ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

“ปล่อยพี่เขาไปเถอะ ป้าคิดว่าเขากำลังทำอะไรเพื่อแก้ปัญหาบางอย่างอยู่”

“หนูตุ่นช่วยป้าจงจนจะออกไปทำขายเองได้แล้วนะเนี่ย”

หนูตุ่นทำขนมอย่างคล่องแคล่ว ทำไปบ่นขำๆไปจนลินจงก็มองขำไปด้วย

ปัทม์เดินออกจากห้องทำงานของเฮียเล้งที่ทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิม เจอเดือนกนกเข้าโดยบังเอิญ เธอบอกปัทม์ว่าช็อกมากเมื่อรู้ความจริงว่าตัวเองไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพ่อตัวเองเลย ต่อว่าปัทม์ที่ไม่เคยบอกอะไรตนเลย

“มันเป็นความต้องการของเฮียครับ”

“ป๊าไว้ใจปัทม์มากนะ เขาพูดกับฉันเสมอ ปัทม์ยังอยากทำงานที่นี่ต่อไปหรือเปล่า”

ปัทม์บอกว่าถ้าให้ทำแบบเดิมคงไม่ทำแล้ว เดือนกนก บอกว่าให้มาทำโรงน้ำแข็งที่นี่แหละ

“ไม่ต้องให้มันมาทำหรอก” เสียงธนูแทรกขึ้นอย่างไม่พอใจ

เดือนกนกถามว่าทำไม ก็ปัทม์เขาทำงานกับป๊ามาตลอด ธนูบอกว่าถ้าตอนนั้นปัทม์กับกริชช่วยเฮีย เฮียก็อาจจะไม่ต้องตายแบบนี้ก็ได้ เดือนกนกติงว่าอคติกับปัทม์เกินไป

“พี่คิดของพี่แบบนี้ใครจะทำไม พี่ทำงานกับคนแบบนี้ไม่ได้หรอก ไอ้ปัทม์...อย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก!”

ปัทม์หน้าชา เดือนกนกเสียงอ่อนลงบอกว่าตนเป็นเจ้าของก็จริงแต่ธนูเป็นสามีและดูแลที่นี่ทั้งหมด

ตนต้องฟังเขา ขอให้ปัทม์เข้าใจด้วย ปัทม์บอกว่าตนเข้าใจ เดือนกนกบอกว่าถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอก

“ขอบคุณมากครับ” แล้วปัทม์ก็เดินหน้าเศร้าออกจากโรงน้ำแข็ง...

ooooooo

ปัทม์เดินไปที่หลังโรงน้ำแข็งมือถือดอกกุญแจที่เฮียเล้งให้ ที่หลังโรงน้ำแข็งที่รกรุงรัง มีของชิ้นโตๆวางระเกะระกะ ปัทม์แหวกหาอะไรบางอย่าง เห็นหนังสือภาพเป็นบ้านสวยอยู่กลางทุ่งเหมือนฟาร์มจึงฉีกรูปไว้

ปัทม์แหวกรื้ออยู่พักหนึ่ง ก็เห็นตู้เซฟเก่าๆที่ไม่น่ามีใครสนใจ จึงเอาดอกกุญแจเสียบ ตรงร่องเป๊ะ!

พอเปิดประตูตู้เซฟ ปัทม์เห็นทองคำ เงินสด และพินัยกรรมอยู่ด้านใน ปัทม์หยิบพินัยกรรมอ่านทันที

เย็นนี้ปัทม์กลับบ้านพร้อมของกินเต็มสองมือ ร้องเรียกแม่กับน้าพรให้มากินกัน พอลินจงออกมา

ปัทม์ถามว่าหนูตุ่นกลับไปแล้วหรือ

ลินจงบอกว่ากลับไปแล้ว ถามปัทม์ว่าวันนี้พูดอะไรให้น้องเขาไม่พอใจหรือ ปัทม์ร้องอ้าว ถามว่าจริงหรือ สมพรบ่นว่าไม่รู้ตัวเลยสิท่า ลินจงเตือนให้คุยดีๆกับน้องเขาบ้าง เขาช่วยเหลือบ้านเรามาเยอะ

“บางทีผมก็ว่าหนูตุ่นเยอะไป”