มนตราลายหงส์

พัสกรหันไปขอบคุณขวัญกมล เธอถามว่าชอบไหม เขาพยักหน้าบอกว่า “เพราะคุณตั้งใจทำให้ผมไง” 

ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสยินดีและมีความสุขมากที่ได้มาร่วมงานสำคัญนี้ พัสกรกล่าวอย่างปลื้มปีติว่าไม่นึกเลยว่าคนอย่างผมจะมีความสุขได้ขนาดนี้ พิณเสนอให้เซลฟี่อัปไอจีอวดเพื่อนๆดีกว่า ชวนทุกคนมาถ่ายด้วยกัน ทนายวิโรจน์ขอตัวเพราะไม่ได้แต่งหน้า ขวัญกมลอาสาจะถ่ายให้

“ว่าที่ลูกสะใภ้ก็ถือเป็นคนในครอบครัวนะ” แม่รีบเปลี่ยนให้ขวัญกมลมายืนติดกับพัสกร ทุกคนยืนเบียดกันให้ทนายวิโรจน์ถ่ายรูปให้

หลังจากถ่ายรูปแล้ว พัสกรเดินมากับขวัญกมลเขาถามว่าเต้ จัน กับกุ๊งกิ๊งยังไม่มาหรือ ขวัญกมลบอกว่ายังไม่เห็น แต่จวนได้เวลาแล้วให้เขารีบไปเตรียมตัวดีกว่า

ส่วนที่บ้านครูจันทราก็วุ่นวายมาก ครูจันทรากับป้านิดเตรียมตัวเสร็จแต่เช้าแต่บรรดาวัยรุ่นทั้งหลายยังนอนอุตุกันอยู่ มีแต่อคินที่เตรียมตัวเสร็จแล้ว บ่นหัวเสียว่าอุตส่าห์นัดมารวมกัน ขืนให้ต่างคนต่างไปป่านนี้ยังฝันอยู่แหละ พอเร่งทุกคนมาพร้อมแล้ว อคินก็โดดขึ้นรถขับออกไป

ที่โรงเรียนหงส์เหินเมื่อใกล้เวลาเปิดงาน บรรยากาศคึกคักขึ้นทุกที ขวัญกมลถือไมค์ยืนข้างเวทีดูสคริปต์พลางเหลือบมองความพร้อมไปรอบๆ

เมื่อได้เวลาเปิดงาน ขวัญกมลทำหน้าที่พิธีกรบนเวทีกล่าวเปิดงานว่า

“จากความตั้งใจของคุณพ่อภากร และความมุ่งมั่นของครูพัสกร ในที่สุด หงส์เหิน โรงเรียนที่เปิดโอกาสให้คนจนได้เต้นตามใจฝัน ก็ได้ฤกษ์เปิดตัวอย่างเป็นทางการ...ขณะนี้ 9 โมง 20 นาทีแล้วนะคะ เพื่อให้ทุกคนมีส่วนร่วมกับโรงเรียนแห่งนี้ตามที่เจ้าของโรงเรียนตั้งใจไว้...ถ้าขวัญกมลพูดว่าหงส์ ขอให้ทุกคนช่วยตอบว่าเหินได้ไหมคะ” แล้วขวัญกมลก็พูดนำให้ทุกคนพูดต่อ เสียง หงส์...เหิน...หงส์...เหิน ดังก้องไปทั้งบริเวณงาน

ทันทีที่ไฟบนเวทีสว่าง พัสกรก็กระโดดออกมากางแขนเหมือนกางปีกสยาย แสงไฟส่องสวยงามราวกับความฝันเสียงฮือฮาและปรบมือกึกก้อง

แต่ขณะที่กำลังเปิดงานกันอย่างสวยงามนั้น คณะของครูจันทรายังนั่งรถติดอยู่บนถนน และแหวนพลอยก็ยังเข้าไปในงานไม่ได้เพราะไม่มีบัตร แหวนพลอยดิ้นรนหลอกล่อการขัดขวางของเจ้าหน้าที่จนวิ่งพรวดเข้าไปในงานได้ เจ้าหน้าที่วิ่งตามไล่จับ กวงเลยวิ่งเข้าไปได้อีกคน

แต่ที่หน้าเวทีมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ขณะกำลังนับถอยหลังเปิดงานนั้น มีรถเข็นอาหารคันหนึ่งเลื่อนไหลเข้ามาที่หน้าเวทีแล้วถูกชนไหลไปทางกลุ่มคนดู ขวัญกมลรีบวิ่งตามไป เป็นจังหวะที่นับถอยหลังถึง 1 เสียงระเบิดตูมขึ้นสนั่น! เป็นจังหวะที่แหวนพลอยวิ่งเข้ามาเกือบถึงโรงเรียนแล้ว ทุกคนช็อก ต่างหมอบลงโดยอัตโนมัติ

ครูจันทรากับพวกมาถึงพอดี ทุกคนช็อกเมื่อได้ยินเสียงระเบิดและเห็นกระจกโรงเรียนแตกกระเด็น ฝุ่นควันคลุ้งไปทั่วบริเวณ และเสียงผู้คนกรีดร้องวิ่งหนีกันด้วยความหวาดกลัว

ooooooo