ม่านบังใจ
ตอนที่ 14
สร้อยสนไปทำงานโรงแรมพฤทธานนท์ ที่ชะอำ เช้านี้เมื่อเข้าห้องน้ำก็อาเจียน ออกจากห้องน้ำก็รู้สึกหวิวๆ โผเผมานั่งที่เตียงเอายามาดม สงสัยว่าตนเป็นอะไร ครู่เดียวก็ทำท่าจะอาเจียนอีก รีบลุกไปเข้าห้องน้ำอาเจียนไม่หยุด
สร้อยสนตัดสินใจไปหาหมอที่โรงพยาบาล หมอตรวจแล้วบอกด้วยความยินดีว่า
“ดีใจด้วยนะครับ คุณกำลังตั้งครรภ์”
สร้อยสนตกใจมาก ถามหมอว่าแน่ใจหรือ หมอบอกว่าตอนแรกก็ไม่ค่อยแน่ใจจึงให้ตรวจปัสสาวะด้วย แต่ผลออกมาแล้วรับรองว่าไม่ผิดแน่ บอกสร้อยสนว่า
“ผมจะจัดยาแก้แพ้และยาบำรุงครรภ์ให้ ทานให้ครบนะครับ เด็กจะได้แข็งแรง แล้วมาพบหมอตามนัดด้วยนะครับ”
หมอแสดงความยินดีและดูแลอย่างดี เพื่อให้ทั้งแม่และเด็กแข็งแรง แต่สร้อยสนฟังแล้วหน้าซีดเผือด
เมื่อกลับไปเดินชายทะเลที่โรงแรม สร้อยสนพึมพำ แม้จะยิ้มเศร้าแต่ก็เข้มแข็ง มั่นใจ...
“ลูกจ๋า...ไม่ต้องกลัวนะ ถึงลูกจะไม่มีพ่อแต่แม่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกเอง”
เมื่อกลับเข้าไปที่โรงแรม ผู้จัดการถามด้วยความเป็นห่วงว่าเห็นว่าลาไปหาหมอเป็นยังไงบ้าง
“ขอโทษค่ะ เมื่อเช้าไม่สบายมากจริงๆ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”
“ความจริงจะลาทั้งวันเลยก็ได้นะครับ ถ้าคุณไม่สบาย”
“ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ฉันหายดีแล้ว” ผู้จัดการถามว่าหมอว่าเป็นยังไงบ้าง “อ๋อ...โรคกระเพาะน่ะค่ะ ทานข้าวไม่ค่อยตรงเวลา”
สร้อยสนพยายามทำเสียงเข้มแข็ง ผู้จัดการพยักหน้าแล้วไปทำงานต่อ สร้อยสนรีบเอายาที่หมอให้จากกระเป๋าไปเก็บในลิ้นชักแล้วหยิบชุดเชฟมาใส่คลุมชุดทำงานเดินออกไป
ผู้จัดการเดินกลับมาเปิดลิ้นชักหยิบถุงยาออกมาดูซองยาทีละซองอ่านเบาๆ
“ยาแก้แพ้...ยาบำรุงครรภ์”
ผู้จัดการมองซองยาตกใจมาก แล้วโทร.คุยกับทัฬห์ทันที ทัฬห์ขอบคุณผู้จัดการที่ช่วยดูแลสร้อยสนให้
เฟื่องลดาตื่นขึ้นมาทานอาหารเอาเที่ยงกว่า หมอถามว่าทำไมคนป่วยเพิ่งทานข้าว ดวงใจบอกว่าเพิ่งตื่น ถามว่าหมอจะมาตรวจหรือ
“เปล่าครับ หมอจะแวะมาบอกว่าบ่ายๆหรือเย็นๆก็กลับได้แล้ว ทานยาบำรุงที่หมอให้ไป พักผ่อนเยอะๆ ก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง”
เฟื่องลดาไหว้ขอบคุณ เมื่อหมอออกไปแล้ว ดวงใจดูนาฬิกา พึมพำ
“เอ๊...นี่มันเที่ยงกว่าแล้ว ทำไมคุณทัฬห์ยังไม่มา ไหนบอกจะเข้ามาสายๆ เดี๋ยวป้าจะโทร.ตามก็แล้วกันนะคะ”
เฟื่องลดาบอกไม่ต้องหรอก ยังมีเวลาอีกเยอะ เขาคงทำงานยุ่งอย่าไปรบกวนเลย แต่พอเฟื่องลดาพูดขาดคำก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ดวงใจยิ้มบอกว่าพูดถึงก็มาพอดีเลย
เฟื่องลดายิ้มออก มองไปที่ประตู แต่แล้วก็ยิ้มเจื่อนเมื่อคนที่เข้ามากลายเป็นกานดา...
ooooooo
กานดาผลักประตูเข้ามากับกวิน ทั้งสองไหว้ดวงใจ กานดาทักเฟื่องลดาอย่างร่าเริงว่า
“ยังไม่ตายนี่แก”
“รู้ได้ยังไงเนี่ย”
“ได้กลิ่นตุๆเลยตามกลิ่นมา”
“ยัยกานโทร.เข้ามือถือเห็นลดาไม่รับ โทร.เข้าเบอร์บ้านเลยรู้จากพี่สาจ้ะ” กวินพูดแทรกขึ้น
เฟื่องลดาหันไปพูดกับดวงใจว่าตนมีเพื่อนแล้วป้ากลับไปพักเถอะ มาอยู่เฝ้าตนตั้งนานแล้ว
“ก็ดีค่ะ วันนี้คุณหนูลูกแก้วหยุดด้วยเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน เดี๋ยวสักพักคุณทัฬห์ก็คงมา งั้นป้ากลับก่อนนะคะ”
ทุกคนไหว้ดวงใจ ดวงใจรับไหว้แล้วออกไป กานดาทำหน้าทะเล้นกระซิบถามเฟื่องลดาทันทีว่า
“ได้ข่าวว่าแกเป็นลมเพราะโดนคุณทัฬห์จูบใช่ไหม”
“ไอ้บ้า ไม่ใช่”
