ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 2
ทศนาถหน้าม้าน ปฏิเสธเสียงสูง “เปล่า...พี่ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย ลูกน้องพ่อเยอะแยะพี่สั่งตามหาแป๊บเดียวก็เจอ แต่พี่ตั้งใจว่าจะไม่แข่งกับน้ำตาล พี่จะยอมเสียสละโดนไล่ออกเอง มีพี่ที่ไหนจะบ้าสู้กับน้อง...จริงไหม”
ขาดคำก็แกล้งเป็นลมให้ผาณิตาพาไปปฐมพยาบาลก่อนฉวยโอกาสตอนเธอเผลอแอบดูเบอร์มือถือของช่างซ่อมรองเท้าเจ้าปัญหาในมือถือลูกพี่ลูกน้องสาว กว่า
ผาณิตาจะรู้ตัวว่าถูกหลอก ทศนาถก็ออกจากบริษัทแล้วแถมยางล้อรถของเธอก็ถูกเจาะทั้งสี่ล้อ!
ooooooo
ทศนาถใช้เวลาไม่นานก็สืบที่อยู่ของเหมันต์ได้จากเบอร์มือถือ เขาอดแปลกใจไม่ได้เมื่อเห็นว่าช่างซ่อมรองเท้าที่ปู่ต้องการพบคือเหมันต์...พยานสำคัญในอุบัติเหตุที่เกือบทำให้เขาต้องติดคุก
เหมันต์รับฟังทศนาถอย่างอดทนก่อนปฏิเสธไม่ไปทำงานด้วย ทศนาถโมโหคิดเอาเงินฟาดหัวเหมือนเคย
“ถือเป็นค่าเสียเวลา ฉันจะบอกให้...เป็นบุญของนายแค่ไหนที่คนระดับปู่อยากเสวนากับเด็กสลัมกิ๊กก๊อกอย่างนาย” หริทธ์พาชาญนั่งรถเข็นออกมาพอดี ทศนาถเห็นแล้วยิ้มเยาะ “พ่อก็ขาเป๋ด้วยไม่ใช่เหรอ เป็นฉันไม่หยิ่งให้โง่”
วาจากวนประสาทของทศนาถทำให้หริทธ์ของขึ้นจะมีเรื่อง เหมันต์กับชาญช่วยกันห้ามแต่ก็ดันเกิดเรื่องวุ่นวายกว่านั้นเมื่อเอมเดินนำรุ่งอรุณกับแก้วมาสาดน้ำโคลนจากเล้าหมูใส่ทศนาถโทษฐานที่อีกฝ่ายขับรถเร็วเฉี่ยวมอเตอร์ไซค์ของเอมล้มแล้วไม่หยุดขอโทษสักคำ!
ทศนาถหอบสภาพโคลนเต็มตัวไปฟ้องทัศนัยทันที
“ป๋า...ป๋าต้องแก้แค้นให้ผมนะ”
“เกิดอะไรขึ้น...ลูกจ๋าไปตกขี้หมูที่ไหนมา”
“ก็ไอ้เหมันต์มันคือคนซ่อมรองเท้าที่ปู่สั่งให้ผมพามาพบให้ได้ไม่งั้นปู่จะไล่ผมออก แต่มันให้ไอ้พวกสมุนสลัมแกล้งผม ป๋าต้องเอาคนไปถล่มมันอย่าให้เหลือผมถึงหายแค้น”
“ลูกพ่อ...ใจร่มๆก่อน ใช้กำลังถลกหัวมันมาไม่ใช่เรื่องยาก แต่ลองคิดดูถ้าทำมันโกรธ ปู่จะพอใจเหรอ”
“ถึงยังไงผมก็แพ้อยู่ดี เกิดน้ำตาลชวนไอ้ขยะมาได้คนที่จะโดนปู่ตะเพิดออกจากบริษัทคือผม ผมคนเดียวไม่เป็นไรแต่เสียหน้ามาถึงป๋าด้วยนะครับ”
“ก็ปล่อยให้น้องแกมันออกแรงไถนาไป ส่วนเราก็ทำนาบนหลังคนอีกที จะลงแรงเองให้เหนื่อยทำไม...จริงไหม”
