ตอนที่ 11
เช้าวันต่อมา ณ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ชยธรนั่งเช็กข่าวจากในเน็ตเห็นเพจต่างๆพาดหัวว่ายิงกันสนั่นสระร้างกลางเมือง นัธมนที่อ่านข่าวอยู่ด้วยไม่เข้าใจทำไมในข่าวถึงโทษแต่พวกเราว่าทำเกินกว่าเหตุ ทำไมไม่เห็นโทษฝั่งคนร้ายบ้าง ลูกโซ่อยากประจบจึงเออออไปกับเธอด้วย นัธมนหันขวับ
“ไม่ต้องประจบก็ได้ แค่บ่นลอยลมระบายออกบ้างเท่านั้น มันอึดอัด”
“มันอึดอัดที่ไม่ได้เจอตัววรมันหรือเปล่าคะ”
ไม่พูดเปล่าลูกโซ่ชูรูปวรมันที่ปรินต์จากกล้องวงจรปิดซึ่งตัวเองเจอในลิ้นชักของนัธมน เจ้าของรูปดึงรูปคืน แก้ตัวน้ำขุ่นๆว่าปรินต์มาเพื่อเป็นหลักฐานในการดำเนินคดี
ลูกโซ่มองไม่เชื่อเท่าใดนัก แล้วหันไปแขวะชยธรที่เอาแต่เช็กเฟซบุ๊ก เขายอมรับว่าจริง พยายามเช็กว่านิรมนอัปเดตเรื่องราวอะไรบ้างหรือเปล่า แต่ไม่พบว่ามีการเคลื่อนไหว ตั้งแต่วันเกิดเรื่องติดต่อเธอไม่ได้เลย
“แล้วเฟซบุ๊กพี่สาวเธอที่เราไม่เคยเห็นหน้าล่ะ ลองเข้าไปดูหรือยัง” นัธมนแนะ
“ปิดไปแล้ว เหมือนว่านิรมนหายไปจากชีวิตผม”
จังหวะนั้นคนที่ชยธรบ่นถึงเดินเข้ามา เขาเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอก็ดีใจมากซักเป็นการใหญ่หายไปไหนมา เธอไม่ตอบคำถาม ขอคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว จากนั้นชยธรพานิรมนมาคุยกันที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ตัดพ้อต่อว่าที่เธอหายหน้าไปตั้งแต่วันเกิดเรื่อง ไม่รู้หรือว่า
เขาเป็นห่วงแค่ไหน เธอขอโทษด้วยที่ไม่ได้ติดต่อมา วันนั้นมันวุ่นวายไปหมด ต่างก็หนีเอาตัวรอด เขาอยากรู้ว่านำบุญมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วย
“เขามีความรู้ความชำนาญเคยร่วมงานกับคุณพ่อ แล้วตอนนี้เขาก็กำลังทำอะไรบางอย่างที่...พยายามแก้ไขงานที่เขาทำผิดพลาดไว้ในอดีต มนบอกพี่ธรได้แค่นี้แหละค่ะ”
“เดี๋ยวสิ เดี๋ยว ขอกลับไปที่เคยร่วมงานกับคุณพ่อ... คุณพ่อมนคือใคร”
ทีแรกนิรมนไม่ยอมตอบคำถาม แต่ทนเสียงรบเร้าของชยธรไม่ไหว ยอมบอกว่าพ่อของเธอคือด็อกเตอร์กฤตนัยที่เคยร่วมงานกับพิพัฒน์...
นักข่าวที่มาออกันเต็มพอเห็นพิพัฒน์เดินออกจากห้องประชุมกองทัพโดยมีเตชิตกับฉัตรรัศมีประกบซ้ายขวา กรูกันเข้าไปสัมภาษณ์ถึงการพูดคุยกันวันนี้ พิพัฒน์ยังไม่ขอตอบอะไร ไว้มีข่าวดีก่อนแล้วจะประกาศให้ทุกคนทราบ นักข่าวยิงคำถามที่ว่าเขาจะมาดูแลโครงการแทนเจสัน พาร์ค ทั้งหมด เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
“คุณเจสันมีปัญหาเรื่องสุขภาพ ความที่เราร่วมมือกันมาตั้งแต่ต้น ท่านก็เลยให้ผมดูแลทุกอย่าง แต่ก็อยู่ภายใต้การกำกับดูแลของท่านแหละครับ”
ooooooo










