ตอนที่ 15
อุไรกับสาวใช้บ้านคิมหันต์ก็ใช่ย่อย รวมหัวกันเม้าท์มอยน้ำกับสุนีย์อย่างมันปากในทางเสื่อมเสีย แล้วยังพาดพิงไปถึงติ๊ยาอีกคนว่าเป็นอีหนูของคิมหันต์
“ว่าแต่สองแม่ลูกนั่นเป็นใครล่ะป้า”
“นังแม่น่ะมันเป็นแม่ม่ายผัวตาย คุณผู้ชาย พ่อคุณคิมสงสาร เห็นว่าตายเพราะช่วยคุณผู้ชายก็เลยรับมาเลี้ยงดูทั้งบ้าน แต่มันคงมีแผนจะจับคุณผู้ชาย เพราะตอนนั้นคุณผู้หญิงก็เพิ่งตายไปไม่นาน ดีนะที่ฉันกับคุณคิมช่วยกันเล่นงานจนพวกมันต้องรีบเผ่นหนีไป ไม่งั้นล่ะป่านนี้มันคงนั่งชูคอเป็นเจ้าของบ้านนี้แทนคุณคิมกับคุณลินไปแล้ว”
“ตายแล้ว มันร้ายจริงๆ แล้วนี่คุณคิมไปเอามันมาอยู่ด้วยอีกทำไมล่ะป้า”
“คุณคิมของข้าก็ใจดีใจอ่อนน่ะสิวะ ไม่รู้ล่ะ ยังไงข้าก็จะต้องเล่นงานพวกมัน พวกแกก็ต้องร่วมด้วย เข้าใจมั้ย”
“เต็มที่จ้ะป้า”
น้ำผ่านมาทางนี้ เมียงมองเหมือนหาใครบางคน เห็นกลุ่มแม่บ้านก็เดินเฉียดมาถาม
“ตั้งแต่หนูมาถึง หนูไม่เห็นลินเลย ลินอยู่ไหนเหรอคะ”
“เรียกคุณหนูแบบนี้ได้ยังไง เธอเป็นใคร ต้องเรียกคุณหนูว่าคุณนลินสิยะ”
น้ำข่มความไม่พอใจแล้วพูดใหม่ตามอุไรต้องการ “คุณนลินไปไหน”
“ฉันไม่รู้ ไม่ได้ถามเพราะเป็นเรื่องของเจ้านาย เราไม่ควรเข้าไปยุ่ง เธอก็ด้วยเหมือนกัน”
“ป้า...หนูพูดกับป้าดีๆ แล้วนี่จะร้ายใส่กันไปอีกกี่ชาติ”
“กี่ชาติก็ได้หมด ใครที่มันบังอาจคิดจะมาแทนที่คุณผู้หญิงของอุไร อุไรก็จะขอร้ายใส่มันไปทุกชาติไป”
“นี่ป้า แม่หนูไม่เคยสนใจคุณผู้ชายของป้าเลยนะ คุณผู้ชายของป้าชวนแม่หนูกับหนูและพี่ชายมาอยู่
บ้านเขาก็เพราะพ่อหนูยอมตายเพื่อเขา นี่ป้าน่าจะรู้จักสำนึกบุญคุณพวกหนูมั่งนะ”
“ต๊าย!! นังเด็กเมื่อวานซืน”
“แล้วไง เด็กเมื่อวานซืนแต่วันนี้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่เหมือนป้า แก่แล้วแก่เลย
ไม่เคยรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไร้ค่าจริงๆ”
“อี...อี...เออ แล้วจะได้เห็นฤทธิ์อีแก่” อุไรตะโกนไล่หลังน้ำไปอย่างเดือดดาล
ooooooo
หินกลับมาที่ห้องพักพบนลินกำลังพยายามจะกรีดข้อมือตัวเองด้วยเศษแก้ว เขายื้อยุดแย่งเศษแก้วจนโดนมือตัวเองบาดเจ็บเล็กน้อย นลินเลยชะงักแล้วร้องไห้โฮออกมาสลับกับร่ำร้องว่า
“ลินอยากตาย...ลินไม่อยากอยู่แล้ว”
“นี่ลินเป็นอะไร ลินติดยาใช่มั้ย”
“พี่หิน...ช่วยลินด้วย” นลินน้ำตาไหลพราก สวมกอดหินแน่น...
หลังจากนั้นหินพานลินไปสถานบำบัดยาเสพติด เขาพูดคุยกับเจ้าหน้าที่อยู่สักพักก่อนจะกลับออกมาให้ความมั่นใจนลินว่าเธอต้องหายเป็นปกติ แต่ต้องอดทนและเอาชนะใจตัวเองให้ได้










