ตอนที่ 4
“ผมเสียใจที่เฮียเล้งจากไป แต่ก็ดีใจที่ชีวิตไม่ต้องผูกติดกับเขาอีกต่อไป ล้างมือจากวงการโสมมเสียที” และเมื่อกลับมาที่ห้องสัมภาษณ์ ปัทม์เอ่ยกับนักข่าวในห้องว่า
“การตายของเฮียเล้งกับสารวัตรภักดีดูเหมือนจะทำให้กิจการค้าประเวณีดีขึ้น แต่จริงๆแล้วกลับลำบากกว่าเดิม...เพราะตำรวจไล่ปิดซ่องหลายแห่งที่ทำผิดกฎหมายจริงๆโดยไม่มีข้อยกเว้น ผมมารู้ภายหลังว่าจริงๆแล้วการตายของเฮียเล้งคือการฆ่าปิดปาก เพราะการหักหลังกันเองจากนายตำรวจนอกแถว”
ปัทม์ถามตรีชวาที่นั่งเคียงข้างว่า “ถ้าตอนนี้เฮียเล้ง ยังอยู่ ลองคิดดูสิว่าเวลานี้ผมจะเป็นยังไง”
“พี่ปัทม์ก็จะไม่ต่างจากทุกวันนี้หรอกค่ะ” ปัทม์ถามว่าทำไมคิดอย่างนั้นล่ะ “พี่ปัทม์คงจะทำทุกวิถีทางให้ตัวเองออกมาจากวงจรโสมมนั้นได้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง”
นักข่าวถามว่าท่านจะทำวิธีไหนลองยกตัวอย่างได้ไหม ปัทม์มองตรีชวาเชิงให้ตอบแทน
“เขาเป็นคนตรงๆ ถ้ามันถึงเวลาที่เขาสมควรต้องพูดเขาก็จะเดินเข้าไปบอกเฮียเล้งว่า เขาจะไม่ทำต่อไปแล้ว”
“คิดว่าเฮียเล้งเขาจะยอมปล่อยผมเหรอ” ปัทม์ดักคอ ตรีชวายืนยันอย่างมั่นใจว่า
“เฮียเขารักพี่ปัทม์ยิ่งกว่าลูกเขาอีก พี่ปัทม์ขออะไรเขาก็จะให้ ทั้งสองคนนี้เขาเป็นคนจริงทั้งคู่ไง”
“จริงไหมคะท่าน”
“นี่แหละ ผู้หญิงคนที่ 3 ต่อจากแม่ น้าสมพร ที่ผมจะต้องรักษาเขาไว้ด้วยชีวิตของผม”
ปัทม์กอดตรีชวาไว้อย่างรักใคร่ทะนุถนอมเธอเป็นทั้งคู่ชีวิตและคู่ใจ
ooooooo
พักกลางวันแล้ว หนูตุ่นไปที่โรงอาหารเห็นปัทม์กำลังเก็บของเตรียมกลับบ้าน ถามว่าพี่ปัทม์ไม่ต้องไปทำงานกับเฮียเล้งแล้วสินะ ดีจะได้มีคนช่วยป้าจงทำขนมเพิ่มอีกคน
“วันนี้พี่จะลองไปคุยกับลูกสาวเฮียเล้งดูว่าเขายังอยากให้พี่ทำงานที่โรงน้ำแข็งต่อไปไหม” หนูตุ่นบอกว่า ไม่ต้องทำแล้วมั้ง “บ้านพี่ไม่ได้มีกินมีใช้ทุกเดือนเหมือนบ้านตุ่นนี่” หนูตุ่นเดินงอนๆออกไปหาว่าปัทม์พูดประชด ปัทม์บอกว่าตนไม่ได้ประชด หนูตุ่นถามว่านี่ขนาดไม่ได้ประชดนะถ้าประชดจะขนาดไหน ปัทม์ตัดบทว่าตามใจ จะคิดอะไรก็คิดไปเถอะ
พอไปช่วยลินจงทำขนมที่บ้าน หนูตุ่นบ่นว่าตนไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ปัทม์เขาไม่มาช่วยเราทำขนม มัวแต่ไปเดินหางานอยู่ ลินจงบอกว่าถ้าว่างเขาก็มาช่วยทำ เขายังอยากหางานอื่นๆทำ เขาคงเสียดายเงินรายได้ที่มากกระมัง ปลอบใจหนูตุ่นที่คิดไม่ตกว่า










