กุหลาบเกราะเพชร

“ครับ ขอโทษที่ทำให้ไม่แน่ใจ”

“ไม่ๆๆ ฉันไม่ได้ว่าเธอไม่ใช่คน แต่เธอก็ต้องเข้าใจฉันด้วย ฉันเจอเธอแต่ละดอกเธอยังกับซุปเปอร์ฮีโร่”

วรมันถึงกับส่ายหน้าขำ นัธมนอยากรู้ว่าเขาจะเป็นอย่างไรหากทางนั้นรู้ว่าเขาเป็นคนช่วยเธอกับชยธรออกมาจากวงล้อม กลับไปก็ไม่ได้อยู่ต่อทางนี้ก็ต้องโดนจับ นอกจากจะไม่ตอบคำถาม เขายังเฉไฉคุยเรื่องอื่น...

มีเรื่องประดังเข้ามาเต็มสมองทำให้กานดานอนไม่หลับ ลุกพรวดขึ้นนั่ง เห็นนำบุญยืนถือปืนอยู่ถามว่าทำไมถึงยังไม่นอน เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของคนที่นี่ คนร้ายตามมาเจอกฤตนัยใต้จมูกเรานี่เอง อันตรายคืบคลานใกล้เราเข้ามาเรื่อยๆ เธอบ่นอุบเมื่อไหร่จะจบเรื่องสักทีอยากกลับไปใช้ชีวิตปกติ ไปนั่งทำเล็บ ดูหนังดูละครเม้าท์เรื่องดารากับคนอื่น เขาสัญญาอีกไม่นานจะเป็นคนพาเธอไปทำเล็บเอง อยู่ๆกานดาก็โพล่งขึ้นว่า

“ฉันจะทำแท้ง พรุ่งนี้ ฉันปล่อยให้ตัวอ่อนที่พวกมันฝังมานี่ เกิดไม่ได้จริงๆ”

นำบุญพยายามกล่อมให้กานดาลองคิดดูใหม่ แต่ไม่เป็นผลเธอยืนกรานจะเอาเด็กออกให้ได้...

ฝ่ายชยธรพานิรมนมาหลบภัยที่บ้านตัวเองเพราะอย่างน้อยที่นี่น่าจะปลอดภัยกว่าเซฟเฮาส์ พรุ่งนี้เขาจะพยายามตามรอยพ่อของเธอให้ เธอพยักหน้ารับคำ หันไปเห็นเบาะหลังรถมีแต่แฟ้มเอกสารโดยไม่รู้เลยว่า  หนึ่งในนั้นคือแฟ้มรายชื่อผู้บริจาคน้ำเชื้อที่ขโมยมาจากฉัตรรัศมี อาสาจะช่วยเก็บรถเก็บบ้านให้

“มนอยากหาอะไรทำ เอกสารสำคัญหรือเปล่าพวกเนี้ย จะหาเจอไหมอ่ะ”

“เกี่ยวกับรูปคดีทั้งนั้น”

นิรมนเห็นเป็นเอกสารสำคัญจึงไม่อยากยุ่งทำให้พลาดโอกาสจะเห็นแฟ้มรายชื่อผู้บริจาคน้ำเชื้อ...

ระหว่างอุ่นอาหารง่ายๆให้นิรมนกินประทังหิว ชยธรขอร้องเธอถ้าเป็นไปได้ควรอยู่ให้ห่างจากนำบุญซึ่งเขาเห็นว่าไม่น่าไว้ใจ นำบุญเคยอยู่กับพิพัฒน์  โครงการทุกอย่างเท่าที่เขาตามดู นำบุญมีส่วนร่วมด้วยตั้งแต่ต้น นิรมนว่านำบุญก็เหมือนกับพ่อของเธอ เขายืนยันว่า

ไม่เหมือน พ่อของเธอสูญเสียครอบครัว ตอนนี้ท่านจะเป็นอย่างไรเราก็ยังไม่รู้ ส่วนนำบุญอาจจะแค่อยากพิสูจน์สิ่งที่ตัวเองทำค้างเอาไว้...

ณัฐวราออกจากกรุงเทพฯตัวเปล่าไม่มีเงินสักบาท จึงแวะเข้าตัวเมือง เห็นหญิงสาวนักช็อปฯคนหนึ่งหอบหิ้วถุงเสื้อผ้าหลายถุงรวมทั้งกระเป๋าถือวางบนกระโปรงท้ายรถ จากนั้นเดินมาเปิดประตูข้างคนขับแล้วกลับมาจะเอาของ ปรากฏว่าข้าวของหายไปหมดรวมทั้งกระเป๋าถือด้วย...

เมื่อได้ทรัพย์สินตามต้องการ ณัฐวราไปเปิดห้องพักในโรงแรมชั้นดีในตัวเมือง โดยนำตัวเตชิตซึ่งยังหมดสติไปขังไว้ในห้อง สวมกุญแจมือไพล่หลัง เขาส่งเสียงอืออาแต่ยังไม่ได้สติ เธอบีบปากเขาให้หันมาทางตัวเอง