ตอนที่ 15
เช้าวันถัดมาน้ำจะออกจากบ้านคิมหันต์แต่โดน ลูกน้องของเขาซักถามและขัดขวางจนเธอโมโหฉุนเฉียว
“ฉันจะไปไหนมาไหนไม่จำเป็นต้องบอกใคร” น้ำพูดขาดคำ คิมหันต์เดินยิ้มเข้ามาส่งเสียง
“ใช่! ไม่จำเป็นต้องบอกใคร เพราะน้องน้ำไม่จำเป็นต้องออกไปไหน”
“อะไรนะ จะบ้าเหรอ คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่จำเป็นต้องออกไปไหน ฉันต้องไปรับยาให้แม่ พาแม่ไปหาหมอ แล้วฉันก็ต้องไปนู่นไปนี่”
“ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น อยู่ในบ้านเฉยๆ ทุกอย่างพี่จะจัดการให้เอง”
น้ำเหวอ ไม่พอใจอย่างแรง จากนั้นโทร.ไปเล่าให้เผือกฟัง แล้วเผือกก็มาฟ้องหินเพื่อจะพากันไปลุยคิมหันต์ให้เละ แต่หินกลับนิ่งเฉย
“แกนิ่งอย่างงี้หมายความว่าไง น้องน้ำโทร.มาบอกฉันก็เพราะรู้ว่าถ้าฉันบอกแก แกต้องลุยแน่ แล้วนี่อะไร อย่าบอกนะว่าแกจะยอมมัน...หรือว่าแกมีอะไรปิดฉันอยู่ แกกับไอ้คิมต้องมีความลับอะไรกันแน่ๆใช่ไหมไอ้หิน”
“แกอยู่เฉยๆเถอะ”
“แกจะให้ฉันอยู่เฉยๆ ถ้าน้องน้ำเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ แม่แกด้วย”
“ไม่ต้องห่วง ไอ้คิมมันไม่ทำอะไรแม่กับน้ำหรอก” พูดแค่นั้นหินเดินหนีไปเลย ทิ้งเผือกยืนอึ้งด้วยความสงสัยสุดๆ
ooooooo










