พรหมพิศวาส

ปานตะวันตื่นขึ้นตอนเช้าไม่เห็นปพลอยู่บนเตียง เดินหาทั่วห้องก็ไม่เจอ พุ่งไปที่ประตูจะหนีแต่เปิดไม่ได้ ถูกล็อกจากด้านนอก เจ็บใจมากที่ถูกเขาแกล้ง เดินไปหยิบกระเป๋าถือจะเอาโทรศัพท์มาโทร.แต่มันหายไป

ไม่ต้องเดาเธอก็รู้ว่าปพลเอาโทรศัพท์ของเธอ ไปทำงานด้วย ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งเจ็บใจ...

อีกมุมหนึ่งที่โถงบันไดชั้นล่าง สวยจะยกถาดอาหารขึ้นไปให้ปานตะวัน นันทิตาเดินสวนลงมาเจอพอดี ถามว่าจะเอาอาหารไปไหน สวยจะเอาไป ให้คุณปานที่ห้อง คุณปพลขังเธอไว้ไม่ให้ออกมา นันทิตาสงสัยว่ามีอะไรกัน สวยเองก็ไม่รู้เหมือนกันเห็นเมื่อคืนทั้งคู่ทะเลาะกัน

“เห็นว่าคุณปานไปยั่วผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ คุณปพลเลยขังไม่ให้ออกไปยั่วผู้ชายค่ะ”

นันทิตาสั่งห้ามสวยเอาอาหารขึ้นไปให้ปานตะวัน ปล่อยให้มันหิวตายไปเลยยิ่งดี สวยกลัวว่าถ้าคุณปพลรู้เข้าจะเป็นเรื่อง

“ตาพลไม่รู้หรอก มันคงไม่กล้าฟ้อง หรือถ้าลองฟ้องดูสิมีเรื่องแน่”...

สายแล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ปานตะวันเริ่มหิว มองไปรอบห้องมีเพียงน้ำดื่มวางอยู่คว้ามาดื่มจนหมดขวด แทนที่จะสบายท้องขึ้นมาบ้างเธอกลับคลื่นไส้ต้องวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ...

ในเวลาไล่เลี่ยกัน ปัทมาบอกทางให้อานนท์ขับรถพานิรุจมายังสำนักงานแห่งใหม่ของทวีศักดิ์ซึ่งตี๋เคยพาเธอมารับยาเสพติดไปขาย นิรุจจะต้องมั่นใจก่อนว่าตอนที่บุกเข้าจับกุมทวีศักดิ์ต้องอยู่ที่นี่พร้อมยาเสพติดไม่อย่างนั้นมันจะรอดไปได้อีก

อานนท์สงสัยแล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะมาที่นี่เมื่อไหร่ นิรุจจะต้องส่งสายเข้าไปเป็นพวกมัน แต่มันคงไม่ไว้ใจใครง่ายๆ ปัทมานึกอะไรขึ้นมาได้

“ก็ไอ้พี่ตี๋ไง เคยเป็นพวกมันอยู่แล้ว”

“แล้วมันจะยอมเหรอ” อานนท์ทักท้วง

นิรุจเห็นด้วยกับความคิดของปัทมา เพราะคดีเก่าของตี๋ยังค้างคาอยู่ ถ้าตนบอกให้มันมาเป็นสายแล้วจะกันตัวไว้เป็นพยานเหมือนปัทมา เชื่อว่ามันคงตกลงเพราะมันคงไม่อยากติดคุก อานนท์อดเป็นกังวลไม่ได้ ทำอย่างนั้นแล้วจะไม่มีปัญหามาถึงปัทมาใช่ไหม

“เป็นห่วงฉันเหรอ”

ปัทมายื่นหน้ามาจากเบาะหลัง เป็นจังหวะที่อานนท์หันไปพอดีใบหน้าเกือบชนกัน เขายิ้มเขินๆ ก่อนรับคำแล้วเคลื่อนรถออกไป

จากนั้นไม่นานนิรุจโทร.จิกตี๋ให้มาพบที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง อานนท์ ปัทมาและนิรุจทั้งปลอบทั้งขู่ตี๋ให้ยอมรับข้อเสนอ กล่อมอยู่นานสุดท้ายเขายอมเป็นสายให้ตำรวจ...

เสร็จจากคุยธุระกับตี๋ ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับ อานนท์ขับรถพาปัทมามาส่งบ้าน เธอเห็นเขาชะเง้อมองเข้าไปข้างใน รู้ว่ามองหาพี่สาวของเธอก็แอบเจ็บอยู่ลึกๆแต่ฝืนร่าเริงถามว่าอยากเจอ พี่ปานหรือ