กุหลาบเกราะเพชร

“อย่าเพิ่งลงมือ...อย่าเพิ่งนะ อย่าเพิ่ง” นำบุญจ้องจอมือถือเขม็งพร้อมสั่งการ แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นวรมันขี่บิ๊กไบค์นำหน้า ตามมาด้วยขบวนรถของปอม ชัช ฤกษ์และฟ่าง ที่น่าตกใจก็คือรถคันปิดท้ายขบวนคนร้ายเตชิตเป็นคนขับ นำบุญถึงกับอุทานออกมาว่าบรรลัยแล้ว

สามสาวพากันงงว่าเกิดอะไรขึ้น

“รอก่อน...รอก่อน เปลี่ยนแผน...เปลี่ยนแผนมีแขกไม่ได้รับเชิญมา” นำบุญยืนมองหน้าเครียด...

วรมันที่ขี่บิ๊กไบค์นำขบวนพยายามโทร.หานัธมนเพื่อเตือนภัย แต่ติดต่อไม่ได้ มีเพียงเสียงสัญญาณให้ฝากข้อความ เขาหงุดหงิดมากทุบรถระบายอารมณ์ ก่อนจะเร่งเครื่องออกไป...

ณัฐวรามองผ่านกล้องส่องทางไกลเห็นขบวนรถตำรวจใกล้ถึงจุดอับ ถามนำบุญน้ำเสียงร้อนรนจะเอาอย่างไร สิตางค์กับดุจดาวร้อนใจไม่แพ้เธอเช่นกัน โวยใส่วิทยุสื่อสารว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นำบุญอ้ำอึ้งก่อนจะบอกว่า เตชิตมากับขบวนรถของคนร้าย สามสาวถึงกับอึ้ง

ooooooo

ขบวนรถตำรวจแล่นมาถึงสี่แยก รถคุ้มกันสองคันหน้าแล่นผ่านไปได้ แต่พอรถชยธรจะตามก็ถูกรถคนร้ายพุ่งชนกลางลำ รถเสียการควบคุมพลิกตะแคงไถลไปตามถนน น้ำมันเบนซินไหลนองพื้น

รถคนร้ายแล่นมาล้อมขบวนรถของตำรวจจากทุกทิศทุกทาง จากนั้นเกิดการยิงปะทะกันขึ้น

ชยธรได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากหัวกระแทกพวงมาลัย พยายามสะบัดหัวไล่ความมึนงง หันมองไปที่เบาะหลังเห็นชายเพิ่งจะได้สติเหมือนกัน นัธมนเปิดประตูรถด้านคนขับดึงชยธรออกมาพร้อมกับเรียกให้รู้สึกตัว เขายังงงๆถามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอรายงานว่าคนร้ายจะชิงตัวพยาน ชยธรหายมึนเป็นปลิดทิ้งสั่งให้คุ้มกันพยาน นัธมนลากตัวชายออกจากรถมาหลบหลังที่กำบัง

ปอมกำลังเล็งปืนไปยังชยธรที่ยืนโซเซอยู่หน้ารถ เตชิตเห็นอย่างนั้นก็ร้องห้ามพร้อมกับเอาตัวกระแทกปอมล้มกลิ้ง กระสุนลั่นเฉียดชยธรเส้นยาแดงผ่าแปด สารวัตรหนุ่มหันมองไปยังที่มาของกระสุนเห็นเตชิตถือปืนยืนอยู่ก็คิดว่าเป็นฝีมือเขา กอปรกับแค้นใจคิดว่าเขาฆ่าลูกโซ่ ทำให้ขาดสติชักปืนยิงสวนพร้อมกับเดินหน้าเข้าหา ปอมที่นอนอยู่กับพื้นแค้นเตชิตที่มาขัดขวางหันปากกระบอกปืนจะยิง ฤกษ์เอาปืนจ่อปอม

“นายห้ามแตะต้องมัน”

“จะเอาอย่างไรกันแน่” ปอมที่นอนอยู่กับพื้นตะคอกใส่ เตชิตย้ำเรามาชิงตัวประกันไม่ใช่มาฆ่าตำรวจ ปอมสวนทันทีแล้วจะให้ทำอย่างไร เขาเองก็ตอบไม่ได้ ชะเง้อพ้นที่กำบังขึ้นไปดูกระสุนพุ่งมาเฉียดไปนิดเดียว เขามองไปทางคนยิงเป็นชยธรที่ยืนเด่นท่ามกลางเปลวไฟที่ลุกจากน้ำมันรถที่นองถนน