ตอนที่ 1
เสียงเสือคำรามก้องไปทั้งป่าอย่างน่ากลัว ก่อนที่มันจะขย้ำสมุนของแคล้วที่นอนทุรนทุรายจนขาดใจตาย แคล้วเห็นดังนั้นก็รัวกระสุนปืนใส่ไม่ยั้งแต่ทำอะไร
มันไม่ได้ ขุนโจรชื่อดังแห่งเมืองกาญจน์รู้สึกมือไม้อ่อนเกือบโดนเสือตะปบถ้าไม่หยิบพระที่ห้อยคอขึ้นมาพนมมือท่วมหัวท่องคาถาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครอง
แคล้วตะโกนบอกสมุนให้รีบเผ่น แล้วทั้งหมดวิ่งหนีหายไปท่ามกลางความมืด ทิ้งพวกอรรถไว้ตรงนั้น แต่เสือไม่ทำร้ายใครสักคน จ้องมองพิมพ์สายอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอยเดินจากไปในป่าลึกแล้วกลายร่างเป็นชายหนุ่มรูปหล่อร่างกายกำยำ
ooooooo
ทันทีที่ลูกสาวกลับถึงบ้าน เสี่ยสวัสดิ์เดือดดาลเป็นที่สุดกับเหตุการณ์ระทึกใจที่เกิดขึ้น
“พวกมันกล้าเหยียบจมูกฉันถึงที่เลยรึ ไอ้เสือคล้อย”
“พ่อใจเย็นๆก่อนนะคะ ตอนนี้หนูก็ปลอดภัยแล้วค่ะ”
“จะให้พ่อใจเย็นได้ไง ถ้าพิมพ์เป็นอะไรไปทั้งชีวิตของพ่อมันก็ไม่มีความหมาย มันทำกับหนูก็ไม่ต่างกับที่มันทำกับพ่อ”
“คุณอาครับ เรื่องนี้คงผิดที่ผมมากกว่าครับ คุณอาวางใจให้ผมไปรับพิมพ์ แต่เพราะผมชะล่าใจไม่คิดว่าใครจะกล้าทำแบบนี้ ผมขอโทษครับ”
“ผมไม่โทษคุณหรอกปลัด ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เสือคล้อยมันเลิกปล้นไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมคราวนี้มันถึงกล้า”
“เสี่ยครับ เป็นไอ้แคล้วลูกชายเสือคล้อยครับที่ปล้น” สอนส่งเสียงเข้ามาโดยมีผู้กองกำพลกับจ่าชัยเดินมาด้วย
สองนายตำรวจทักทายเสี่ยสวัสดิ์อย่างนอบน้อม แต่ท่าทางเสี่ยซึ่งเป็นห่วงลูกสาวมากพูดอย่างไม่ชอบใจว่าที่ผ่านมาตำรวจจัดการชุมโจรเสือคล้อยได้ไม่เด็ดขาดเสียที ส่วนใหญ่จับได้แค่พวกลิ่วล้อ จ่าชัยรีบออกโรงแทนหัวหน้าว่า
“ขอโทษนะครับ พวกผมกับผู้กองทำงานกันเต็มที่แล้วครับ ผมอยู่ที่นี่ตั้งแต่เสือคล้อยปล้นดะไปทั่ว ปราบปรามจนเงียบไป ผู้กองย้ายมาที่นี่ก็สานต่อจนตอนนี้พวกเสือคล้อยเงียบไปแล้วนี่ครับ”
“แต่มันก็มาเริ่มปล้นอีก แถมเลือกปล้นลูกสาวผมด้วย มันคงไม่กลัวอะไรแล้วละผู้กอง”
“ครับ งั้นผมจะรีบดำเนินการให้เร็วที่สุดครับ จ่าชัย ...คงได้เวลาที่เราจะต้องเข้าถึงรังใหญ่เสือคล้อยจริงๆแล้วละ”
“เอาจริงเหรอครับผู้กอง”
“จริงสิจ่า สังขละนี่ก็มีกลุ่มเสือคล้อยกลุ่มเดียวเท่านั้น ถ้าลองได้กล้าปล้นเสี่ยสวัสดิ์ขนาดนี้ ต่อไปชาวบ้านก็คงอยู่ลำบาก”
“ก็ดีครับ ผมจะรอฟังข่าวดี หวังว่าคงไม่เป็นเสือกระดาษนะครับผู้กอง” อรรถกล่าวด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง กำพลซ่อนความไม่พอใจบอกให้เขารอฟังข่าวดี แล้วบอกลาเสี่ยสวัสดิ์กลับไปพร้อมจ่าชัย










