กุหลาบเกราะเพชร

ชายวิ่งหนีไม่คิดชีวิต เตชิตที่วิ่งตามตะโกนไล่หลังให้หยุดไม่อย่างนั้นจะยิง ชายหันมาเห็นเขาชักปืนขู่ยิ่งกลัวเผ่นแน่บ เตชิตตัดใจยิงไม่ลง ได้แต่วิ่งตามไปเรื่อยๆ ปอมที่ตามมาด้านหลังไม่พอใจ สั่งสมุนยิงทิ้งให้หมดหากใครขวางไม่เว้นแม้แต่เตชิต ถ้ามีอะไรตนรับผิดชอบเอง สมุนได้ไฟเขียวกรูกันตามพร้อมกับชักปืนขึ้นมากระชับในมือ ครั้นเห็นได้ระยะทำการจึงสาดกระสุนใส่ไม่สนใจชาวบ้านที่เดินผ่านไปผ่านมา

เตชิตกับชายเลี้ยวพ้นมุมตึกพอดีรอดพ้นคมกระสุนหวุดหวิด ณัฐวราวิ่งออกมาจากอาคารซุ่มดูเห็นสมุนไล่ยิงชายกับเตชิตก็ช่วยยิงสกัดถูกสมุนสามคนร่วงเป็นใบไม้ แล้ววิ่งตามทั้งคู่ไป ปอมตามมาสมทบเห็นศพลูกน้องนอนตายเกลื่อน แค้นมากชักปืนไล่ตาม...

ที่กลางถนน นัธมนกับชยธรยังหลบอยู่หลังรถหนีไปไหนไม่ได้เพราะถูกสมุนของพิพัฒน์ยิงใส่จนโงหัวไม่ขึ้น เขามองตำรวจที่นอนตายอนาถอยู่บนถนนบอกกับเธอว่าขืนอยู่อย่างนี้ต่อไปมีหวังเสร็จพวกมันแน่

ฤกษ์ซึ่งคุมสมุนยิงต่อสู้กับตำรวจต้องการปิดจ๊อบโดยเร็ว หลบออกไปหามุมเหมาะๆเพื่อยิงชยธรกับนัธมน ขณะเล็งนัธมนตรงกับศูนย์ปืนแล้วเหนี่ยวไก วรมันขับรถมาขวางเสียก่อนกระสุนเจาะตัวถังรถเป็นรู เขายิงปืนกลตอบโต้ ฤกษ์กับสมุนหลบกันจ้าละหวั่น วรมันร้องบอกชยธรกับนัธมนให้ขึ้นรถ ชยธรชักปืนจะยิงเขา

“คุณยิงผม เราก็ตายอยู่ตรงนี้ด้วยกันแน่” พูดจบวรมันหันไปสาดกระสุนใส่คนร้ายเพื่อเปิดทางให้ ชยธรรู้ดีว่าเขาพูดถูก ตัดสินใจขึ้นรถพร้อมกับนัธมน วรมันเร่งเครื่องออกไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างนั่งมาในรถ ชยธรเอาปืนจ่อหัววรมันเพราะไม่ไว้ใจ นัธมนอยากจะห้ามแต่ไม่กล้า ได้แต่ขอร้องเจ้านายให้ใจเย็นๆ

ooooooo

ณัฐวราไล่ตามเตชิตกับชายมาติดๆจนเกือบทัน ฟ่างมาจากไหนไม่รู้โดดถีบกระเด็น เธอตั้งหลักได้จะยิง แต่เขาเตะปืนหลุดมือเสียก่อน

สองคนเปิดศึกกำปั้นกัน ปอมตามมาทันรอจังหวะที่ฟ่างบีบคอเธอยกตัวลอย เล็งปืนจะยิงเธอ ยังไม่ทันเหนี่ยวไกถูกดุจดาวกับสิตางค์ยิงใส่ร่างพรุน

ฟ่างเห็นท่าไม่ดีรีบปล่อยมือจากณัฐวราวิ่งหลบหลีกกระสุนปืนจากสองสาวหนีรอดไปได้ สิตางค์ร้องถามณัฐวราว่าได้ตัวชายไหม เธอส่ายหน้าเห็นวิ่งหนีเตชิตไปทางนั้น สิตางค์รีบวิ่งไปตามทิศทางที่เธอชี้

“ถ้าเจอเตชิต หวังว่าเธอคงจะไม่มาขวางทางปืนฉันนะ” ดุจดาวว่าแล้ววิ่งตามสิตางค์ไป ณัฐวราไม่รอช้าตามไปอีกทอดหนึ่ง...

ด้านชายวิ่งหนีเข้าไปในตัวอาคารสูงแห่งหนึ่ง โดยมีเตชิตไล่ตามไปอย่างกระชั้นชิด สามสาวตามไม่ทันไม่รู้ทั้งคู่หายไปไหน กวาดตามองหาไปรอบๆก็ไม่เห็นแม้เงา ผู้คนเห็นพวกเธอในชุดกุหลาบเกราะเพชรเหลียวมองเป็นตาเดียวกัน จังหวะนั้นนำบุญขับรถตู้มาจอดเทียบ ตะโกนเรียกสามสาวขึ้นรถ สิตางค์ไม่ยอมขึ้น