ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

เมื่อปัทม์ไม่อยากเห็นอุปกรณ์การทำขนมของแม่ หนูตุ่นจึงขนไปที่บ้าน ครูอัญถามว่าหนูตุ่นทำแล้วให้ปัทม์ขายหรือ หนูตุ่นบอกว่าเขาไม่ทำอะไรทั้งนั้นแถมยังจะโกรธหนูตุ่นด้วยถ้าไปทำขนมที่บ้านเขา

“ไม่เป็นไร ลูกก็ทำขนมอย่างที่ลูกตั้งใจไป วันนึงปัทม์เขาอาจจะคิดอะไรได้”

ปัทม์ในวันนี้เล่าสภาพของตัวเองในวันนั้นว่า...

“ตอนนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่าผมเสียศูนย์ไปนาน ไม่รู้ว่าจะไปไหนต่อ จะเดินหน้าหรือกลับหลัง ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นจะทำอะไรเพื่อใครจริงๆ พอนึกขึ้นได้ผมก็รู้แล้วว่าชีวิตนี้ผมต้องอยู่เพื่อใคร”

ปัทม์เล่าว่าแม่เคยบอกว่าน้าพรปลูกสมุนไพรเพราะต้องการรักษาสุขภาพของตัวเอง น้าพรมีโรคประจำตัวหรือป่วยเป็นอะไรสักอย่างจึงต้องกินสมุนไพรแทนกินยาปฏิชีวนะ มีอะไรก็รักษาด้วยตัวเองมาเป็นสิบๆปีแล้ว แม้แต่ตนป่วยแม่ก็ปรึกษาน้าพรแล้วน้าพรก็ต้มยาสมุนไพรให้กินหายทุกครั้ง

ปัทม์ยังเล่าอย่างซาบซึ้งว่าตอนแม่เสียน้าพรก็หาข้าวปลาให้กิน  ปกป้องตักเตือนยามตนสติไม่อยู่กับตัว

แล้วคืนหนึ่งน้าพรก็พาเดวิดเข้ามาอยู่ในบ้านบอกว่าน้าเลิกทำงานกับป้าอบแล้ว แนะนำให้รู้จักกับเดวิดบอกว่าเขามาทำงานที่เมืองไทยสองสามเดือนก็กลับบ้าน น้าเลยชวนมาอยู่ด้วย เวลานั้นตนรู้สึกแปลกๆ ยิ่งอยู่ไปก็รู้สึกว่าตนเป็นส่วนเกินของที่นี่และน้าพรก็มีคนดูแลแล้ว

“ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะไปอยู่กับแม่ แล้วก็เขียนจดหมายลาทุกคนที่ผมรู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมาพวกเขามีความหมายกับผมมาก ‘ถึงน้าพร ครูอัญและหนูตุ่น จดหมายฉบับนี้ถ้าทุกคนได้อ่านผมคิดว่าผมคงย้ายตัวเองไปอยู่กับแม่แล้ว ขอบคุณทุกคนมากครับ...ที่...’ แล้วผมก็เดินออกจากบ้านน้าพรไปหยุดที่กลางสะพาน...”