ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 2
ทัศนัยสะใจเมื่อพ่อพูดเหมือนไม่ชอบใจปราการที่ไปเมืองนอกเรื่องลูกสาว แล้วก็ถึงกับเนื้อเต้นเมื่อเหมทองประกาศความดีความชอบของเขาต่อหน้าพนักงาน
“ลูกค้าพากันกลับมาก็เพราะแกช่วยสยบข่าวลือได้สำเร็จ...แกไปปรับปรุงคุณภาพมนตราคอลเลกชันนี้ให้ผลิตออกมาเร็วที่สุดและต้องดีที่สุดด้วย ถ้าไม่ได้เรื่อง... เก้าอี้รองผู้อำนวยการก็สามารถเปลี่ยนคนนั่งได้ตลอดเวลา บริษัทต้องการนกที่พร้อมจะกางปีกบินขึ้นไปให้สูงที่สุด ใครเหยาะแหยะอ่อนหัดฉันจะเด็ดปีกทิ้งให้หมด!”
ประกิตหรือเสี่ยหนึ่งไม่ยินดียินร้ายกับการเลื่อนตำแหน่งของน้องชายคนที่สาม ต่างจากทศนาถกับสมรลูกชายกับภรรยาที่ดีใจมากกับความสำเร็จ แต่คนที่ทัศนัยต้องการให้ยินดีกับเขามากสุดคือมนตราแม่บุญธรรม
ทัศนัยรักมนตราเหมือนแม่แท้ๆแต่หลังจากเหมวัตลูกชายแท้ๆของมนตรากับเหมทองหายตัวจากบ้าน มนตราก็เสียใจจนคลุ้มคลั่งเพ้อหาแต่เหมวัต กระทั่งวันนี้วันที่เขาเอาข่าวดีไปบอกเธอก็ไม่สนใจ
“แม่ลืมมันไปได้แล้ว มันไม่เคยรักแม่มันถึงได้ทิ้งแม่ไป แม่ต้องจำชื่อผมไว้ ผมชื่อสามแม่ต้องบอกให้พ่อยกสมบัติทั้งหมดให้ผมคนเดียว”
มนตราผลักทัศนัยออก พร่ำเรียกหาเหมวัตลูกชายแท้ๆ ทัศนัยโมโหกระซิบเสียงเครียด
“มันตายไปแล้ว มันไม่มีวันกลับมา!”
ถ้อยคำนั้นทำให้มนตราสะเทือนใจอาละวาดจนเหมทองต้องมาดู เมื่อเห็นอาการภรรยาสุดที่รักก็หันไปเอาเรื่องทัศนัยที่ยืนหน้าซีดเผือดไม่ไกลกันนั้น
“แกเอ่ยชื่อมันใช่ไหม แม่แกถึงเป็นแบบนี้”
“ผม...ผมแค่บอกให้แม่ลืมมันไปซะ”
“ฉันเคยบอกแล้วว่าอย่าเอ่ยชื่อนี้ในบ้านฉัน... ออกไป!”
ooooooo
ผกาภรรยาของประกิต แม่ของผาณิตา ทำใจไม่ได้ที่ทัศนัยได้เลื่อนตำแหน่งก่อนสามี ผาณิตาต้องปลอบให้ใจเย็นเพราะเธอมีไม้เด็ดคือจะพาเหมันต์มาทำงานกับเหมทองกรุ๊ปให้ได้
เหมันต์ไม่รู้ตัวว่าเป็นเครื่องมือในศึกชิงอำนาจของเหมทองกรุ๊ป เรื่องเดียวที่เขาห่วงตอนนี้คืออาการของชาญ รวมถึงค่ารักษาพยาบาลและค่าหน่วยกิตของน้องชาย หริทธ์ร่ำร้องจะออกจากวิทยาลัยมาช่วยหาเงินแต่เหมันต์ไม่ยอมอาสาหาเงินเองโดยไม่ปริปากเรื่องที่กำลังตกงาน
ชาญแอบได้ยินเหมันต์กับหริทธ์คุยกันเรื่องหาเงินจึงจะออกจากโรงพยาบาลไปทำงานซ่อมรองเท้าตามปกติ เหมันต์ไม่ยอมห้ามไว้แล้วตัดสินใจรับงานตัวประกอบเสี่ยงตายเพื่อเงินก้อนใหญ่
เหมันต์หิ้วข้าวจากกองถ่ายไปหาพ่อที่โรงพยาบาลแต่ไม่พบจึงไปตามที่ร้านซ่อมรองเท้า ชาญมองหน้าลูกชายคนโตนิ่งๆ ไม่แก้ตัวแต่ยืนกรานความคิดของตน
