จ้าวสมิง

ในอดีตอองทีกับอูซานเป็นเพื่อนกัน แต่อูซานไม่รู้ว่าอองทีกับเม้ยเจิงรักกันอยู่ก่อน แถมยังไหว้วานอองทีให้เป็นพ่อสื่อ เม้ยเจิงกลัวว่าอูซานรู้ทีหลังจะเกิดปัญหาจึงต้องการให้อองทีพูดความจริงกับเขา แต่ก็ช้าไปเพราะอูซานมาเห็นสองคนอยู่ด้วยกันอย่างแนบชิดเสียก่อน

วันนั้นอูซานโกรธมาก เขาขโมยเอาน้ำมันพรายเสือสมิงของอากาพะโยผู้เป็นพ่อมาชุบร่างกายจึงทำให้เขากลายเป็นหนุ่มอมตะที่มีพลังมากเพราะถูกวิญญาณเสือสมิงเข้าสิง

วันนี้ได้เจอตะวันแต่อูซานเข้าใจว่าเป็นอองทีเพราะหน้าตาเหมือนกันมาก แต่จอปาพ่อของเม้ยเจิงมาเห็นเหตุการณ์จึงช่วยตะวันให้รอดเงื้อมมืออูซานได้

จอปายิงธนูใส่อูซานจนบาดเจ็บซมซานหาย

เข้าป่าในสภาพเสือสมิง ตะวันตะลึงกับสิ่งที่เห็น ส่วนเสือคล้อยที่ได้ยินเสือคำรามได้ให้โหงพรายออกมาดูก่อนที่มันจะกลับไปรายงานว่าเป็นเสือสมิงตัวนั้นจริงๆ เสือคล้อยรอคอยมานานตั้งใจจะล่ามันด้วยตัวเอง

หลังจากเหตุการณ์สงบลง ตะวันขอบคุณจอปาที่เข้ามาช่วยเหลือ จอปามองชายหนุ่มตรงหน้าพลางคิดอยู่ในใจอย่างสับสนว่าเขาไม่ใช่อองทีเพราะอองทีตายไปแล้ว ตะวันเห็นอีกฝ่ายนิ่งไปก็สงสัย

“เป็นอะไรหรือเปล่าลุง ทำท่าเหมือนจะเป็นลม”

“ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ข้าไม่ได้ช่วยเอ็ง แต่ข้าตามล่าเสือสมิงตัวนี้มานานกว่า 20 ปีแล้ว”

“มันทำอะไรให้ลุงแค้นใจถึงขนาดตามล่ามันนานขนาดนั้น”

“ถ้าเสือมันฆ่าคนที่รักของเอ็งตาย เอ็งจะปล่อยมันเอาไว้มั้ย”

“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันลุง ก็คงเหมือนลุงละมั้ง”

“เอ็งโชคดีมากนะที่ไม่กลายเป็นวิญญาณบริวารติดตามมันอีกคนหนึ่ง”

“ทำไมล่ะลุง”

“เสือสมิงมันฆ่าคนเพื่อเพิ่มพลังปิศาจให้กับ

ตัวมันเอง ยิ่งมันฆ่าคนมาก พลังมันก็แข็งแกร่งมากขึ้น

เอ็งดูที่ปลายดอกธนูของข้าสิ”

จอปายื่นธนูดอกนั้นให้ดู แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมากระทบกับปลายธนูจนสะท้อนเข้าตา ตะวันผงะเล็กน้อยถอยหลังออกไปก้าวหนึ่ง ยกมือขึ้นบังแสงสะท้อนนั้น

“มันคืออะไรหรือลุง”