ตอนที่ 12
พวกสมุนมาจนเจอกับชยธรซึ่งดีใจมากที่เห็นนิรมนปลอดภัย ลูบหัวลูบหูปลอบใจเธอเป็นการใหญ่ ณัฐวรา
ไม่ต้องเดาก็พอจะรู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ จึงฝากเขาดูแลนิรมนให้ด้วย พาเธอออกไปจากที่นี่ ชยธรจ้องณัฐวราเขม็ง ดวงตาที่โผล่มาจากหน้ากากรู้สึกคุ้นมาก ถามว่าเธอเป็นใคร ณัฐวราไม่ตอบขอตัวไปช่วยเพื่อนๆก่อน
นิรมนพยายามรั้งพี่สาวไว้แต่ไม่สำเร็จ ได้แต่มองพี่เดินกลับเข้าฐานลับด้วยความเป็นห่วง
ooooooo
ฟ่างต่อสู้ด้วยมือเปล่ากับเด่นเดือนไม่หนำใจ ชวนเธอให้ต่อสู้กันด้วยมีดสั้น ไม่ว่าเธอจะตั้งการ์ดท่าไหน เขาทำตามราวกับเป็นเงาสะท้อนในกระจกเงาของเธอ จังหวะหนึ่งเด่นเดือนพลาดท่าถูกฟ่างตวัดมีดใส่แขนได้เลือด เธอเห็นท่าไม่ดีวิ่งหนี ฟ่างหัวเราะชอบใจวิ่งไล่ คลาดกับณัฐวราที่ย้อนกลับมาเฉียดฉิว
“เดือนๆ” ณัฐวราตะโกนเรียกเพื่อนแข่งกับเสียงปืนที่ดังมาจากทุกทิศทุกทาง แต่ไม่มีเสียงขานตอบ มองดูที่พื้นเห็นรอยเลือดใหม่ๆหยดอยู่ จะตามไปดูยังไม่ทันขยับสมุนโผล่มาจากไหนไม่รู้ยิงใส่ เธอคว้าปืนที่ตกอยู่ยิงสวนสมุนตายคาที่ จากนั้นเธอวิ่งตามรอยเลือดไป...
อีกมุมหนึ่ง ดุจดาวกับสิตางค์ยิงปะทะกับพวกลิ่วล้อจัดการสังหารพวกมันตายเกือบหมด นึกว่าชนะกลับมีปอม ชัชและสมุนเข้ามาเสริมทัพยิงใส่สองสาวไม่ยั้ง
จนต้องไปซ่อนหลังที่กำบัง ดุจดาวไม่เห็นพี่สาวตัวเอง ร้องถามสิตางค์ว่าพี่เดือนไปไหน เธอเองก็ไม่เห็นเหมือนกัน ดุจดาวเป็นห่วงพี่จะไปตามหา สิตางค์รั้งตัวไว้ขืนออกไปตอนนี้โดนมันส่องเอาแน่ ดุจดาวไม่สนใจวิ่งพรวดออกไป
สิตางค์จึงต้องยิงสกัดให้ พร้อมกับขว้างระเบิดควันเพื่อทำให้ศัตรูมองเห็นไม่ชัด...
นัธมนได้ยินทั้งเสียงปืน เสียงระเบิด กลุ่มควันพวยพุ่งออกมาจากอาคารด้านใน ทนนิ่งเฉยต่อไปไม่ไหวยอมขัดคำสั่งชยธร ถือปืนวิ่งเข้าไปข้างใน...
ที่ห้องคอนโทรล นำบุญเห็นกล้องวงจรปิด
ใช้ไม่ได้สักตัวก็รู้แล้วว่าฐานใกล้แตก เอาปืนแจกกฤตนัยกับกานดาเพื่อตีฝ่าพวกสมุนออกไป กฤตนัยเสียดายหนีไปแบบนี้แล้วที่เราทำกันมาก็จะเสียหายหมด นำบุญให้เก็บชีวิตไว้ก่อน ไม่ตายเรายังเริ่มใหม่ได้ แล้วรวบเอกสารทิ้งถังขยะจุดไฟเผา
“กานดายังตั้งท้องอยู่” กฤตนัยทักท้วง
“ดี จะได้แท้งๆซะ นำบุญต่อยท้องฉันที” กานดาเอาจริง
นำบุญไม่ยอมทำตามที่เธอต้องการ เด็กไม่ได้ทำอะไรผิด เธอสวนทันทีแล้วเธอผิดอย่างนั้นหรือ กฤตนัยต้องปรามตอนนี้ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกัน กานดายืนกรานจะไม่ยอมให้พวกคนร้ายเอาตัวอ่อนในท้องเธอไปทำประโยชน์ อย่างเดียวที่มันจะทำได้คือกุมารทองเท่านั้น เสียงระเบิดและเสียงปืนดังใกล้เข้ามา นำบุญสั่งให้หนีกันได้แล้ว หันมองไปอีกทีกานดาวิ่งลิ่วนำหน้าไปแล้ว...










