มนตราลายหงส์
ตอนที่ 1
วันนี้เป็นวันเปิดโรงเรียนหงส์เหิน บรรยากาศคึกคัก ทุกคนที่มาร่วมงานต้องมีบัตรผ่านประตูถึงจะเข้าได้ แหวนพลอยลากกวงเข้ามาที่หน้าโรงเรียนอย่างตื่นเต้นมาก
แต่แหวนพลอยไม่มีบัตร ถูกกันไม่ให้เข้าไป กวงไม่พอใจชวนกลับไปดูที่คอนโดฯ ไปนั่งดูข่าวดูคลิปเอาดีกว่า เย็นกว่าชัดกว่าไม่เมื่อยด้วย
“เราอุตส่าห์ลางานบินมาตั้งไกล เรื่องอะไรจะไปนั่งดูผ่านจอล่ะ กวงห้ามกลับนะ เราต้องร่วมมือทำโปรเจกต์ให้เสร็จก่อน” กวงเอือมๆ แต่แหวนพลอยหยิบแหวนไฟออกมาจากกระเป๋าบอก “แปรตัวอักษรด้วยแหวนไฟ” กวงทำหน้าเซ็ง ถามว่ามีอยู่สองคนจะแปรเป็นคำว่าอะไร พอลองเปิดไฟที่แหวน ถามว่าสว่างโล่ขนาดนี้ แสงวิบๆ เท่าหิ่งห้อยนี่ใครจะเห็น
ที่แท้แหวนพลอยนัดแฟนคลับมาประมาณสิบคนมาถือป้ายไฟ แจกแหวนไฟ แหวนพลอยแจกแหวนแล้วให้ตั้งเป็นสามแถว บอกทุกคนว่า
“พอเริ่มงานทุกคนก็เปิดไฟสีขาวก่อน พอคุณพัสกรออกมาเต้นก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู แถวหน้าโยกซ้ายแถวกลางโยกขวา แถวสุดท้ายเหมือนแถวหน้า สลับกันนะ พอจบเพลงปุ๊บเราก็ชูป้ายปั๊บ”
แหวนพลอยกางกระดาษเขียนว่า “พัสกรตลอดกาล” เป็นตัวอักษรสีแดงบนกระดาษสีชมพู กวงดูแล้วบ่น “จับคู่สีได้พินาศมากแหวนพลอย กลืนกันไปไหม คุณพัสกรเขาจะมองเห็นได้ไง ตัวอักษรแดงบนพื้นชมพูเนี่ยนะ”
พัสกรยืนอยู่ชั้นสองมองไปรอบๆอย่างสำรวจ ทันใดนั้นเสียงพิณก็เรียก
“พี่พัส...” พอพัสกรหันมอง เห็นพิณยืนอยู่ เธอบอกอย่างตื่นเต้นว่า “พิณมีกำลังใจมาให้ ทุกคนพร้อมไหม 3 4” แล้วพ่อกับแม่ที่ถือป้ายไฟก็โผล่มาจากทางซ้ายและขวา ร้องต่อๆกัน “พัสสู้ๆ...พัสสู้ตาย...พี่พัสไว้ลาย” แล้วพิณก็ผายมือไปด้านหลัง ขวัญกมลก้าวออกมา
ถือพู่ปิดหน้าแล้วก็เปิดหน้าตัวเองร้องต่อจากทุกคน “สู้ตายสู้ๆ” แล้วทุกคนก็โพสท่าจบเป็นรูปหัวใจด้วยกัน ทันใดทนายวิโรจน์ก็โผล่มาตรงกลางพร้อมช่อดอกไม้ ร้องบอก “ผมก็มาด้วยนะครับ”
พัสกรมองตะลึง อึ้ง นิ่ง จนพิณร้องเรียกให้พี่พัสตอบสนองหน่อย พัสกรจึงตื่นจากภวังค์บอกทุกคนว่า
“ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ ขอบคุณมากจริงๆ... ผมโชคดีจริงๆที่ได้เจอพ่อกับแม่” พิณบอกว่าเจอพิณด้วย “ใช่...เธอด้วยตัวแสบ” พัสกรรับช่อดอกไม้จากทนาย “ขอบคุณนะครับทนายวิโรจน์คุณปิดท้ายได้เซอร์ไพรส์มาก”
