กุหลาบเกราะเพชร
ตอนที่ 12
พิพัฒน์ได้รับรายงานเรื่องฐานลับของนำบุญก็ยิ้มพอใจกับผลงานของสมุน แม้จะเด็ดหัวพวกมันไม่ได้ อย่างน้อยฐานของพวกมันก็พังราบคาบ ปอมย้ำว่าไม่มีทางที่มันจะกลับไปทำอะไรได้อีกแน่ๆ
“กุหลาบเกราะเพชรตายไปคนหนึ่ง เธอมาขาดใจตายตรงหน้าผม” เตชิตรายงาน
ฤกษ์คุยว่าเป็นฝีมือน้องชายของตัวเอง ชัชหาว่าคุยโม้ ทำให้ฤกษ์ไม่พอใจทำท่าจะมีเรื่องกัน พิพัฒน์ต้องปรามสองฝ่ายถึงได้หยุดฮึ่มๆใส่กัน แล้วเหลือบไปเห็นท่าทางซึมๆของเตชิตปลอบว่าครั้งแรกก็เป็นแบบนี้ ปอมหมั่นไส้แขวะใส่ทำราวกับไม่เคยเห็นคนตาย เขาเคยเห็นแต่นี่คนที่ตายเป็นผู้หญิงไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ ปอมยักไหล่ไม่ยี่หระ พิพัฒน์ตบบ่าเตชิตอย่างภูมิใจ
“ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ผู้หญิง เด็ก หมา สุดท้ายแล้วก็ต้องตายทั้งนั้นแหละ แล้วนี่วรมันไปไหน ไม่ใช่พังตายไปกับไอ้พวกลูกกระจ๊อกแล้วล่ะ...ไม่มีใครเห็นมันเลยเหรอ อย่างน้อยตามซากมันกลับมาก็ยังดี ยังไงมันก็เป็นตัวต้นแบบที่สมบูรณ์ที่สุดเวลานี้ หามันให้เจอ”
เหล่าสมุนรับคำ ขณะที่เตชิตยังคงนั่งเหม่อใจลอยไปถึงไหนต่อไหน...
กฤตนัย นำบุญกับกานดามาถึงหน้าเซฟเฮาส์ เจอณัฐวรานั่งรอท่าอยู่ในรถ กานดาเห็นหลานสาวปลอดภัยโผเข้าไปกอด เธอมีความรู้สึกของความเป็นคนมากขึ้น กอดท่านตอบด้วยความเป็นห่วง กฤตนัยบอกเธอว่านิรมนปลอดภัยดีไม่ต้องห่วง เธอพยักหน้ารับรู้ ดุจดาวกับสิตางค์ลงจากรถเข้ามาสมทบ
นำบุญเห็นเด่นเดือนหายไปก็ถามหา ดุจดาวเล่าทั้งน้ำตาว่าพี่สาวตนตายแล้ว เขาตกใจมากและยิ่งช็อกสุดๆเมื่อได้รู้ว่าคนที่ฆ่าเด่นเดือนไม่ใช่ใคร คือเตชิตนั่นเอง...
คนที่นำบุญกับพวกพูดถึงลงมาดูชายที่ถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินขององค์กร ONE เห็นสภาพชายที่ห่างไกลความเป็นคนมากขึ้นทุกทีก็สะท้อนใจ นึกถึงตอนที่ตัวเองตกอยู่ในฤทธิ์ยาไดมอนด์บีมซึ่งมีสภาพไม่ต่างกัน...
ทางฝ่ายดุจดาวพยายามขอร้องนำบุญกับกฤตนัยให้ช่วยชุบชีวิตเด่นเดือน นำบุญทำไม่ได้เพราะเธอตายไปแล้ว สายเกินจะทำอะไร ที่สำคัญฐานลับพังพินาศไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือให้ทำอะไรได้ ดุจดาวไม่ฟังร้องไห้ฟูมฟายจะให้ช่วยพี่สาวตัวเองให้ได้ กฤตนัยต้องช่วยปลอบ
“ฟังนะ เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เดือนตายไปแล้วปล่อยให้เธอไปอย่างสงบเถอะ”
“พี่เดือน...พี่เดือน คนใจร้าย...คนใจร้าย” ดุจดาวร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดพิงหัวซบไหล่ณัฐวราซึ่งกอดเธอตอบพลางลูบหัวเบาๆ กานดามองอาการของณัฐวราอย่างสนอกสนใจ
ooooooo
ที่บ้านพักของชยธร นิรมนนอบหลับอยู่บนโซฟาด้วยความอ่อนเพลีย ชยธรเอาผ้ามาห่มให้เห็นนัธมนเตรียมตัวจะกลับ ชวนให้ค้างที่นี่ด้วยกัน เธอส่ายหน้าอยากกลับบ้านตัวเองมากกว่าเพราะวันนี้โดนมาหนัก
