กุหลาบเกราะเพชร

นัธมนต้องปรามชยธรให้ใจเย็นๆ แล้วหันไปขอร้องวรมันบอกมาสักทีว่ามาที่นี่ทำไม ชยธรเห็นเขานิ่ง ไม่ยอมตอบโยนปืนอีกกระบอกไปตรงหน้า จัดแจง

จะยัดข้อหาต่อสู้ขัดขืนเจ้าหน้าที่เพื่อจะได้วิสามัญ

ฆาตกรรมเขาให้สิ้นเรื่องสิ้นราว วรมันนิ่งคิดไปอึดใจก่อนตัดสินใจสารภาพที่มาที่นี่เพราะอยากอยู่ใกล้นัธมน ชยธรถึงกับอึ้งเก็บปืนส่ายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี นัธมนเองก็ทำหน้าไม่ถูกเช่นกัน

ooooooo

ที่เซฟเฮาส์ กานดาเห็นนำบุญอุ้มสิตางค์ที่หมดสติเข้ามากับดุจดาว ไม่เห็นณัฐวรามาด้วยก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น หลานตัวเองหายไปไหน เขาส่ายหน้าไม่รู้เหมือนกัน อุ้มสิตางค์ไปวางที่โซฟาสั่งให้กานดาเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาเช็ดหน้าเช็ดตาสิตางค์ให้หน่อย แล้วหันไปสั่งดุจดาว

“ไปเปลี่ยนชุดแล้วไปเอารถด็อกเตอร์คันที่ซ่อนไว้มาด่วนเลย เราอยู่เป็นเป้านิ่งไม่ได้ เห็นใครไม่น่าไว้ใจจัดการได้เลย ไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น...เร็ว” นำบุญว่าแล้วโยนปืนให้ ดุจดาวรับปืนมาขยับจะไป กานดาดึงมือไว้ถามถึงณัฐวราหายไปไหนทำไมไม่กลับมาด้วย ทั้งคู่อ้ำอึ้งจนกานดาใจเสียคิดว่าเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับหลาน

“ณัฐวราไม่เป็นอะไรหรอก...หายไปพร้อมกับเตชิต”

“เตชิตที่มันเหวี่ยงคนลงมาจากบนตึกน่ะเหรอ” กานดาเห็นนำบุญทำหน้างงๆว่ารู้ได้อย่างไรก็เฉลยให้ฟังว่ามีคนแชร์คลิปเหตุการณ์นั้นทั่วเน็ต ต่อว่านำบุญทำไมไม่ดูแลหลานตนให้ดีแล้วทุบตีเขาอุตลุด

“ก็บอกแล้วไงว่าณัฐวราต้องไม่เป็นอะไร”

กานดาสวนทันทีถ้าอย่างนั้นตอนนี้หลานของตนอยู่ไหน นำบุญส่ายหน้าไม่รู้เหมือนกัน...

เตชิตถูกณัฐวราลักพาตัวไปที่ทุ่งกว้างในต่างจังหวัด โดนจับใส่กุญแจมือไว้ เขาค่อยๆรู้สึกตัวลืมตาขึ้นมาอย่างงงๆ ทันทีที่เห็นเขาฟื้น เธอใช้ด้ามปืนตบผัวะเลือดกบปาก กระชากตัวขึ้นมาซ้อมเขาล้างแค้นที่

ปล่อยให้ชายตกตึกตาย นอกจากนี้ยังด่าว่าเขาต่างๆนานา ไม่เข้าใจตัวเองว่ารักคนแบบนี้เข้าไปได้อย่างไร เขาสวนทันทีคนที่รักเขาไม่ใช่เธอแต่เป็นกัญญาวีร์

“กัญญาวีร์ ณัฐวราไม่ว่าใครแกก็ไม่คู่ควรด้วยทั้งนั้น ไอ้คนใจร้าย แกมีหัวใจมั่งไหม แกมีหัวใจหรือเปล่า”

“ทำไม จะอยากรู้ไปทำไม” เตชิตพูดจบถุยเลือดออกจากปาก ณัฐวราเห็นด้วย จะอยากรู้ไปทำไมในเมื่อต้องฆ่าเขาอยู่ดีแล้วเดินอ้อมไปด้านหลังเอาปืนจ่อหัว เขาท้าทายจะยิงทั้งทีไม่กล้ามองตากันหรือ ณัฐวราเดินกลับมายืนประจันหน้า อยากรู้เหตุผลทำไมเขาถึงปล่อยให้ชายตกตึกตาย เขานิ่งไม่แก้ตัวใดๆทั้งสิ้น

“มันเกิดขึ้นแล้ว มันผ่านไปแล้ว”