มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 15
รุ่งเช้าเดียวไปทำงานตามปกติ แต่แล้วมีเหตุให้เดียวต้องแฉพฤติกรรมสุดแย่ของยิ้มเมื่อเชนนำดอกไม้มาแสดงความยินดีกับยิ้มที่ได้รับตำแหน่งหัวหน้ากองบรรณาธิการเพราะความดีความชอบที่สัมภาษณ์กาลรุจิสำเร็จลุล่วง แล้วยิ้มมาเย้ยหยันเดียวต่อหน้าทุกคน
“เธอนั่นแหละที่อิจฉาฉัน เธอวางแผนไว้หมดทุกอย่างเพื่อจะได้งานสัมภาษณ์คุณกาลรุจิไง เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันไปไม่ทันการสัมภาษณ์ โดยมีพี่เชนเป็นผู้ช่วย”
“เฮ้ย! พี่ไปเกี่ยวอะไรด้วย อย่ามั่ว” เชนโวยวาย แต่แล้วก็จนมุมเพราะเดียวมีหลักฐานคือลุงแอ๊ดที่ร่วมมือด้วย เชนเลยยอมสารภาพออกมาหมดว่ายิ้มเป็นคนสั่งให้ตนทำ
“ไอ้!...ไอ้ผู้ชายขี้ขลาด ไปเอาผ้าถุงมาคลุมหัวไป๊” ยิ้มด่าลั่น
“ถ้าผมขี้ขลาด คุณก็เป็นนางมารร้าย เป็นตัวอิจฉา เพราะคุณเป็นคนวางแผนการทั้งหมด คุณใช้ความสวย ใช้มารยาหลอกผม”
“หยุดเดี๋ยวนี้ไอ้โง่”
“เดียว! พี่ขอโทษจริงๆนะ ถ้าไม่ใช่เพราะยิ้ม...” เชนยังแฉไม่จบ ยิ้มร้องกรี๊ดอย่างโกรธจัด แล้วถลาเข้าไปทำร้ายเชน คราวนี้โรสเลยต้องออกโรง ให้เดียวเล่าต่อไปว่าเกิดอะไรขึ้น
“คือ...มันยังไม่ทันเกิดน่ะค่ะ เผอิญเดียวติดธุระสำคัญเสียก่อน”
“มันสำคัญแค่ไหนถึงทำให้เธอโดดงานเอาดื้อๆ”
“คือ...สำคัญมากที่สุดสำหรับเดียวค่ะ”
“อ้อ! คงเป็นภารกิจกู้โลกสินะ”
เดียวยิ้มแห้งๆ จากนั้นก็เล่าเหตุการณ์ต่างๆให้โรสฟังอย่างหมดเปลือก ไม่นานนักยิ้มจึงถูกเชิญไปที่ห้องบังคม โดยที่เชนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว สองคนทุ่มเถียงกันต่อหน้าบังคมจนแทบจะลงมือลงไม้ โดยเฉพาะยิ้มที่อาละวาดอย่างหนักก่อนที่จะแพ้ภัยตัวเองขอลาออกไป ส่วนเชนก็ต้องออกเหมือนกันเพราะบังคมไม่เลี้ยงคนที่ชอบใช้วิชามารทำลายล้างกัน ซึ่งโรสเห็นด้วยว่าบังคมทำถูกแล้ว นิ้วไหนร้ายก็ต้องตัดทิ้ง
ฝ่ายชาลีเมื่อเขาติดต่อแบมมาเพื่อจะให้เดียวเขียนเรื่องลงวารสาร เดียวปฏิเสธทันทีเพราะกลัวจะมีปัญหาในอนาคตกับเอ๋ยอีก
ooooooo
เช้าวันเดียวกันเอ๋ยกับดาราไปเยี่ยมวิธูอีกครั้ง วิธูถามถึงผู้หญิงที่มาพบเอ๋ยที่โรงเรียน เขาอยากขอบคุณเธอที่มาเตือน เอ๋ยรับปากจะบอกให้ จากนั้นก็เล่าให้วิธูฟังว่าพจน์โดนจับสารภาพหมดแล้ว คงกลัวโทษหนักเลยรีบรับสารภาพ
ทันทีที่เอ๋ยกลับมาถึงโรงเรียนก็รีบโทร.หาเดียว หญิงสาวดีใจมากรับสายเสียงใสแจ๋ว
“ฮัล...เอ๊ย! สวัสดีค่ะพระอาจารย์”
“ผมไม่ใช่เพื่อนเล่น”
“ขอโทษค่ะ”
“อาจารย์วิธูต้องการพบคุณ”
“แล้วฉันควรจะไปพบเขาไหมคะ”
“ควรเป็นอย่างยิ่ง”
“งั้นก็ได้ค่ะ เขาอยู่ที่โรงเรียนใช่ไหมคะ”
“อยู่โรงพยาบาล”
“อยู่โรงพยาบาล!”
“วิธูถูกแทงอยู่ในห้องไอซียู แต่ปลอดภัยแล้ว”
“คุณพระคุณเจ้าช่วย”
“เป็นห่วงเขามากเหรอ”
