เจ้าสาวจำยอม
ตอนที่ 1
“ที่ผ่านมาผมจำเป็นต้องห่างปิ่นทั้งๆที่ผมรักปิ่นมาก เพราะผมทนแรงกดดันจากคุณแม่ผมไม่ไหว แม่บีบบังคับผมทุกด้าน แต่วันนี้ผมจะไม่ยอมให้คุณแม่มาพรากผมไปจากปิ่นกับลูกอีกแล้วครับ”
“แต่ป่านนี้แม่คุณอาจจะรู้แล้วก็ได้ว่าคุณกับปิ่นหนีตามกันมาอยู่ที่นี่ เดี๋ยวต้องตามมาเอาเรื่องแน่ๆ”
“คุณแม่ไม่คิดว่าผมหนีมากับปิ่นหรอกครับ คงคิดว่าผมอยู่กับเม”
“เม? ใครกัน ผู้หญิงที่แม่คุณเลือกให้หรือยังไง”
“เปล่าครับ เมกับผมเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา คุณแม่ของเราเป็นเพื่อนรักกัน จนกระทั่งคุณแม่ของเมเสีย ครอบครัวเราก็มีปัญหากันตั้งแต่นั้นมา พอคุณแม่กีดกันไม่ให้ผมรักกับปิ่น ผมก็เลยเอาคืนคุณแม่ด้วยการหันไปคบกับเมแทน”
วิไลนิ่งเงียบ ท่าทีอ่อนลงกว่าตอนแรกเพราะสงสารลูกสาว
ooooooo
เวลาเดียวกันนั้นศศิกานต์แม่ของศรุตกำลังพล่านเพราะตามหาลูกชายไม่พบ แถมยังติดต่อไม่ได้ เพียรโทร.ก็มีแต่ให้บันทึกเสียงฝากข้อความ แล้วจะติดต่อกลับไปภายหลัง
“ไอ้ลูกหัวดื้อ แกคิดจะเอาชนะฉันไปถึงไหนกัน ไม่มีผู้หญิงคนไหนรักแกเท่าแม่แกอีกแล้ว” ศศิกานต์บ่นอย่างหัวเสีย ลองกดโทร.อีกครั้งก็ไม่ติด เป็นเสียงศรุตเหมือนเดิมยิ่งโมโหหนัก “กล้าปิดเครื่องหนีแม่เหรอ แกจะทำสงครามกับแม่ใช่ไหมศรุต”
เมื่อคิดได้ว่าจะตามตัวลูกชายได้ที่ไหน ศศิกานต์คว้ากระเป๋าถือเดินจ้ำอ้าว ไม่ช้าไม่นานเธอก็ถึงห้างเดอะเฮฟเว่น เผชิญหน้ากับเมธัสที่เดินมาเจอกันโดยบังเอิญ
“ห้างเดอะเฮฟเว่นรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่สตรีเหล็กเจ้าของสายการบินชบาให้เกียรติมาเดินช็อปปิ้งที่นี่”
“ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมาเดินช็อปปิ้ง ฉันมาตามลูกชายฉัน”
เมธัสรู้ว่าเมษารินเพิ่งจะวิวาห์ล่มกับศรุตมาแต่ทำไขสือ “คุณพูดเหมือนกับว่าลูกสาวผมลักพาตัวลูกชายคุณมางั้นแหละ”
“ถ้าคุณเข้าใจอย่างงั้น ก็ช่วยบอกลูกสาวคุณให้บอกลูกชายฉันกลับบ้านด้วย”
“ดูเหมือนว่าคุณจะอคติกับลูกสาวผมมากเกินไป”
“ฉันไม่ได้รังเกียจลูกสาวคุณ แต่ฉันรังเกียจคุณ ฉันไม่อยากเกี่ยวดองข้องแวะอะไรกับคุณ เพราะฉันไม่เคยลืมว่าเพื่อนรักของฉันต้องตายเพราะใคร” ศศิกานต์กระแทกเสียง แววตาที่จ้องมองเมธัสเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
เวลานั้นเมษารินกลับถึงบ้านที่กรุงเทพฯแล้ว เธอเข้าห้องในสภาพเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ หยิบรูปถ่ายตัวเองตอนหกขวบที่ถ่ายคู่กับแม่มานั่งมอง รำพึงรำพันน้ำตาเอ่อ
“ผู้ชายก็มาจากนรกขุมเดียวกันหมดค่ะแม่ เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น นึกอยากทำอะไรก็ทำ อยากรักก็รัก อยากทิ้งก็ทิ้ง ไม่เว้นแม้แต่ศรุต ผู้ชายที่เมหลงเข้าใจผิดมาตลอดว่าเป็นมนุษย์เพศชาย สปีชีส์พิเศษที่ยังหลงเหลืออยู่บนโลกแค่ 0.01 เปอร์เซ็นต์ ผู้ชายในฝันของเม สุดท้ายก็มีตัวตนอยู่แค่ในความฝันไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้...”
