มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 15
“ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่มีอยู่ในตัวของพี่เอ๋ยทั้งหมด”
“ฟังนะวิธู พี่ไม่ได้ชอบคุณดาราในแบบที่นายเข้าใจ เราเป็นเพียงเพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้น”
“แล้วอนาคตล่ะ”
“ก็เป็นเพื่อนอย่างนี้ตลอดไป”
“ถ้าพี่เอ๋ยแน่ใจอย่างนั้น ผมก็จะพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจเธอ รวมถึงการสร้างฐานะด้วย ผมจะไม่ยอมให้เธอน้อยหน้าใคร”
“ฉันว่าเธอคงภูมิใจในตัวนายแน่นอน”
“พี่เอ๋ยคิดว่าผมควรทำอะไรดีถึงจะรวยเร็วๆ”
“อะไรก็ได้ที่สุจริต เช่น สอนพิเศษ ติวเด็กสอบเอ็นฯ นายเก่งชีวะนี่ ค่อยเป็นค่อยไป ไม่จำเป็นต้องกระหายที่จะรวยพรวดพราด”
วิธูรับฟังโดยดี...แต่ดูเหมือนจะไม่ทำตาม เพราะเย็นนั้นเขาไปนั่งคุยกับพจน์หลานเจ๊ปทุมขายข้าวแกงหน้าโรงเรียน ซึ่งพจน์แนะนำวิธีรวยทางลัดให้
“ก็แค่เล่นขำๆน่ะอาจารย์...ได้เงินพอกรุบกริบ”
“แล้วเวลาเสียล่ะ มันจะกรุบกริบมั้ย”
“ถ้าเล่นกรุบกริบก็เสียแค่กรุบกริบ อาจารย์ไม่ต้องเล่นมากจะได้ไม่ต้องเสียมาก เอาแค่ค่อยๆเก็บเงินสะสมไป เรียกว่าเป็นไซด์ไลน์ไง”
“ผมไม่อยากเป็นตัวอย่างไม่ดีให้กับเด็กๆ”
“อาจารย์ก็จะให้เด็กมันรู้ทำไม บอกแล้วว่านี่มันแค่ไซด์ไลน์ เวลาอยู่ในโรงเรียนอาจารย์ก็ทำให้เด็กนับถือสิ ง่ายจะตาย เออนี่ อาจารย์มีแฟนรึยัง” เห็นวิธูชะงัก พจน์ด่วนสรุป “นั่นแน่ ทำหน้าแบบนี้แสดงว่ามีแล้ว อาจารย์ไม่อยากมีตังค์ไว้ซื้อของเซอร์ไพรส์แฟนเหรอ เดี๋ยวนี้เขายิ่งนิยมเซอร์ไพรส์กันอยู่ พรุ่งนี้ก็จะปีใหม่แล้ว อาจารย์คิดออกหรือยังว่าจะซื้อของขวัญอะไรให้แฟน”
วิธูไม่ตอบ แต่แอบคิดคล้อยตามคำโน้มน้าวของอีกฝ่าย
ooooooo
ในงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่ออฟฟิศซีซั่น เดียวมาในชุดเสื้อผ้าหน้าผมสวยเก๋แตกต่างไปจากเดิมเป็นที่สะดุดตาใครต่อใคร แม้แต่เอ๋ยที่มาร่วมงานในฐานะหลานชายของโรส แต่เอ๋ยคือชายที่ยิ้มหมายตามาก่อน คืนนี้เธอจึงพยายามจะใกล้ชิดเขาเพื่อหว่านเสน่ห์อย่างเต็มที่
แรกเห็นเดียวในงานนี้ เอ๋ยนึกไม่ถึงว่าผู้หญิงหน้าตาดีแต่เพี้ยนจะมาปรากฏตัวที่นี่ด้วย ครั้นรู้ว่าเธอทำงานที่นี่ก็อดพูดไม่ได้ว่า
“ไม่อยากจะเชื่อ ซีซั่นรับคนเพี้ยนๆเข้าทำงานด้วย”
เดียวได้ยินแต่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เดินเลือกอาหารต่อไป แต่เอ๋ยก็ยังเดินตามมากระซิบถามเธอ
“รู้ได้ยังไงว่าในโต๊ะข้างเตียงผมมีหนังสือโป๊”
“ก็ทำนองเดียวกับที่คุณรู้ว่าฉันมีปานตรงไหนนั่นแหละ”
“แล้วคุณมีปานตรงไหน”
“ทะลึ่ง! ทะลึ่งตั้งแต่ปัจจุบันยันอนาคต”
เดียวถลึงตาดุใส่เขา พอดีแบมเข้ามาเรียกเดียว แล้วมองทั้งคู่ด้วยสีหน้าประหลาดใจถามว่า เดียวกับเอ๋ยรู้จักกันเหรอ
“ดูเหมือนคุณเดียวจะเป็นฝ่ายรู้จักผมข้างเดียวมั้งพี่แบม”
เดียวไม่รู้จะพูดอะไรต่อ รีบขอตัวไปห้องน้ำแล้ว
