หลงเงาจันทร์
ตอนที่ 2
“อาไม่รู้ว่าจะกลับเมื่อไหร่น่ะสิ ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะทำใจได้ ใจจริงอาอยากขายทุกอย่างแล้วย้ายไปอยู่อเมริกาซะเลย บริษัทพวกนี้อาสร้างทุกอย่างเพื่อเตรียมไว้ให้พีท พอพีทไม่อยู่มันก็ไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว”
ธนาคิมแนะว่าอย่าเพิ่งขาย กำไรของบริษัทมากขึ้นทุกปียังเป็นรายได้ให้ศักดิ์ได้ ช่วงนี้เขาจะช่วยดูแลงานไปก่อน หากท่านตัดสินใจไม่กลับเมืองไทยค่อยขายตอนนั้นก็ได้ ศักดิ์ตกลงทำตามที่คำแนะนำของเขาแล้วเดินไปหานารี เอกรัฐเข้ามาถามธนาคิมว่าโอเคไหม เขาส่ายหน้าไม่มีวันให้อภัยผู้หญิงที่ทำให้พลาทิปต้องตาย
ooooooo
เขมจิราประท้วงพ่อกับปู่ที่จะส่งไปเรียนเมืองนอกด้วยการหมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมลงมากินข้าวปล่อยให้ทั้งหัวหงอกหัวดำนั่งรอ พงษ์ไม่พอใจที่เธอออกฤทธิ์ออกเดช ยิ่งเห็นพิมพ์ชนกกลับมาพร้อมหน้า ก็ยิ่งหัวเสียสั่งให้ทิพย์อาภาไปตามลูกลงมาหรือจะให้ตนไปตามเอง
“ไม่เป็นไรค่ะ ทิพย์ไปเรียกเอง” พูดจบทิพย์อาภารีบลุกออกไป ครู่ต่อมาเธอมายืนอยู่ตรงหน้าลูกสาว บอกให้ลงไปกินข้าวคุณปู่ให้มาตาม เขมจิราเสียงเขียวใส่ว่าไม่ไป
ทิพย์อาภาต้องหว่านล้อมให้ลูกเห็นว่าถ้ายังใช้ไม้ดื้อแบบนี้ พิมพ์ชนกจะได้คะแนนความรักจากทุกคนไปหมด ถ้าลูกไม่อยากไปเรียนเมืองนอกและไม่อยากให้พิมพ์ชนกชนะจนได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ควรเป็นของเราไป ลูกจะต้องเปลี่ยนตัวเองใหม่โดยใช้ไม้อ่อนทำให้คุณปู่กับพ่อสงสารจนยอมอ่อนข้อให้
“เชื่อแม่นะลูก อย่าปล่อยให้ยัยพิมพ์มันเป็นลูกรัก หลานรักอยู่คนเดียว” คำพูดของทิพย์อาภาทำให้เขมจิราคล้อยตามรับปากจะไม่ปล่อยให้พิมพ์ชนกชนะตนเด็ดขาด อะไรที่มันจะได้ต้องเป็นของตนก่อน
ครั้นลงมาที่ห้องนั่งเล่น เขมจิราทำตามที่แม่แนะนำลงนั่งข้างๆพงษ์ยกมือไหว้ขอโทษที่ทำตัวไม่ดี ทำให้ท่าน คุณย่ากับพ่อไม่สบายใจ สัญญาว่าจะทำตัวใหม่อย่าส่งเธอไปเมืองนอกเลย เธอไม่อยากไปอยู่คนเดียว แล้วบีบน้ำตาสะอึกสะอื้นจนทั้งพงษ์ นิติและอารีย์เริ่มใจอ่อน พงษ์ไม่วายตั้งข้อแม้หากเธอไม่อยากไปเมืองนอกต้องขอโทษพิมพ์ชนกที่ถูกเธอผลักวันนั้นก่อน เขมจิรากลั้นใจยกมือไหว้ขอโทษพี่สาวซึ่งรับไหว้แทบไม่ทัน
พงษ์เห็นว่าปัญหาคลี่คลายชวนทุกคนไปกินข้าวกันแล้วลุกนำออกไป อารีย์กับนิติและทิพย์อาภาลุกตาม เหลือแค่พี่น้องสองสาวต่างมารดาอยู่กันตามลำพัง เขมจิราออกลายทันที
“จำไว้นะ นั่นจะเป็นหนเดียวที่ฉันยกมือไหว้เธอ แล้วคนที่ต้องโดนไล่ออกจากบ้านคราวหน้าต้องเป็นเธอยัยพิมพ์” พูดจบเขมจิราสะบัดหน้าเดินไปที่บันไดเพื่อขึ้นไปล้างหน้าล้างตา พิมพ์ชนกได้แต่มองตามเหนื่อยใจ
ooooooo
