ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

หนูตุ่นกับเพื่อนๆมาเห็นจึงช่วยกันเขียนเป็นที่สนุกสนานเพลิดเพลิน ครู่เดียวกระดาษที่ปัทม์ซื้อมาก็หมด รุ่งขึ้นเมื่อมีเด็กมาซื้อขนม ปัทม์ก็แจกใบปลิวให้เอาไปให้คนที่บ้าน ฝากบอกด้วยว่าที่นี่ขายขนมและส่งตามบ้านด้วย เดินบอกเด็กๆที่นั่งกินในโรงอาหารว่า

“กินขนมพี่แล้วฝากบอกคนที่บ้านด้วยนะว่าพี่ส่งถึงบ้านเลย”

แต่พอกลางวันปัทม์ก็ใจแป้วเมื่อเห็นใบปลิวที่แจกเด็กๆถูกทิ้งเหมือนขยะเกลื่อนถนน หนูตุ่นกับปัทม์ช่วยกันเดินเก็บ หนูตุ่นให้กำลังใจปัทม์ว่าวันแรกก็อย่างนี้แหละแต่เราจะเขียนและแจกกันต่อไป

แต่พอกลับถึงบ้าน ปัทม์เห็นมีคนแปลกหน้าสองสามคน ลินจงบอกปัทม์ให้ช่วยสั่งมะพร้าวให้หน่อย เราต้องทำขนมเพิ่มเพราะมีคนมาสั่ง ปัทม์มองไปเห็นนักเรียนที่ตนคุยด้วยเมื่อกลางวัน เด็กคนนั้นบอกปัทม์ว่า

“พี่กับน้องหนูชิมแล้วชอบ เลยมาสั่งเองถึงบ้านเลยค่ะพี่”

ปัทม์ดีใจจนบอกไม่ถูกเมื่อเห็นผลจากความพยายามที่ทำมา

เล่าถึงตอนนี้แล้ว ปัทม์ในวัยชราพูดอย่างเข้าใจชีวิตที่ผ่านมาว่า

“ชีวิตผมมันเป็นแบบนี้ เหมือนจะตกแล้วมันก็ขึ้นมาโดยไม่คาดฝันเสมอ ความสำเร็จในเรื่องการเพิ่มยอดขายให้แม่มาพร้อมๆกับความสำเร็จในชีวิตที่พาให้ผมเรียนจบ ม.ศ.5...ผมมีทางเลือกว่าจะทำงานเลย หรือจะเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย แต่เมื่อแม่พูดคำเดียวว่า ‘เรียนหนังสือต่อเถอะลูก เรียนให้สูงๆไว้ ถ้าตกยากลูกยังมีวิชาความรู้ติดตัว’ ผมก็เลยตัดสินใจเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย”

ooooooo

ในขณะที่ชีวิตของลินจงกับปัทม์กำลังไปได้ดี จู่ๆสถิตย์แมงดาขี้เมาที่เกาะลินจงกินจนลินจงทนไม่ไหวก็โผล่มาพร้อมเด็กหญิงขี้มูกกรังวัย 5 ขวบในสภาพที่สถิตย์ดูดีกว่าเมื่อก่อนมาก

สถิตย์บอกว่าตนแต่งงานแล้วมีลูก 5 คนกับเมีย 3 คน แต่ตนอยู่กับเมียคนที่ 3 ที่เป็นแม่ของลูกคนนี้

สถิตย์บอกว่าตนมีปัญหาเรื่องเงิน ค้าขายหมุนเงินไม่ทันจะมาขอยืมถ้าได้เงินจะรีบใช้คืน ลินจงถามว่าทำไมต้องมายืมตน สถิตย์บอกว่าเพราะรู้ว่าเธอไม่ใจไม้ ไส้ระกำกับตนและลูก ทั้งสองมองหน้ากันนิ่ง สถิตย์น้ำตาซึมทำท่าจะเดินกลับบอกลูกว่าไปหาเพื่อนพ่ออีกที่หนึ่ง เด็กงอแง และลินจงก็ได้ยินเด็กบอกว่าหิว จึงตัดสินใจเรียกสถิตย์ สถิตย์หันมายิ้มดีใจ

ปัทม์ในชุดนักศึกษากลับมาสวนกับสถิตย์ที่ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป เข้ามาถามแม่ว่าใครมาหรือ ลินจงตอบโดยไม่มองหน้าว่าเปล่านี่ ปัทม์หันมองรถมอเตอร์ไซค์อีกครั้ง เห็นแค่หลังไวๆ

ปัทม์ในวัยชรานิ่งไปเมื่อคิดถึงวันนั้น บอกกับนักข่าวที่นั่งอยู่ว่า

“ผมรู้ทันทีว่าคนที่สวนผมไป คือแฟนเก่าที่เคยทำร้ายแม่ คำโกหกของแม่วันนั้นเป็นการเริ่มต้นนับเวลาถอยหลังในการที่ผมกับแม่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน...”