดอาลัย ตายอยาก ครู่หนึ่งได้ยินเสียงหวูดรถไฟและรางสั่นสะเทือน