พรหมพิศวาส
ตอนที่ 7
“ปล่อยให้มันพักเถอะ แล้วนั่นกระเป๋าเสื้อผ้าของคุณ พี่สาวคุณเขาให้ผมเอามาให้คุณเผื่อต้องนอนเฝ้าไอ้พลอีกหลายวัน ผมไปก่อนนะ”
“อือ” ปัทมาว่าแล้วกลับไปนั่งที่โซฟา ครั้นอานนท์ไปพ้นประตูห้องแล้วปพลลืมตาขึ้นอีกครั้งทั้งโกรธทั้งน้อยใจที่ปานตะวันไม่มาเยี่ยม พึมพำเบาๆว่าทิ้งกันแบบนี้ได้อย่างไร...
คนที่ปพลบ่นถึงกำลังอัดรายการทีวีอยู่กับตั้มและเดี่ยว ส่วนมินจูที่ยืนอยู่ห่างออกมารายงานปนิตาทางโทรศัพท์ว่าตอนนี้ปานตะวันกับเพื่อนๆกำลังถ่ายรายการอยู่จากนั้นยังมีคิวอีกยาวเหยียดทั้งให้สัมภาษณ์และไปออกรายการวิทยุ ปนิตาสั่งให้เธอหยุดรายงานแล้ววางสายไปเลย บ่นอุบว่าปพลหายไปไหนกันแน่
ระหว่างนั้นอานนท์เดินผ่านมาพอดี ปนิตาปรี่เข้าไปถามหาปพลหายไปไหน เขาแดกดันว่าเธอตามจิกปพลตลอดทั้งเช้ายังไม่รู้ว่าอยู่ไหนแล้วเขาจะรู้ได้อย่างไร
“ไม่ต้องห่วงมันมากหรอก มันเป็นผู้ชายหายไปวันสองวันไม่เป็นไรหรอกมั้ง พี่ว่านิเอาเวลาที่ตามจิกไอ้พลไปทำงานดีกว่าไหม ผู้ชายน่ะเขาไม่ชอบหรอกนะที่จะให้ผู้หญิงมาตามตูดติดแจขนาดนี้ ปล่อยๆมันไปบ้าง”
ปนิตาอารมณ์บูดที่ปพลหายไปพาลหาเรื่องด่าว่าไปถึงปานตะวัน อานนท์ขี้เกียจฟังคนพาลเดินหนีไปเลยทิ้งให้เธอยืนหงุดหงิดไม่ได้ดั่งใจอยู่ตรงนั้น...
ฝ่ายรพีพรได้ที่อยู่ของปานตะวันจากนักสืบรีบขับรถมาหา แต่ต้องผิดหวังเพราะไม่มีใครอยู่บ้าน
ooooooo
ถ่ายรายการเสร็จ ทุกคนพากันลาทีมงานอัดรายการ ตั้มสังเกตเห็นสีหน้าไม่สู้ดีนักของปานตะวันถามว่าเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า เธอเป็นห่วงปพลแต่ไม่กล้าบอกใครได้แต่โกหกว่าไม่เป็นอะไรแค่เหนื่อยเท่านั้น
“คุณปานจะเหนื่อยตอนนี้ไม่ได้นะคะ วันนี้คิวยาวมากแล้วหน้าสตูฯมี FC มารอขอถ่ายรูปด้วยนะคะ ยิ้มค่ะ” มินจูพยายามบิ้วต์อารมณ์ให้ปานตะวันร่าเริง เธอฉีกยิ้มให้มินจูแต่แววตายังหม่นหมองอยู่ดี...
แฟนคลับที่มารอถ่ายรูปพยายามจะให้ปานตะวันกับตั้มเป็นคู่จิ้นกัน เธอได้แต่ยิ้มๆตามมารยาท ขณะที่ตั้มดีใจยิ้มแก้มแทบปริที่ถูกจับคู่กับเธอ...
ด้านปพลทนต่อไปไม่ไหวจะโทร.จิกปานตะวันให้มาหาแต่มือถือดันแบตฯหมด เขาจึงยืมมือถือของปัทมาโดยสั่งให้เธอไปรอข้างนอก ทีแรกเธอยืนนิ่งไม่ยอมขยับ เขาต้องไล่ซ้ำเธอถึงได้เดินหน้าหงิกออกจากห้อง...
ปานตะวันกับพวกกำลังให้สัมภาษณ์รายการวิทยุอยู่ตอนที่มือถือของเธอสั่นเนื่องจากมีสายเรียกเข้า เธอหยิบมาดูเห็นเบอร์ของปัทมาใจคอไม่ดีคิดว่าเกิดเรื่องกับปพล ทำให้สมาธิไม่ได้อยู่กับการให้สัมภาษณ์ ตั้มกับเดี่ยวต้องช่วยแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ ทำให้การสัมภาษณ์ดำเนินต่อไปจนเสร็จ
ครั้นออกจากห้องอัดรายการวิทยุ มินจูเข้ามาแจ้งคิวงานต่อว่ามีสัมภาษณ์หนังสืออีกฉบับจากนั้นตอนค่ำต้องไปโชว์ที่ผับ ปานตะวันไม่ได้สนใจฟังอะไรทั้งนั้นขอตัวสักครู่ แล้วเดินลิ่วออกไป เดี่ยวมองตามอดเป็นห่วงไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ วันนี้ทั้งวันดูใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตั้มส่ายหน้าไม่รู้เหมือนกัน
“เหมือนใจลอยไปอยู่กับใครเลยนะคะ” มินจูตั้งข้อสังเกต ตั้มกับเดี่ยวมองหน้าเธอก่อนจะพูดขึ้นพร้อมกัน
“ไม่ได้ถาม”...
เมื่อมาถึงมุมปลอดคน ปานตะวันโทร.กลับไปหาน้อง ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า ปพลโวยวายใส่ทันทีทำไมไม่รับสาย นี่ไม่คิดจะมาเยี่ยมมาดูแลเขาหน่อยหรือ ทำไมถึงใจร้ายแบบนี้
